ZOMERVROUW
Uitstapjes
Veel uitstapjes zijn er niet meer, zeker niet in deze corona-tijd, maar hopelijk zit het er dit jaar toch nog een keer in.
Maar het wordt natuurlijk ook weer mooi, warm zonnig weer om de omgeving hier eens wat meer te verkennen. Veel fietspaden door de bossen, dus wat dat betreft genoeg uitstapjes in de directe omgeving te maken en hier en daar te fotograferen.
Maar het wordt natuurlijk ook weer mooi, warm zonnig weer om de omgeving hier eens wat meer te verkennen. Veel fietspaden door de bossen, dus wat dat betreft genoeg uitstapjes in de directe omgeving te maken en hier en daar te fotograferen.
Zomerse waterpret.... 24-7-2022
Het was heerlijk weer en hoogste tijd om op de scoot te stappen en maar weer eens een lange rit op de bonnefooi te maken, al mis ik een goede fietskaart voor deze omgeving.
Helaas tegenwoordig allemaal fietsknooppunten kaarten, waar ik niet zoveel aan heb, de reikwijdte van het vermogen van de scoot is niet zo heel groot en ik denk, dat ik er ongeveer 50/55 km mee kan rijden, maar dat is dan wel uit en thuis, dus maximaal 25 km en weer terug.
Maar goed, dan rijd ik wat op de bonnefooi en er is nog steeds niets mis met mijn richtingsgevoel ;)
Het was een mooie rit en op de heenweg zag ik het begin van bloeiende heide:
Helaas tegenwoordig allemaal fietsknooppunten kaarten, waar ik niet zoveel aan heb, de reikwijdte van het vermogen van de scoot is niet zo heel groot en ik denk, dat ik er ongeveer 50/55 km mee kan rijden, maar dat is dan wel uit en thuis, dus maximaal 25 km en weer terug.
Maar goed, dan rijd ik wat op de bonnefooi en er is nog steeds niets mis met mijn richtingsgevoel ;)
Het was een mooie rit en op de heenweg zag ik het begin van bloeiende heide:
De weg terug ging door de bossen en kwam uit bij kasteel Doorwerth, waar het bijzonder druk was, geen idee of het daar standaard in het weekend druk is of dat er iets te doen was, maar de drukte is niet zo aan mij besteed....
De scoot geparkeerd en een buurman van een paar deuren verder, ook een scoot-rijder bracht me op het idee om standaard een wandelstok mee te nemen, dus de stok uit de houder gehaald en ben aan de wandel gegaan.
Het kasteel ligt min of meer aan het water en ik wist van een vorig bezoek, alweer een jaar of 5 geleden, dat er een kleine baai van de Rijn achter het kasteel is en daar naar toe gewandeld.
Je moet deze baai weten en het is er maar zelden heel druk en ook nu was het er aangenaam druk met genoeg ruimte en afstand van elkaar, waar ik heb zitten genieten van de waterpret:
De scoot geparkeerd en een buurman van een paar deuren verder, ook een scoot-rijder bracht me op het idee om standaard een wandelstok mee te nemen, dus de stok uit de houder gehaald en ben aan de wandel gegaan.
Het kasteel ligt min of meer aan het water en ik wist van een vorig bezoek, alweer een jaar of 5 geleden, dat er een kleine baai van de Rijn achter het kasteel is en daar naar toe gewandeld.
Je moet deze baai weten en het is er maar zelden heel druk en ook nu was het er aangenaam druk met genoeg ruimte en afstand van elkaar, waar ik heb zitten genieten van de waterpret:
Lekker dobberen in bootje, met een speedboot rondjes races of waterskiën.
Of gewoon met een boot wat varen en de hond genoot ook van het water:
Of gewoon met een boot wat varen en de hond genoot ook van het water:
Na een klein uurtje vond ik het wel weer mooi geweest en terug naar de scoot gewandeld en ging de weg omhoog:
En dan nog een lang pad lopen met wat koeien op kleine heuvel:
Nog een blik op de stuwwal en toen kwam ik weer terug bij het kasteel....
Daarna weer op de scoot gestapt om op het gemakje weer terug naar huis te rijden, toch zo'n 5 uur op pad geweest en genoten van deze prachtige omgeving.
Herfstkleuren.... 20-11-2019
Gisteren kreeg ik positief nieuws, waar ik heel vrolijk van werd, wat een afsluiting betekent van een moeilijke periode en vrolijk ging ik een paar boodschappen doen.
De zon scheen, een blauwe lucht en de prachtige kleuren van het herfstblad deed me opeens denken aan mijn kleine fototoestel in mijn tasje, wat er toch niet voor niets in zit, dus dit maar eens uit het tasje gehaald om wat foto's te maken.
Wat woon ik toch in een prachtige omgeving, kijk maar eens mee:
De zon scheen, een blauwe lucht en de prachtige kleuren van het herfstblad deed me opeens denken aan mijn kleine fototoestel in mijn tasje, wat er toch niet voor niets in zit, dus dit maar eens uit het tasje gehaald om wat foto's te maken.
Wat woon ik toch in een prachtige omgeving, kijk maar eens mee:
Een nieuw vervoersmiddel.... 14-7-2019
Sinds een paar maanden heb ik een nieuw vervoersmiddel, namelijk een scootmobiel....
Ik dacht, dat het wel "appeltje\eitje" was om mee te rijden, maar dat viel toch wel tegen, want het is weer een heel andere tak van sport om zo maar te zeggen.
Een eerste ritje gemaakt op een heel rustig fietspad met weinig fietsverkeer, maar ik vond het eerlijk gezegd doodeng, waarna hij een paar weken in het tuinhuisje bleef staan tot ik op een dag mezelf een denkbeeldige schop onder de kont gaf, want zo zou ik het nooit leren, dus nog maar eens dat rustige fietspad afgereden en zou ik dit keer verder durven gaan...
Weer die denkbeeldige schop en toch maar eens verder gereden, een zogezegd rondje gemaakt door het bos en het ging al een stuk beter!
En zo steeds verder mijn gebied om te rijden vergroot en het wordt al wat vertrouwder, al blijft het nog wat spannend, ook omdat ik nog niet alle wegen en fietspaden in deze omgeving goed ken.
Deze gemeente omvat meerdere dorpen en de eerste "verre rit" ging naar het dichtstbijzijnde dorp, waar op zondag enkele winkels open zijn en zondag is een rustige dag wat betreft verkeer.
Wel eerst via een fietsplanner een route door de bossen uitgeprint, zodat ik niet zou verdwalen...
Uiteindelijk wel een afslag gemist, maar daar heb ik de Hollandse mond voor, nietwaar en de weg gevraagd om uiteindelijk op de plaats van bestemming te komen. Ik neem altijd herkenningspunten in mij op als ik in onbekend gebied ben, dus al had ik de juiste afslag gemist, ik kende die verkeerde route tenminste al, dus dezelfde weg terug gereden en het was een prachtige route door de bossen over een heel prettig fietspad, wat ik niet van alle fietspaden kan zeggen.
Sommige fietspaden zien er prima en goed uit, maar op een scootmobiel voel je iedere kleine oneffenheid, wat je nooit op de fiets of brommer zult merken en dan wordt je behoorlijk door elkaar geschud!
Maar goed, de eerste lange tocht met de scootmobiel was een feit en ik was heelhuids thuisgekomen :D
Daarna heb ik meerdere lange ritten gemaakt, zoals naar verder gelegen dorp binnen deze gemeente, waarvoor ik geen route had uitgeprint, maar wel de kaart meegenomen, al liep ik op een gegeven moment weer vast, welke weg ik moest nemen, maar ook dat valt te vragen aan voorbijgangers en kwam ik uiteindelijk op de plaats van bestemming aan, ook weer applaus voor mezelf :P
Wat enigszins spannend blijft, is wat de reikwijdte van de accu is, hoever en hoeveel kilometer kan ik ermee rijden....?
Ik mis mijn bezoekjes aan het tuincentrum erg, gewoon even tussen de planten lopen en kijken of er een mooi plantje staat in de koopjeshoek, wat ik tegenwoordig prefereer boven het reguliere aanbod en niet, omdat het goedkoper is, al is dat een prettige bijkomstigheid.
Nee, de meeste planten uit de koopjeshoek, mits ze nog groei-potentie hebben, zijn na wat vertroeteling veel sterker dan de planten in de reguliere verkoop, wat geen verzinsel is, want ik spreek in die koopjeshoek wel vaker mensen en de ervaringen zijn gelijk.
Vroeger wel planten in de reguliere verkoop gekocht en even zo vaak werd het een teleurstelling als de planten al snel het loodje legden, ondanks de goede verzorging. Die planten worden snel opgekweekt onder de beste condities in kassen, dus prachtig bij aankoop, maar komen niet in die beschermde omgeving terecht in je eigen tuin.
De planten in de koopjeshoek zijn niet meer verkoopbaar voor de vaak hoge prijs, maar voor een paar euro heb je dan een mooie of bijzondere plant, die met wat verzorging en aandacht dan uitgroeit tot mooie sterke planten.
Maar goed, het tuincentrum dus, is dat bereikbaar met de scootmobiel?
Laten uitrekenen door een fietsplanner en zou heen en terug 28 km zijn en mij is verteld, dat de scootmobiel een reikwijdte van 30, 35 km zou hebben...
Gewoon gaan en dan maar zien of dat ook zo is, een wat lange, saaie rit, nou ja, ook wel deels langs een bosrijk fietspad, maar toch wat saai. Zonder problemen het tuincentrum bereikt en daar weer eens heerlijk rondgewandeld en uiteraard een paar plantjes gekocht voor in de voortuin.
De scootmobiel had ik tussen de fietsen geparkeerd, want zo slecht ter been ben ik ook nog niet, dat ik niet rustig tussen de planten kan lopen.
Heel tevreden ben ik terug gereden, want ik kan weer naar het tuincentrum als ik dat wil, evenals een keer naar het overdekte winkelcentrum, wat er vlakbij is, gewoon om eens wat anders te zien dan de winkels in dit dorp.
En wat gaf de accu aan over deze toch wel lange rit, wat aangegeven wordt met blokjes, die dan zwart worden en het heeft me 2 blokjes gekost van 8 of 9 (ik heb de blokjes nog niet geteld), dus het bereik lijkt me meer dan 30, 35 km, al wil ik het lot niet tarten!
Volgens de monteur zou het bereik ook te maken hebben met het lichaamsgewicht, waarover ik mij geen zorgen hoef te maken, want ik ben een klein lichtgewicht :D
Er zit echter ook een nadeel aan de scootmobiel, heel leuk en prettig met redelijke temperaturen om mooie ritten te maken, maar met kou en regen zie ik mezelf er niet veel gebruik van maken. Je zit stil en je wordt nat, dus zal ik vooral in de lente, zomer en herfst gebruik van maken als het niet te koud of te nat is.
Ook wil ik hem zo min mogelijk gebruiken om boodschappen in dit dorp te doen, want mijn benen en de kracht in mijn benen houd ik graag zo optimaal mogelijk.
Goed, tot zover mijn ervaringen over de scootmobiel...
Ik heb echter op 1 van de eerste lange ritten mijn tascameraatje gebruikt om wat foto's te maken.
De rit ging naar kasteel Doorwerth, een mooie rit door de bossen, uiteraard eerst weer de online routeplanner bekeken en de kaart meegenomen, maar ik herinnerde me, toen ik nog mijn geliefde en zeer gemiste brommobiel had, dat ik daar was geweest met mijn hondje Rakkertje en daar toen echt van genoten had.
Het was warm die dag en zeker dan is het heerlijk rijden door de koelere bossen....
Langs het fietspad dit beekje
Ik dacht, dat het wel "appeltje\eitje" was om mee te rijden, maar dat viel toch wel tegen, want het is weer een heel andere tak van sport om zo maar te zeggen.
Een eerste ritje gemaakt op een heel rustig fietspad met weinig fietsverkeer, maar ik vond het eerlijk gezegd doodeng, waarna hij een paar weken in het tuinhuisje bleef staan tot ik op een dag mezelf een denkbeeldige schop onder de kont gaf, want zo zou ik het nooit leren, dus nog maar eens dat rustige fietspad afgereden en zou ik dit keer verder durven gaan...
Weer die denkbeeldige schop en toch maar eens verder gereden, een zogezegd rondje gemaakt door het bos en het ging al een stuk beter!
En zo steeds verder mijn gebied om te rijden vergroot en het wordt al wat vertrouwder, al blijft het nog wat spannend, ook omdat ik nog niet alle wegen en fietspaden in deze omgeving goed ken.
Deze gemeente omvat meerdere dorpen en de eerste "verre rit" ging naar het dichtstbijzijnde dorp, waar op zondag enkele winkels open zijn en zondag is een rustige dag wat betreft verkeer.
Wel eerst via een fietsplanner een route door de bossen uitgeprint, zodat ik niet zou verdwalen...
Uiteindelijk wel een afslag gemist, maar daar heb ik de Hollandse mond voor, nietwaar en de weg gevraagd om uiteindelijk op de plaats van bestemming te komen. Ik neem altijd herkenningspunten in mij op als ik in onbekend gebied ben, dus al had ik de juiste afslag gemist, ik kende die verkeerde route tenminste al, dus dezelfde weg terug gereden en het was een prachtige route door de bossen over een heel prettig fietspad, wat ik niet van alle fietspaden kan zeggen.
Sommige fietspaden zien er prima en goed uit, maar op een scootmobiel voel je iedere kleine oneffenheid, wat je nooit op de fiets of brommer zult merken en dan wordt je behoorlijk door elkaar geschud!
Maar goed, de eerste lange tocht met de scootmobiel was een feit en ik was heelhuids thuisgekomen :D
Daarna heb ik meerdere lange ritten gemaakt, zoals naar verder gelegen dorp binnen deze gemeente, waarvoor ik geen route had uitgeprint, maar wel de kaart meegenomen, al liep ik op een gegeven moment weer vast, welke weg ik moest nemen, maar ook dat valt te vragen aan voorbijgangers en kwam ik uiteindelijk op de plaats van bestemming aan, ook weer applaus voor mezelf :P
Wat enigszins spannend blijft, is wat de reikwijdte van de accu is, hoever en hoeveel kilometer kan ik ermee rijden....?
Ik mis mijn bezoekjes aan het tuincentrum erg, gewoon even tussen de planten lopen en kijken of er een mooi plantje staat in de koopjeshoek, wat ik tegenwoordig prefereer boven het reguliere aanbod en niet, omdat het goedkoper is, al is dat een prettige bijkomstigheid.
Nee, de meeste planten uit de koopjeshoek, mits ze nog groei-potentie hebben, zijn na wat vertroeteling veel sterker dan de planten in de reguliere verkoop, wat geen verzinsel is, want ik spreek in die koopjeshoek wel vaker mensen en de ervaringen zijn gelijk.
Vroeger wel planten in de reguliere verkoop gekocht en even zo vaak werd het een teleurstelling als de planten al snel het loodje legden, ondanks de goede verzorging. Die planten worden snel opgekweekt onder de beste condities in kassen, dus prachtig bij aankoop, maar komen niet in die beschermde omgeving terecht in je eigen tuin.
De planten in de koopjeshoek zijn niet meer verkoopbaar voor de vaak hoge prijs, maar voor een paar euro heb je dan een mooie of bijzondere plant, die met wat verzorging en aandacht dan uitgroeit tot mooie sterke planten.
Maar goed, het tuincentrum dus, is dat bereikbaar met de scootmobiel?
Laten uitrekenen door een fietsplanner en zou heen en terug 28 km zijn en mij is verteld, dat de scootmobiel een reikwijdte van 30, 35 km zou hebben...
Gewoon gaan en dan maar zien of dat ook zo is, een wat lange, saaie rit, nou ja, ook wel deels langs een bosrijk fietspad, maar toch wat saai. Zonder problemen het tuincentrum bereikt en daar weer eens heerlijk rondgewandeld en uiteraard een paar plantjes gekocht voor in de voortuin.
De scootmobiel had ik tussen de fietsen geparkeerd, want zo slecht ter been ben ik ook nog niet, dat ik niet rustig tussen de planten kan lopen.
Heel tevreden ben ik terug gereden, want ik kan weer naar het tuincentrum als ik dat wil, evenals een keer naar het overdekte winkelcentrum, wat er vlakbij is, gewoon om eens wat anders te zien dan de winkels in dit dorp.
En wat gaf de accu aan over deze toch wel lange rit, wat aangegeven wordt met blokjes, die dan zwart worden en het heeft me 2 blokjes gekost van 8 of 9 (ik heb de blokjes nog niet geteld), dus het bereik lijkt me meer dan 30, 35 km, al wil ik het lot niet tarten!
Volgens de monteur zou het bereik ook te maken hebben met het lichaamsgewicht, waarover ik mij geen zorgen hoef te maken, want ik ben een klein lichtgewicht :D
Er zit echter ook een nadeel aan de scootmobiel, heel leuk en prettig met redelijke temperaturen om mooie ritten te maken, maar met kou en regen zie ik mezelf er niet veel gebruik van maken. Je zit stil en je wordt nat, dus zal ik vooral in de lente, zomer en herfst gebruik van maken als het niet te koud of te nat is.
Ook wil ik hem zo min mogelijk gebruiken om boodschappen in dit dorp te doen, want mijn benen en de kracht in mijn benen houd ik graag zo optimaal mogelijk.
Goed, tot zover mijn ervaringen over de scootmobiel...
Ik heb echter op 1 van de eerste lange ritten mijn tascameraatje gebruikt om wat foto's te maken.
De rit ging naar kasteel Doorwerth, een mooie rit door de bossen, uiteraard eerst weer de online routeplanner bekeken en de kaart meegenomen, maar ik herinnerde me, toen ik nog mijn geliefde en zeer gemiste brommobiel had, dat ik daar was geweest met mijn hondje Rakkertje en daar toen echt van genoten had.
Het was warm die dag en zeker dan is het heerlijk rijden door de koelere bossen....
Langs het fietspad dit beekje
Gemaaid gras, wat in mooie rijen is gelegd
Aangekomen bij het kasteel...
De ophangbrug over en dan kom je op het voorplein, waar deze enorm grote en zeer oude boom staat...
Zo oud en met zulke zware takken, dat het ondersteund moet worden...
Een verscholen ingang....
Naast het kasteel een bloemen en moestuin...
Ik wil de graag naar het water, dus om het kasteel heen gelopen om langs deze andere oude ingang te komen...
Naar de rivier dus, maar waarom leek dat pad naar de rivier opeens zoveel langer dan in mijn herinnering en uiteindelijk herkende ik het ook niet echt, toen ik de rivier bereikt had, dus mogelijk is dat pad aangelegd in de tussentijd, want ik kwam uit op een klein strandje, wat er destijds niet was, maar wel heerlijk vertoeven om ook even de vermoeide voetjes in het water te koelen ;)
Ik was niet de enige, die daar aan het water zat te genieten van het uitzicht, een paar jonge meiden waren aan het zwemmen en een paar dames speelden met hun honden in het water, die ook zichtbaar genoten. Het was trouwens niet de rivier zelf, maar een soort van zij-arm, dus zonder echte stroming en ik weet nu al, waar ik naar toe ga als het echt heel warm is...
Nog een laatste foto van een paar plezierbootjes, die daar voor anker lagen en toen toch maar richting huis via een andere weg met de welluidende naam Italiaanse weg, wat mij wel wat leek, maar voortaan toch maar links laat liggen, want als dat Italiaanse wegen zijn, bedank ik vriendelijk ...
Nog een laatste foto van een paar plezierbootjes, die daar voor anker lagen en toen toch maar richting huis via een andere weg met de welluidende naam Italiaanse weg, wat mij wel wat leek, maar voortaan toch maar links laat liggen, want als dat Italiaanse wegen zijn, bedank ik vriendelijk ...
Dit onderdeel heet "Wandelingen", maar te voet zal dat nog maar zelden zijn, maar met de scootmobiel zijn ook mooie "wandelingen" te maken, waarvan ik dan weer graag verslag doe!
Dagje strand.... 16-7-2018
De warmte hier in het oosten is niet echt prettig meer te noemen, al maanden onverminderd warm en maandag vond ik het tijd worden om weer eens naar de kust te gaan, waar het aan zee een stuk aangenamer is.
Opgegroeid in een voorstadje van Den Haag ging ik vroeger regelmatig naar het strand in Scheveningen, met mooi weer, maar ook met storm heerlijk om te wandelen, te genieten van de zeelucht en het vergezicht over de zee.
Ooit wel eens naar het strand in Zandvoort geweest, maar het kon mij daar niet bekoren, dus ga ik naar het strand is dat steevast in Scheveningen, bekend terrein ;)
Het was een beetje jammer, dat de boulevard aan de rechterzijde afgesloten was wegens vernieuwing van de boulevard, want ik vond het altijd wel leuk om ook even langs de winkeltjes te lopen.
Het was ook even zoeken, hoe je nu op het strand moest komen, wat een smalle trap aan de linkerkant van de pier bleek te zijn.
Mensen zijn soms maar rare wezens, want doorgaans is het het drukst op het strand aan de rechterkant van de pier, maar daarvoor moet je nu een eindje lopen, wat blijkbaar teveel moeite is, want de grootste drukte was nu aan de linkerkant van de pier.
Niet getreurd, want daardoor was het aan de rechterkant heerlijk wandelen met de voeten door het water en geen krioelende "mierennesten", zoals ik die mensenmassa's maar noem.
Dat mensen dat prettig vinden om zo dicht op elkaar te zitten.....
Heerlijk rustig dus en dit keer eens veel verder gelopen dan ooit tevoren, gewoon omdat het zo heerlijk was, een aangename temperatuur, een vriendelijk briesje met vriendelijke schapenwolkjes in de blauwe lucht, wat wil een mens nog meer...
Liggen zonnen doe ik niet meer, kan mij nu bijna niet meer voorstellen, dat ik dat ooit heerlijk vond, nee, gewoon lekker lopen door het zeewater, wat een heerlijke temperatuur had.
Het was eb, waardoor de zee zich ver had teruggetrokken en meerdere zandbanken bloot kwamen te liggen. Om op die zandbanken te komen, moest je soms wel door diepere plassen lopen en het water in die plassen was ronduit warm te noemen.
Soms waren die plassen zo diep, dat ik een stukje moest omlopen, zulke lange benen heb ik niet en ik had ook geen zwemkleding aan, maakte niet uit, ik had alle tijd en genoot van ieder moment.
Uiteraard ging een camera mee en mijn voorkeur gaat dan uit naar de Nikon, omdat deze licht in gewicht is, maar ook een groot optisch bereik heeft.
Veel viel er niet te fotograferen, want het was rustig op het strand en in de zee, die bijna glad was zonder echte golven, maar hier en daar heb ik toch wat aardige plaatjes kunnen schieten.
Te beginnen met een meeuw, die een krabbetje op het strand gevonden had:
Opgegroeid in een voorstadje van Den Haag ging ik vroeger regelmatig naar het strand in Scheveningen, met mooi weer, maar ook met storm heerlijk om te wandelen, te genieten van de zeelucht en het vergezicht over de zee.
Ooit wel eens naar het strand in Zandvoort geweest, maar het kon mij daar niet bekoren, dus ga ik naar het strand is dat steevast in Scheveningen, bekend terrein ;)
Het was een beetje jammer, dat de boulevard aan de rechterzijde afgesloten was wegens vernieuwing van de boulevard, want ik vond het altijd wel leuk om ook even langs de winkeltjes te lopen.
Het was ook even zoeken, hoe je nu op het strand moest komen, wat een smalle trap aan de linkerkant van de pier bleek te zijn.
Mensen zijn soms maar rare wezens, want doorgaans is het het drukst op het strand aan de rechterkant van de pier, maar daarvoor moet je nu een eindje lopen, wat blijkbaar teveel moeite is, want de grootste drukte was nu aan de linkerkant van de pier.
Niet getreurd, want daardoor was het aan de rechterkant heerlijk wandelen met de voeten door het water en geen krioelende "mierennesten", zoals ik die mensenmassa's maar noem.
Dat mensen dat prettig vinden om zo dicht op elkaar te zitten.....
Heerlijk rustig dus en dit keer eens veel verder gelopen dan ooit tevoren, gewoon omdat het zo heerlijk was, een aangename temperatuur, een vriendelijk briesje met vriendelijke schapenwolkjes in de blauwe lucht, wat wil een mens nog meer...
Liggen zonnen doe ik niet meer, kan mij nu bijna niet meer voorstellen, dat ik dat ooit heerlijk vond, nee, gewoon lekker lopen door het zeewater, wat een heerlijke temperatuur had.
Het was eb, waardoor de zee zich ver had teruggetrokken en meerdere zandbanken bloot kwamen te liggen. Om op die zandbanken te komen, moest je soms wel door diepere plassen lopen en het water in die plassen was ronduit warm te noemen.
Soms waren die plassen zo diep, dat ik een stukje moest omlopen, zulke lange benen heb ik niet en ik had ook geen zwemkleding aan, maakte niet uit, ik had alle tijd en genoot van ieder moment.
Uiteraard ging een camera mee en mijn voorkeur gaat dan uit naar de Nikon, omdat deze licht in gewicht is, maar ook een groot optisch bereik heeft.
Veel viel er niet te fotograferen, want het was rustig op het strand en in de zee, die bijna glad was zonder echte golven, maar hier en daar heb ik toch wat aardige plaatjes kunnen schieten.
Te beginnen met een meeuw, die een krabbetje op het strand gevonden had:
Even later mijn camera op de zee gericht, waar in de verre verte boten en bootjes te zien waren en dan is de Nikon heel handig, omdat ik daarmee ver kan inzoomen:
Dat deze camera ver kan inzoomen maakt de volgende foto duidelijk, waarop bovenstaande boten in de verre verte liggen
Een rustig en wijds strand met blauwe lucht en vriendelijke schapenwolkjes
Zandbanken, waterplassen en waterplezier....
Niet veel foto's dus en als laatste heb ik nog deze arrogante meeuw op de foto gezet
Het voelde jammer, toen ik weer bij het startpunt kwam, terug de drukte in, waar ik nog even geblesseerd raakte, toen ik over een schelpenstrook moest lopen en zich een bosje scherpe schelpjes in mijn voetzool boorden, wat knap pijn deed!
De schelpen eruit getrokken, maar ik kon door het zand niet zien, wat de schade was en ik moest toch langs de EHBO-post, die bij de trap omhoog stond en daar maar even naar mijn voet laten kijken.
Mijn voet werd met een flesje water schoon gespoeld en de schade bleek mee te vallen, een pleistertje er op en het leed was weer geleden, verder ook geen last meer van gehad.
Daarna nog even de pier op gegaan, waar je vroeger veel geld voor moest betalen, wat later geleidelijk aan goedkoper werd, maar nu dus gratis is. Alleen de kassa's herinneren nog aan de tijd, dat je ervoor moest betalen.
Het viel mij eerlijk gezegd nogal tegen, hoewel ik er helemaal overheen gelopen heb tot aan het einde en ook op het bovendek nog gaan kijken, maar ik werd er beslist niet lyrisch en stil van om zo ver in zee over alles uit te kunnen kijken.
De mooie strandwandeling, die ik ervoor had gemaakt, heeft meer indruk achtergelaten...
Nog even over het andere stukje boulevard gelopen, waar alleen eetgelegenheden zijn en waar het vooral druk was om vervolgens maar weer naar de tramhalte te gaan, richting huis.
De treinreis ging voorspoedig, aansluitingen waren goed geregeld, wel heel druk in de treinen, maar werd goedgemaakt in de laatste trein, waar ik een treinstel voor mij alleen had, heerlijk rustig en een mooie afsluiting van een mooie dag!
In het avondzonnetje rustig naar huis gelopen om te bedenken, dat ik het strand nog steeds heerlijk vind, maar dat ik het toch niet meer zou willen ruilen voor deze mooie, rustige en bosrijke omgeving...
De schelpen eruit getrokken, maar ik kon door het zand niet zien, wat de schade was en ik moest toch langs de EHBO-post, die bij de trap omhoog stond en daar maar even naar mijn voet laten kijken.
Mijn voet werd met een flesje water schoon gespoeld en de schade bleek mee te vallen, een pleistertje er op en het leed was weer geleden, verder ook geen last meer van gehad.
Daarna nog even de pier op gegaan, waar je vroeger veel geld voor moest betalen, wat later geleidelijk aan goedkoper werd, maar nu dus gratis is. Alleen de kassa's herinneren nog aan de tijd, dat je ervoor moest betalen.
Het viel mij eerlijk gezegd nogal tegen, hoewel ik er helemaal overheen gelopen heb tot aan het einde en ook op het bovendek nog gaan kijken, maar ik werd er beslist niet lyrisch en stil van om zo ver in zee over alles uit te kunnen kijken.
De mooie strandwandeling, die ik ervoor had gemaakt, heeft meer indruk achtergelaten...
Nog even over het andere stukje boulevard gelopen, waar alleen eetgelegenheden zijn en waar het vooral druk was om vervolgens maar weer naar de tramhalte te gaan, richting huis.
De treinreis ging voorspoedig, aansluitingen waren goed geregeld, wel heel druk in de treinen, maar werd goedgemaakt in de laatste trein, waar ik een treinstel voor mij alleen had, heerlijk rustig en een mooie afsluiting van een mooie dag!
In het avondzonnetje rustig naar huis gelopen om te bedenken, dat ik het strand nog steeds heerlijk vind, maar dat ik het toch niet meer zou willen ruilen voor deze mooie, rustige en bosrijke omgeving...
Uit de oude doos: Amsterdamse Waterleiding Duinen
Het komt er niet meer zo van om te wandelen, deels ook door het wisselvallige weer en het valt me in de foto's op, dat ik daar vroeger toch wat minder een punt van maakte en ook met bewolkt weer ging wandelen ;)
Maakt ook niet zo uit en ik heb onlangs mijn fotocollectie weer "ontdekt", welke zo'n 15 jaar bestrijkt, digitaal dan, want ook van analoge foto's heb ik dozen en albums vol.
Foto's in een gewoon album zijn leuk om te zien, maar ik merk toch, dat ik vaker door de digitale foto's ga dan dat ik een album pak.
Voor ik op Weebly overstapte, had ik een andere website, wel met dezelfde naam, maar volledig handmatig geschreven in HTML en CSS. Het is echter niet mogelijk om de foto's van die website 1 op 1 over te zetten naar de huidige website.
Ik heb een kopie van die website op mijn externe harde schijf staan en vanmorgen daar eens doorheen zitten bladeren.
Best jammer, dat die foto's uit beeld zijn, want er zitten mooie foto's bij van wandelingen en uitstapjes, toen ik nog wat mobieler was.
Ik wil dan ook wat foto's van die oude website hier weer laten zien en dan begin ik met de foto's van de Amsterdamse Waterleiding Duinen, een duingebied dus.
Ik logeerde toen bij een vriendin, die daar ook logeerde en mij meenam naar dit prachtige natuurgebied.
Ik vond het een prachtig gebied, waarin veel waterlopen waren of hoe je dat ook noemt.
Veel herten, die stukken minder schuw waren dan de herten hier in de bossen, evenals een vos, helaas wel een heel zieke vos, wat ook wel de reden geweest zal zijn, dat hij zich zo dicht liet benaderen.
Als kers op de taart, was er heel bijzonder licht over de zee te zien, toen we de duinrand bereikten met uitzicht over zee.
Het was inmiddels dreigend bewolkt geworden, wat de lichtstraal op het water nog meer deed uitkomen...
De foto's...:
Maakt ook niet zo uit en ik heb onlangs mijn fotocollectie weer "ontdekt", welke zo'n 15 jaar bestrijkt, digitaal dan, want ook van analoge foto's heb ik dozen en albums vol.
Foto's in een gewoon album zijn leuk om te zien, maar ik merk toch, dat ik vaker door de digitale foto's ga dan dat ik een album pak.
Voor ik op Weebly overstapte, had ik een andere website, wel met dezelfde naam, maar volledig handmatig geschreven in HTML en CSS. Het is echter niet mogelijk om de foto's van die website 1 op 1 over te zetten naar de huidige website.
Ik heb een kopie van die website op mijn externe harde schijf staan en vanmorgen daar eens doorheen zitten bladeren.
Best jammer, dat die foto's uit beeld zijn, want er zitten mooie foto's bij van wandelingen en uitstapjes, toen ik nog wat mobieler was.
Ik wil dan ook wat foto's van die oude website hier weer laten zien en dan begin ik met de foto's van de Amsterdamse Waterleiding Duinen, een duingebied dus.
Ik logeerde toen bij een vriendin, die daar ook logeerde en mij meenam naar dit prachtige natuurgebied.
Ik vond het een prachtig gebied, waarin veel waterlopen waren of hoe je dat ook noemt.
Veel herten, die stukken minder schuw waren dan de herten hier in de bossen, evenals een vos, helaas wel een heel zieke vos, wat ook wel de reden geweest zal zijn, dat hij zich zo dicht liet benaderen.
Als kers op de taart, was er heel bijzonder licht over de zee te zien, toen we de duinrand bereikten met uitzicht over zee.
Het was inmiddels dreigend bewolkt geworden, wat de lichtstraal op het water nog meer deed uitkomen...
De foto's...:
Strandwandeling 6-8-2017
Al wat jaar denk ik, dat ik echt weer eens naar het strand en zee moet, maar het kwam er maar niet van, soms was het weer tegenvallend als ik wilde gaan en andere keren zag ik op tegen de onderneming om met de trein te gaan en de nodige overstappen.
Vorige week besloot ik echter mij door niets te laten weerhouden, het zou mooi weer worden aan de kust en geen enkel smoesjes kwam er nog doorheen om mij te weerhouden... ;)
Zorgvuldig heb ik zondag de tas ingepakt, "een slimme meid is op alles voorbereid", dus alles in een rugzak gedaan, wat ik nodig kon hebben en alles is ook gebruikt en niets teveel meegenomen, een broodje, een flesje drinken, camera uiteraard en een handdoekje om de voeten aan het eind schoon te spoelen van zand en dan drogen.
Het voelde goed om weer eens naar het strand te gaan met een andere intentie dan voorheen, toen ik nog vaak ging liggen zonnen. Ik heb daar het geduld niet meer voor en met het oog op mogelijke huidkanker, wat niet denkbeeldig is, er is immers vorig jaar een voorstadium van huidkanker weggehaald in het gezicht, wat ook nog eens niet zo prettig verlopen is.
Ik word voorzichtiger met zon...
Nee, gewoon wat over de bouelevard slenteren, heel druk om uiteindelijk het strand op te gaan richting vloedlijn, met de voeten door het water, wat best koud was!
Veel nieuwe winkeltjes en het was druk op de boulevard met dit prachtige weer, want boven land was het wat bewolkt, maar in Scheveningen scheen volop de zon en ook daar verdwenen in de loop van de middag alle kleine wolken en een strakblauwe lucht.
Aan het eind van de boulevard de vertrouwde afgang naar het strand genomen, deze afgang of opgang, hoe je het wilt noemen, is in al die jaren niet veranderd.
Het kraantje om te drinken of je voeten af te spoelen bovenaan is moderner geworden, maar is er nog steeds, al zolang ik mij kan herinneren.
Er waren betonnen platen gelegd richting waterlijn, wat ik wel prettiger lopen vond door het doorgaans mulle zand.
Heerlijk lopen met de voeten door het water, wat natte broekspijpen tot gevolg had, al had ik een 3-kwart broek aan, maar ach, het is maar water en droogt wel weer.
Wandel mee met wat ik tegenkwam op deze strandwandeling...
De eerste foto, die ik maakte, was van een grote blauwe kwal, het viel mee met kwallen, ik heb het wel eens erger gezien en volgens mij wil je deze kwal liever niet in aanraking met je lichaam.
Vorige week besloot ik echter mij door niets te laten weerhouden, het zou mooi weer worden aan de kust en geen enkel smoesjes kwam er nog doorheen om mij te weerhouden... ;)
Zorgvuldig heb ik zondag de tas ingepakt, "een slimme meid is op alles voorbereid", dus alles in een rugzak gedaan, wat ik nodig kon hebben en alles is ook gebruikt en niets teveel meegenomen, een broodje, een flesje drinken, camera uiteraard en een handdoekje om de voeten aan het eind schoon te spoelen van zand en dan drogen.
Het voelde goed om weer eens naar het strand te gaan met een andere intentie dan voorheen, toen ik nog vaak ging liggen zonnen. Ik heb daar het geduld niet meer voor en met het oog op mogelijke huidkanker, wat niet denkbeeldig is, er is immers vorig jaar een voorstadium van huidkanker weggehaald in het gezicht, wat ook nog eens niet zo prettig verlopen is.
Ik word voorzichtiger met zon...
Nee, gewoon wat over de bouelevard slenteren, heel druk om uiteindelijk het strand op te gaan richting vloedlijn, met de voeten door het water, wat best koud was!
Veel nieuwe winkeltjes en het was druk op de boulevard met dit prachtige weer, want boven land was het wat bewolkt, maar in Scheveningen scheen volop de zon en ook daar verdwenen in de loop van de middag alle kleine wolken en een strakblauwe lucht.
Aan het eind van de boulevard de vertrouwde afgang naar het strand genomen, deze afgang of opgang, hoe je het wilt noemen, is in al die jaren niet veranderd.
Het kraantje om te drinken of je voeten af te spoelen bovenaan is moderner geworden, maar is er nog steeds, al zolang ik mij kan herinneren.
Er waren betonnen platen gelegd richting waterlijn, wat ik wel prettiger lopen vond door het doorgaans mulle zand.
Heerlijk lopen met de voeten door het water, wat natte broekspijpen tot gevolg had, al had ik een 3-kwart broek aan, maar ach, het is maar water en droogt wel weer.
Wandel mee met wat ik tegenkwam op deze strandwandeling...
De eerste foto, die ik maakte, was van een grote blauwe kwal, het viel mee met kwallen, ik heb het wel eens erger gezien en volgens mij wil je deze kwal liever niet in aanraking met je lichaam.
De volgende foto is van de wijdsheid van de zee met schapenwolkjes tegen een blauwe lucht, hoe nietig is de mens in het totaalbeeld...
De zee was woelig en er waren veel catamarans in het water, toevallig ook nog een meeuw op de plaat ;)
Niet alleen catamarans, ook zeilboten
Er lag hier en daar wier op het strand, niet overdadig en het waren geen slijmerige bladen, maar alsof alleen de stengels overgebleven waren, onderstaande foto was een uitzondering met toch wel blad en zaadknopppen?
De volgende foto is van een catamaran, die net de zee opging, wat nogal een hachelijke zaak was door de zwemmers in dat stuk. Eigenlijk zou daar niemand moeten zwemmen of de catamarans op meer afgelegen stuk strand moeten staan en starten.
Behoorlijk gevaarlijk tussen de zwemmers door!
Behoorlijk gevaarlijk tussen de zwemmers door!
De reddingsboot, nee: kust zeil vereniging Scheveningen. lijkt zo wel wat op een reddingsboot....
Een vlieger hoog in de blauwe lucht met reclame voor mascotte vloei ;)
Wijds strand met in de verte alle catamarans tegen het duin aan, voorbij deze catamarans ging ik altijd met de kinderen naar toe, het is een eind lopen, maar je zit dan lekker rustig, ik kon de kinderen goed zien en zij mij, de bedoeling van zo'n dag was toch ook, dat niet alleen de kinderen plezier hadden van een stranddag en je kunt een hoop stress krijgen van zoekgeraakte kinderen...;)
De bunkers in de duinen, massieve betonnen kolossen....
Geen idee, wat het volgende monument is, maar ik heb eenzelfde foto van mezelf met mijn jongere zusje voor dit gebouwtje toen ik zo'n 5, 6 jaar geweest moet zijn en het geeft me altijd een gemengd gevoel, al sta ik glimlachend op de foto, zo leuk was die tijd niet....
Schepen in de verte, die op dezelfde plaats bleven liggen?
Ver ingezoomd op de linkerboot om erachter opeens de windmolens te zien, waarover nogal wat ophef is geweest als vervuiling van de horizon, maar als ik eerlijk ben, zijn ze zonder inzoomen niet te zien vanaf het strand.
Misschien met een bepaalde lichtval zullen ze wat opvallen, maar niet hinderlijk, een andere vraag is natuurlijk wat het met het zeeleven doet...
Iemand heeft zijn reddingsvest verloren...?
Misschien met een bepaalde lichtval zullen ze wat opvallen, maar niet hinderlijk, een andere vraag is natuurlijk wat het met het zeeleven doet...
Iemand heeft zijn reddingsvest verloren...?
De zee was woelig met vrij hoge golven en 2 mannen probeerden te surfen met nadruk op proberen, want ze lagen meer in het water dan dat ze op een surfplank stonden...
Ik was geduldig om uiteindelijk toch het moment vast te leggen, dat 1 van de 2 het lukte om een paar seconden op de plank te staan. Helaas niet superscherp, maar toch... ik heb op het juiste en korte moment de knop ingedrukt :D
De zee was woelig en de golven waren behoorlijk hoog, wat op de volgende foto te zien is, waarbij het zitgedeelte van de catamaran achter de golven verdwijnt.
En dan kom ik bij de laatste foto, een foto van de pier, zo veranderd met een reuzenrad, een kabelbaan over de zee, geen entree meer betalen en allemaal kleine winkeltjes zag ik later.
Er is een hoop over te doen geweest of de pier al dan niet verleden tijd zou worden, maar is blijkbaar nieuw leven ingeblazen en zo te zien, was het behoorlijk druk op de pier, maar of het voldoende is om in stand te houden?
In ieder geval iets wat bij Scheveningen lijkt te horen....
Er is een hoop over te doen geweest of de pier al dan niet verleden tijd zou worden, maar is blijkbaar nieuw leven ingeblazen en zo te zien, was het behoorlijk druk op de pier, maar of het voldoende is om in stand te houden?
In ieder geval iets wat bij Scheveningen lijkt te horen....
Wandeling Hemelse Berg 7-7-2017
Gisteren deze ronduit prachtige wandeling gemaakt vanuit het startpunt VVV te Oosterbeek, die 3,5 km zou zijn, maar dat is gelogen, want deze wandeling was beduidend langer dan 3,5 km en waar we ook ruim 2 uur over hebben gedaan.
Mijn benen voelden ook wel het verschil en waren het met mij eens, dat dit onmogelijk 3,5 km kon zijn en de laatste loodjes waren zwaar tegen het eind van de wandeling.
Deze wandeling was het echter alleszins waard en ik ga hem zeker nog een keer lopen, maar dan wel met wandelstok!
Ik heb opgezocht, waar de naam Hemelse berg vandaan komt, maar niet kunnen vinden en een berg ook niet ;)
Hemels was wel van toepassing op deze wandeling, zo mooi, zo slingerend door het bos, veel vijvertjes, bruggetjes, wat watervalletjes en een stukje langs de uiterwaarden van de Rijn met wijds uitzicht.
Het enige minpuntje was, dat de bewegwijzering hier en daar op kruisingen mankeerde en welke kant moet je dan op?
Dit keer veel foto's gemaakt. waarvan de meeste voor zichzelf spreken en slechts hier en daar zal ik een toelichting geven.
Wandel even mee door de foto's, de eerste foto is van een kunstwerk aan het begin van de wandeling:
Mijn benen voelden ook wel het verschil en waren het met mij eens, dat dit onmogelijk 3,5 km kon zijn en de laatste loodjes waren zwaar tegen het eind van de wandeling.
Deze wandeling was het echter alleszins waard en ik ga hem zeker nog een keer lopen, maar dan wel met wandelstok!
Ik heb opgezocht, waar de naam Hemelse berg vandaan komt, maar niet kunnen vinden en een berg ook niet ;)
Hemels was wel van toepassing op deze wandeling, zo mooi, zo slingerend door het bos, veel vijvertjes, bruggetjes, wat watervalletjes en een stukje langs de uiterwaarden van de Rijn met wijds uitzicht.
Het enige minpuntje was, dat de bewegwijzering hier en daar op kruisingen mankeerde en welke kant moet je dan op?
Dit keer veel foto's gemaakt. waarvan de meeste voor zichzelf spreken en slechts hier en daar zal ik een toelichting geven.
Wandel even mee door de foto's, de eerste foto is van een kunstwerk aan het begin van de wandeling:
De volgende foto is van een heel schattig muisje, wat in het holletje van een grote boom iets zat te peuzelen, niet bang en liet zich rustig op de foto zetten....
Weidse uitzichten in de uiterwaarden
Van onderstaand struikje heb ik een paar besjes meegenomen in de hoop, dat ik er deze plant van krijg, mooie besjes, mooie bladvorm en mooi verkleurend blad. Het blijkt de Gelderse roos te zijn, die bloeit met bolvormige witte bloemen, wel heel giftig, maar ik was ook niet van plan om ervan te eten ;)
Tot slot de laatste foto van jonge eendjes, wat best laat in het seizoen is
Deze wandeling is echt een aanrader, want ik maak wel regelmatig wandelingen, maar deze springt er toch wel bovenuit.
Soms heel smalle paadjes, die door regen gemaakt lijken te zijn, nauwelijks een pad te noemen en je waant je hier en daar echt in de vrije natuur en niet op een uitgezette wandeling.
Soms heel smalle paadjes, die door regen gemaakt lijken te zijn, nauwelijks een pad te noemen en je waant je hier en daar echt in de vrije natuur en niet op een uitgezette wandeling.
Wandeling Wodan's eiken 23-05-2017
Deze dag weer gaan wandelen in de omgeving van Wolfheze, dit keer de wandeling naar de Wodan's eiken, die zo'n 450 jaar oud zijn. Er wordt nogal bewonderend over gesproken op Internet, maar als ik heel eerlijk ben, vond ik het niet zo heel bijzonder om deze eiken te zien.
Evengoed was het een mooie wandeling, het was aangenaam weer om te wandelen en ook heel tevreden, dat ik een wandeling van 4,5 km heb gelopen, wat weer beter ging dan de vorige wandeling van 3,3 km, de conditie gaat dus weer wat vooruit ;)
Ik ging met iemand anders wandelen en we hadden afgesproken op een parkeerplaats nabij Wolfheze en terwijl ik stond te wachten zag ik opeens iets groens op het zandpad lopen. Snel de camera gepakt in de hoop, dat het beestje even zou blijven zitten, wat het gelukkig ook deed en de volgende foto's kunnen maken;
Evengoed was het een mooie wandeling, het was aangenaam weer om te wandelen en ook heel tevreden, dat ik een wandeling van 4,5 km heb gelopen, wat weer beter ging dan de vorige wandeling van 3,3 km, de conditie gaat dus weer wat vooruit ;)
Ik ging met iemand anders wandelen en we hadden afgesproken op een parkeerplaats nabij Wolfheze en terwijl ik stond te wachten zag ik opeens iets groens op het zandpad lopen. Snel de camera gepakt in de hoop, dat het beestje even zou blijven zitten, wat het gelukkig ook deed en de volgende foto's kunnen maken;
Thuisgekomen opgezocht, welke hagedis dit zou kunnen zijn en het blijkt een zandhagedis te zijn, echt gaaf om deze te zien en ook gefotografeerd te hebben, een goed begin van de wandeling!
Vrij aan het begin van de wandeling zagen we deze koeien los in het landschap, ik ken wel Schotse hooglanders en paarden, die loslopen, maar nog nooit min of meer gewone koeien, die los in het bos lopen...
Vrij aan het begin van de wandeling zagen we deze koeien los in het landschap, ik ken wel Schotse hooglanders en paarden, die loslopen, maar nog nooit min of meer gewone koeien, die los in het bos lopen...
Hier en daar een klein beekje, hoewel de natuur nog steeds veel te droog is, maar hier een blik over zo'n beekje
Een oude boom, waar niet veel meer van over was, maar toch, de verweerdheid van de boom heeft wel iets....
Een hele oude knoest, waarop zich plantjes genesteld hebben, ik kon het niet goed zien vanaf een afstandje, maar het lijken bosbessen te zijn ???
Tot slot dan een Wodan's eik, natuurlijk bijzonder dat het zo'n oude boom is, maar bijzonder om te zien...?
Wat mij betreft, is het gewoon een oude grote boom, zoals ik er zoveel zie als ik door een bos loop...
Wat deze bomen zo bijzonder schijnt te maken, is dat meerdere schilders deze bomen geschilderd hebben, maar op die schilderijen zie je dan wel een heel ander plaatje dan wat nu te zien en zou er geen bordje bij staan, zouden ze je niet eens echt opvallen.
Wat deze bomen zo bijzonder schijnt te maken, is dat meerdere schilders deze bomen geschilderd hebben, maar op die schilderijen zie je dan wel een heel ander plaatje dan wat nu te zien en zou er geen bordje bij staan, zouden ze je niet eens echt opvallen.
Wandeling 29 november Mariendael
29 November was een prachtige zonnige dag, waarop ik weer eens besloot te wandelen.
Enigszins onzeker of mijn benen wel zouden willen, maar die benen hadden er ook zin in ;)
Ik ook....:P
Jammer, dat ik niet wat eerder al ben gaan wandelen, dan had ik nog iets van de herfstverkleuring kunnen fotograferen, maar nog genoeg mooie plaatjes kunnen maken.
Mariendael is een mooi bos met aan het einde de "Groene Bestee", een overdekte laan met haagbeuken en vroeger door de rijke dames werd gebruikt om te wandelen.
Ik heb deze wandeling al eerder gemaakt, maar toen in de zomer en alles groen was, als je dan binnenkomt in die laan, verwacht je echt een kabouter of elfje in die bomen te zien, zo sprookjesachtig, maar ik heb dan ook een rijke fantasie als ik zoiets zie ;)
Eerst maar eens de foto's vanaf het begin van de wandeling, de eerste heb ik al op mijn weblog gezet, maar zet ik hier ook weer bij voor het totaalplaatje.
Enigszins onzeker of mijn benen wel zouden willen, maar die benen hadden er ook zin in ;)
Ik ook....:P
Jammer, dat ik niet wat eerder al ben gaan wandelen, dan had ik nog iets van de herfstverkleuring kunnen fotograferen, maar nog genoeg mooie plaatjes kunnen maken.
Mariendael is een mooi bos met aan het einde de "Groene Bestee", een overdekte laan met haagbeuken en vroeger door de rijke dames werd gebruikt om te wandelen.
Ik heb deze wandeling al eerder gemaakt, maar toen in de zomer en alles groen was, als je dan binnenkomt in die laan, verwacht je echt een kabouter of elfje in die bomen te zien, zo sprookjesachtig, maar ik heb dan ook een rijke fantasie als ik zoiets zie ;)
Eerst maar eens de foto's vanaf het begin van de wandeling, de eerste heb ik al op mijn weblog gezet, maar zet ik hier ook weer bij voor het totaalplaatje.
De volgende foto heb ik gemaakt, omdat het groene veld in zo'n vreemd contrast vond bij de verder herfstige en kale bomen.
Volgens mij is er iets ingezaaid, al kon ik niet zien wat het was.
Volgens mij is er iets ingezaaid, al kon ik niet zien wat het was.
Onderweg kwam ik ook een paar ezeltjes tegen, maar helaas zijn die foto's niet echt mooi geworden om te plaatsen, een eindje verderop wel wat koeien en hoewel ik de foto ook niet echt geweldig vind, toch wel leuk om te laten zien.
Na een pittige klim kwam ik bovenaan een heuvel waar een koepeltje staat, de Christuskoepel met daarin een groot beeld.
Even zitten uitrusten op het bankje erbij om rechts van het bankje toch ook weer een mooie foto te zien ;)
Op het bankje naar boven zitten kijken, veel kale takken, maar hier en daar toch wat blad, wat een mooie gouden gloed had.
De volgende foto heb ik wat sterker bewerkt om het beeld wat ik zag wat te benaderen.
De volgende foto heb ik wat sterker bewerkt om het beeld wat ik zag wat te benaderen.
De Groene Bedstee van een afstandje, alleen niet zo groen meer, maar wel mooie herfstkleuren
Een kijkje in de Groene Bedstee, hoewel minder indrukwekkend dan in de zomer als het helemaal dichtgegroeid is, maar wel goed te zien, hoe deze haag opgebouwd is
De volgende foto heb ik ook al op de weblog laten zien
Mijn oog viel op een tak met nog veel bruin blad en ook deze foto heb ik een forse bewerking gegeven, grilligheid van de groene takken in combinatie met de zon op het verkleurde blad was wat mij het meeste aansprak.
Hele hoge bomen, waardoor de mensen wel heel klein lijken!
Alweer op de terugweg met rechts een oude boerderij
Het pad op deze foto lijkt helemaal niet zo hoog oplopend te zijn, maar geloof me, het was een pittige klim!
En dan toch echt aan het einde van de wandeling, waar ik nog maar een kwartiertje ben blijven zitten om te genieten van het uitzicht....
Wandeling 19 juni Herikhuizen
Weer eens een heel mooie wandeling gemaakt met een andere dame, die graag met mij wilde wandelen.
Het voelt toch wat veiliger om samen te wandelen, maar het is ook heel gezellig geweest en we hadden bijzonder mooi weer.
Het was wel voorspeld, dat het droog zou blijven, maar zo zonnig en warm had ik niet verwacht.
De hele wandeling bedraagt bijna 10 km, maar dat gaat het nooit meer worden, dus we de helft gewandeld, naar mijn mening de mooiste helft. Vroeger wel vaker gelopen en hij blijft mooi, hoewel ik de indruk had, dat de route soms wat verlegd was, want zo kwamen we op een gegeven moment bij een heel mooi uitkijkpunt, wat me niet bekend voor kwam.
Het was even lastig om het juiste punt te vinden, waar we de paaltjesroute moesten oppakken en we waren dan ook verkeerd gelopen. Een paar andere wandelaars waren zo vriendelijk om ons de juiste weg te wijzen op de kaart, waarna de wandeling verder moeiteloos kon worden gelopen.
De paaltjesroutes staan doorgaans goed aangegeven en hoewel ik de kaart bij me had, is gewoon de pijltjes volgen wel zo makkelijk ;)
Heerlijk weer dus en het bos is nog heel fris groen, wat wel anders is als de zomer wat meer gevorderd is, niet minder mooi, maar het frisse, jonge groen is dan wel wat doffer geworden.
Bij een grote vijver stond een reiger aan de overkant tussen struikgewas/bomen, de foto vind ik wel mooi geworden door het struikgewas/bomen, maar helaas was hij net even bezig de veren te poetsen, maar toch mooi met de weerspiegeling in het water.
Het voelt toch wat veiliger om samen te wandelen, maar het is ook heel gezellig geweest en we hadden bijzonder mooi weer.
Het was wel voorspeld, dat het droog zou blijven, maar zo zonnig en warm had ik niet verwacht.
De hele wandeling bedraagt bijna 10 km, maar dat gaat het nooit meer worden, dus we de helft gewandeld, naar mijn mening de mooiste helft. Vroeger wel vaker gelopen en hij blijft mooi, hoewel ik de indruk had, dat de route soms wat verlegd was, want zo kwamen we op een gegeven moment bij een heel mooi uitkijkpunt, wat me niet bekend voor kwam.
Het was even lastig om het juiste punt te vinden, waar we de paaltjesroute moesten oppakken en we waren dan ook verkeerd gelopen. Een paar andere wandelaars waren zo vriendelijk om ons de juiste weg te wijzen op de kaart, waarna de wandeling verder moeiteloos kon worden gelopen.
De paaltjesroutes staan doorgaans goed aangegeven en hoewel ik de kaart bij me had, is gewoon de pijltjes volgen wel zo makkelijk ;)
Heerlijk weer dus en het bos is nog heel fris groen, wat wel anders is als de zomer wat meer gevorderd is, niet minder mooi, maar het frisse, jonge groen is dan wel wat doffer geworden.
Bij een grote vijver stond een reiger aan de overkant tussen struikgewas/bomen, de foto vind ik wel mooi geworden door het struikgewas/bomen, maar helaas was hij net even bezig de veren te poetsen, maar toch mooi met de weerspiegeling in het water.
Iets meer naar rechts meende ik nog een reiger te zien, maar het bleek een boomstronk en een grote dode tak zijn, toch vind ik het wel een mooie foto geworden, ook weer met weerspiegeling in het water.
Daarna heb ik wat minder foto's gemaakt tot we bij wilde paarden kwamen, waaronder een wit paard, wat prachtig tussen de bomen stond. Op het schermpje van camera leek het bijna sprookjesachtig en dat was het ook, maar eenmaal overgezet op de computer bleken er heel wat storende takjes voor het hoofd te zitten :(
Een enkel takje zou nog wel weg te halen zijn, maar zoveel takjes is me teveel werk, jammer!
Een enkel takje zou nog wel weg te halen zijn, maar zoveel takjes is me teveel werk, jammer!
Toch nog een foto van dit paard gemaakt, toen hij uit een vijvertje wat gedronken had, hij/zij wilde wel even poseren ;)
Tegen het eind van de wandeling kwamen we bij de schaapskooi, waarvan de schapen gisteren geschoren waren, maar er liepen toch nog een paar schapen, die niet geschoren waren, vreemd...
Mijn wandelpartner dacht, dat deze mogelijk nog drachtig waren, maar volgens mij was de lammertijd al voorbij.
Ze had echter gelijk, want eenmaal de foto op de computer was duidelijk te zien, dat deze schapen nog drachtig zijn:
Mijn wandelpartner dacht, dat deze mogelijk nog drachtig waren, maar volgens mij was de lammertijd al voorbij.
Ze had echter gelijk, want eenmaal de foto op de computer was duidelijk te zien, dat deze schapen nog drachtig zijn:
Daarna was het nog een klein stukje lopen naar ons eindpunt, het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten.
Daar nog even door de IVN-tuin gelopen, die echt prachtig is geworden sinds de laatste keer, dat ik daar geweest ben.
Een feestje voor tuinliefhebbers met wilde planten en kruiden, hoewel ik beslist niet alles in mijn tuin zou willen hebben.
Sommige van de wilde planten en kruiden kunnen enorm woekeren of uitzaaien, wat dan weer een hoop werk met zich mee brengt om het in toom te houden.
Maar om zo rond te kijken is het zeker een plezier om naar te kijken!
Uiteindelijk toch nog een zakje zaad van Valeriaan gekocht, voor 1 euro kun je je er geen buil aan vallen ;)
Het laatste jaar houd ik me meer bezig met geneeskrachtige en rustgevende kruiden, waar valeriaan een mooie aanvulling op is.
Hoewel ik gisteravond nauwelijks meer op de benen kon staan, heb ik het toch maar gelijk gezaaid, er stond nog een lege pot met aarde, dus veel werk was het niet.
De gedachte erachter was, dat het vandaag veel zou regenen, gevolgd door dagen met zon, zodat het de optimale weersomstandigheden heeft om snel te ontkiemen, al zal het dit jaar nog niet bloeien.
Wel een soort roostertje op de pot gelegd, zodat de musjes de zaadjes er niet uit kunnen pikken ;)
We hebben nog even op een bankje buiten gezeten, even, want op zondag rijden de treinen hier maar om het uur en het was ook wel mooi geweest voor de benen!
Foei, wat kostte het me moeite om nog het laatste stukje naar de trein te lopen, ik heb het nog nooit zo'n lang pad gevonden als gisteren....
Echt heel blij, dat ik met het autootje naar het station was gereden, waar ik de wandelpartner van de trein zou halen, want de gedachte alleen al, dat ik na de trein nog het hele stuk naar huis zou moeten, het zou een marteling geweest zijn!
Een wandeling van 4,5 km is dan ook de max van wat ik nog kan lopen, maar ik moet ook zeggen, dat zo ongeveer op de helft van de wandeling we op een langzaam oplopend pad moesten lopen, wat echt een aanslag op mijn rug en benen was!
In mijn herinnering scheelde het niet veel of ik liep zowat met mijn neus tegen de grond om maar verder te kunnen, hijgend als een oud postpaard...
Het was ook nog eens een heel lang stuk, wat langzaam omhoog ging, waardoor het leek alsof er geen einde aan kwam!
Ik heb liever 1 echt steil pad omhoog, dan zo'n pad, waarvan je nauwelijks ziet, dat het omhoog gaat, iets wat ik vroeger ook wel eens merkte met fietsen.
Daarna viel het lopen dan ook wat zwaarder, wat ook wel de enorme moeheid veroorzaakt zal hebben, maar ja, dat hoort nu eenmaal bij zo'n boswandeling op de Veluwe ;)
Ik kijk in ieder geval terug op een heel gezellige en mooie dag en zeker voor herhaling vatbaar!
Nog wat foto's door mijn wandelmaatje gemaakt, mooie foto's vind ik, die gezien mogen worden, alleen niet voorzien van tekst.
Daar nog even door de IVN-tuin gelopen, die echt prachtig is geworden sinds de laatste keer, dat ik daar geweest ben.
Een feestje voor tuinliefhebbers met wilde planten en kruiden, hoewel ik beslist niet alles in mijn tuin zou willen hebben.
Sommige van de wilde planten en kruiden kunnen enorm woekeren of uitzaaien, wat dan weer een hoop werk met zich mee brengt om het in toom te houden.
Maar om zo rond te kijken is het zeker een plezier om naar te kijken!
Uiteindelijk toch nog een zakje zaad van Valeriaan gekocht, voor 1 euro kun je je er geen buil aan vallen ;)
Het laatste jaar houd ik me meer bezig met geneeskrachtige en rustgevende kruiden, waar valeriaan een mooie aanvulling op is.
Hoewel ik gisteravond nauwelijks meer op de benen kon staan, heb ik het toch maar gelijk gezaaid, er stond nog een lege pot met aarde, dus veel werk was het niet.
De gedachte erachter was, dat het vandaag veel zou regenen, gevolgd door dagen met zon, zodat het de optimale weersomstandigheden heeft om snel te ontkiemen, al zal het dit jaar nog niet bloeien.
Wel een soort roostertje op de pot gelegd, zodat de musjes de zaadjes er niet uit kunnen pikken ;)
We hebben nog even op een bankje buiten gezeten, even, want op zondag rijden de treinen hier maar om het uur en het was ook wel mooi geweest voor de benen!
Foei, wat kostte het me moeite om nog het laatste stukje naar de trein te lopen, ik heb het nog nooit zo'n lang pad gevonden als gisteren....
Echt heel blij, dat ik met het autootje naar het station was gereden, waar ik de wandelpartner van de trein zou halen, want de gedachte alleen al, dat ik na de trein nog het hele stuk naar huis zou moeten, het zou een marteling geweest zijn!
Een wandeling van 4,5 km is dan ook de max van wat ik nog kan lopen, maar ik moet ook zeggen, dat zo ongeveer op de helft van de wandeling we op een langzaam oplopend pad moesten lopen, wat echt een aanslag op mijn rug en benen was!
In mijn herinnering scheelde het niet veel of ik liep zowat met mijn neus tegen de grond om maar verder te kunnen, hijgend als een oud postpaard...
Het was ook nog eens een heel lang stuk, wat langzaam omhoog ging, waardoor het leek alsof er geen einde aan kwam!
Ik heb liever 1 echt steil pad omhoog, dan zo'n pad, waarvan je nauwelijks ziet, dat het omhoog gaat, iets wat ik vroeger ook wel eens merkte met fietsen.
Daarna viel het lopen dan ook wat zwaarder, wat ook wel de enorme moeheid veroorzaakt zal hebben, maar ja, dat hoort nu eenmaal bij zo'n boswandeling op de Veluwe ;)
Ik kijk in ieder geval terug op een heel gezellige en mooie dag en zeker voor herhaling vatbaar!
Nog wat foto's door mijn wandelmaatje gemaakt, mooie foto's vind ik, die gezien mogen worden, alleen niet voorzien van tekst.
Een mooie toevoeging aan mijn foto's en nog even een opmerking over de eerste foto van het wandelmaatje, want hoewel het niet meteen te zien is, ligt deze boom dus in het water, wortels tegen de zijkant van de oever, blijkbaar geen probleem voor deze boom, want hij groeit gewoon door. Heel bijzonder!
Nog een slotfoto van het wandelmaatje met de opmerking: Wat duurde langer... de liefde of de boom....
Er staan namelijk nog hartjes en zo ingekerfd ;)
Nog een slotfoto van het wandelmaatje met de opmerking: Wat duurde langer... de liefde of de boom....
Er staan namelijk nog hartjes en zo ingekerfd ;)
2 Wandelingen samengevoegd
Helaas wordt wandelen steeds zeldzamer door de fysieke beperkingen, maar de afgelopen 2 weken heb ik 2 x toch gewandeld.
De eerste wandeling was niet zo heel lang, maar wel mooi, hoewel wat riskant door de hoogteverschillen en ik heb al eens een voetbotje gebroken op een heel onnozel graspolletje.
Een paar foto's:
De eerste wandeling was niet zo heel lang, maar wel mooi, hoewel wat riskant door de hoogteverschillen en ik heb al eens een voetbotje gebroken op een heel onnozel graspolletje.
Een paar foto's:
Ik kan het bijna niet geloven, dat ik dit pad omlaag en vervolgens weer omhoog gelopen heb met mijn slappe benen, maar blijkbaar kan een mens in spanning soms over de beperkingen heen stappen, in dit geval letterlijk....
Rusten op een boomstam met dit uitzicht, ik blijf het een voorrecht vinden om in deze omgeving te wonen!
Oorspronkelijk was ik als geboren "westerlinge" verknocht aan strand en zee, de ruimte, de golven, de vrijheid, maar in de loop der jaren ben ik dit landschap meer en meer gaan waarderen.
Oorspronkelijk was ik als geboren "westerlinge" verknocht aan strand en zee, de ruimte, de golven, de vrijheid, maar in de loop der jaren ben ik dit landschap meer en meer gaan waarderen.
Hoogte verschillen in het landschap vind ik altijd lastig te fotograferen, maar deze dag vind ik mezelf daarin aardig geslaagd, zowel bij de eerste foto, maar ook deze foto laat toch wel zien, dat er diepte in zit!
Deze foto geeft niet goed weer, wat ik zag, maar hoe ik het ook probeerde, deze komt er nog het dichtst bij...
De takken met jong blad werd door de zon beschenen, waardoor de blaadjes wat doorzichtig leken, maar het is me niet echt gelukt, wel een mooie herinnering aan dit voorjaar ;)
Tot slot nog 1 foto van gisteren 21 mei, een mooie wandeling gemaakt aan de hand van een paaltjes route en onderweg kwamen we de schaapskudde tegen op de hei, bolletjes wol druk bezig met eten en af en toe luid geblaat ;)
Een uitsnede van deze foto is voorlopig de banner van deze site
De takken met jong blad werd door de zon beschenen, waardoor de blaadjes wat doorzichtig leken, maar het is me niet echt gelukt, wel een mooie herinnering aan dit voorjaar ;)
Tot slot nog 1 foto van gisteren 21 mei, een mooie wandeling gemaakt aan de hand van een paaltjes route en onderweg kwamen we de schaapskudde tegen op de hei, bolletjes wol druk bezig met eten en af en toe luid geblaat ;)
Een uitsnede van deze foto is voorlopig de banner van deze site
Weliswaar lang geleden, 3 en 4 maart 2005....
Het heeft vandaag gesneeuwd en het doet me terug denken aan die 2 dagen wandelen door winter wonder land. Een selectie van de foto's...
Korte wandeling op de Posbank 24-11-2014
Wandeling naar de Carolinahoeve 2013
Vorig jaar was het ronduit een prachtige zomer en ik heb een paar mooie wandelingen gemaakt in de directe omgeving van Arnhem.
Vroeger maakte ik met de kinderen wandelingen van soms wel 25 km, maar die tijden zijn helaas voorbij. Het maximum is nu 4 km in een heel rustig tempo. Voordeel daarvan is, dat je dus ook met meer aandacht om je heen kijkt, want haast heb ik niet meer ;)
Vroeger wandelden we ook meestal met een kaart in de hand, maar nu volg ik liever paaltjesroutes.
Er zijn er genoeg te vinden op Internet op bv de site van het Geldersch Landschap, maar op een goede wandelkaart staan ook paaltjesroutes aangegeven.
Door voor korte wandelingen te kiezen kwam ik op plaatsen, waar ik nog niet eerder was geweest, wat mij weer duidelijk maakte, hoe mooi de omgeving is waar ik woon!
Vakantie in de "achtertuin" met de gemakken van het eigen huis en bed...
De eerste echte wandeling was naar de Carolinahoeve, wat in zijn geheel zo'n 3 km was om te kijken of het zou gaan lukken, want ik had al lang niet meer gewandeld.
Halverwege is dus de Carolinahoeve, een ouderwetse boerderij met horeca en niet bereikbaar is met de auto, waardoor het heel landelijk en rustiek overkomt. Tijd om even te rusten ;)
Het was een mooie rustige wandeling, deels door het bos, deels langs velden.
Hieronder een kleine impressie van de wandeling.
Vroeger maakte ik met de kinderen wandelingen van soms wel 25 km, maar die tijden zijn helaas voorbij. Het maximum is nu 4 km in een heel rustig tempo. Voordeel daarvan is, dat je dus ook met meer aandacht om je heen kijkt, want haast heb ik niet meer ;)
Vroeger wandelden we ook meestal met een kaart in de hand, maar nu volg ik liever paaltjesroutes.
Er zijn er genoeg te vinden op Internet op bv de site van het Geldersch Landschap, maar op een goede wandelkaart staan ook paaltjesroutes aangegeven.
Door voor korte wandelingen te kiezen kwam ik op plaatsen, waar ik nog niet eerder was geweest, wat mij weer duidelijk maakte, hoe mooi de omgeving is waar ik woon!
Vakantie in de "achtertuin" met de gemakken van het eigen huis en bed...
De eerste echte wandeling was naar de Carolinahoeve, wat in zijn geheel zo'n 3 km was om te kijken of het zou gaan lukken, want ik had al lang niet meer gewandeld.
Halverwege is dus de Carolinahoeve, een ouderwetse boerderij met horeca en niet bereikbaar is met de auto, waardoor het heel landelijk en rustiek overkomt. Tijd om even te rusten ;)
Het was een mooie rustige wandeling, deels door het bos, deels langs velden.
Hieronder een kleine impressie van de wandeling.
Een uurtje Posbank
Afgelopen zaterdag ben ik naar de Posbank gegaan en heb ik weer eens een stukje kunnen lopen door het pad naar beneden te lopen, waar het heerlijk rustig was.
De meeste mensen gingen liever op het terras zitten bij het paviljoen ;)
Onderaan een trapje ben ik gaan zitten, uit de wind, stralende zon, om wat te mijmeren...
De meeste mensen gingen liever op het terras zitten bij het paviljoen ;)
Onderaan een trapje ben ik gaan zitten, uit de wind, stralende zon, om wat te mijmeren...