ZOMERVROUW
Tuinverhalen 2020
De laatste van het jaar.... 27-12-2020
Het laatste verhaaltje van dit jaar om volgend jaar weer met een schone pagina te beginnen, want net zoals voorgaande jaren worden de bewerkingen dan heel traag, wat niet prettig werken is.
De vorstgevoelige planten overwinteren weer in het kasje en de paar planten, die vorstvrij moeten staan, zijn in de inpandige berging gezet.
Verder is alles in rust wat de planten betreft, het is tot nu toe zacht geweest met af en toe een klein prikje van de vorst en het meeste in de voortuin van de jonge planten lijkt er goed bij te staan.
Een paar planten zijn twijfelachtig, waaronder de ananassalie, na 1 nachtvorst was het afgelopen met de bloei en blad, al zie ik nog wel een enkel groen blaadje, dus helemaal weg zal hij niet zijn. Het is echter bekend van deze plant, dat hij weliswaar echt heel mooi in de late herfst bloeit, maar vorstgevoelig is.
Waar ik wel van schrik is hoe de voortuin weer vol met onkruid staat, maar nog veel erger is dat de grond weer compleet is dichtgeslagen met forse mosgroei tot gevolg.
Het besef groeit, dat er wel een paar jaar en heel wat goede aarde overheen zullen gaan, eer het een beetje gezonde tuin is geworden met normaal onderhoud.
In het voorjaar ga ik een grondwoeler kopen om regelmatig de grond ligt te geven, maar ook om goede aarde er doorheen te woelen.
Plannen genoeg dus!
Wat betreft de moestuin kan ik niet anders dan concluderen, dat het een mislukt jaar is.
Ik heb wel iets kunnen oogsten, maar toch niet wat ik verwacht had.
Het leek wel of niets wilde groeien, wat later watertekort bleek, maar ook daarna kwam er toch niet echt vaart in.
Geen idee, waaraan het kan liggen, het is goede aarde, geef af en toe wat voeding en verder moet de natuur dan toch zijn best doen, zou je zo zeggen...
Een plan is om in het vroege voorjaar, voor ik weer ga zaaien en uitplanten, een grote zak vermiculiet kopen en dat door de aarde in de bakken vermengen, zodat de aarde luchtiger wordt, wat wortelgroei bevordert en wat ook vocht vast houdt.
Ik heb wel eerder in kleinere potten grotere opbrengsten gehad van groentes, dus aan de bakken kan het niet liggen, wel twijfel ik aan de hoeveelheid zonuren op die plek, maar daar kan ik niets aan veranderen.
Ik geef het echter niet op!
Ik had de zaaddoosjes van zowel de blauwe strobloem als van de roze korenbloem geoogst en gedroogd.
De bloemhoofdjes van de korenbloem waren nog het makkelijkst om uit te pluizen van zaad, want de zaadjes moeten er voorzichtig uitgedrukt worden, wat net mini-papapluutjes zijn.
Die van de blauwe strobloem was een ander verhaal, "papieren" bloemblaadjes en het was niet te doen om daar tussenuit de zaadjes te vinden, ook omdat die heel klein zijn en eveneens een paraplu-achtige vorm.
Na een paar was ik het zat en heb de hele bubs in een zeef gegooid, eronder een bakje en dan maar in de bloemhoofdjes knijpen, wrijven en dan maar schudden met de zeef, waarna de zaadjes, alleen de zaadjes zonder problemen opgevangen werden.
Ik wil deze mooie plant ook graag in de voortuin hebben, bloeit lang en mooi en iedere dag vouwt het weer een rondje bloemblaadjes open, net zolang tot alle bloemblaadjes open zijn, waarna het zich dichtvouwt tot een soort papieren puntje.
Volgend jaar nieuwe kansen en hopelijk minder corona!
De vorstgevoelige planten overwinteren weer in het kasje en de paar planten, die vorstvrij moeten staan, zijn in de inpandige berging gezet.
Verder is alles in rust wat de planten betreft, het is tot nu toe zacht geweest met af en toe een klein prikje van de vorst en het meeste in de voortuin van de jonge planten lijkt er goed bij te staan.
Een paar planten zijn twijfelachtig, waaronder de ananassalie, na 1 nachtvorst was het afgelopen met de bloei en blad, al zie ik nog wel een enkel groen blaadje, dus helemaal weg zal hij niet zijn. Het is echter bekend van deze plant, dat hij weliswaar echt heel mooi in de late herfst bloeit, maar vorstgevoelig is.
Waar ik wel van schrik is hoe de voortuin weer vol met onkruid staat, maar nog veel erger is dat de grond weer compleet is dichtgeslagen met forse mosgroei tot gevolg.
Het besef groeit, dat er wel een paar jaar en heel wat goede aarde overheen zullen gaan, eer het een beetje gezonde tuin is geworden met normaal onderhoud.
In het voorjaar ga ik een grondwoeler kopen om regelmatig de grond ligt te geven, maar ook om goede aarde er doorheen te woelen.
Plannen genoeg dus!
Wat betreft de moestuin kan ik niet anders dan concluderen, dat het een mislukt jaar is.
Ik heb wel iets kunnen oogsten, maar toch niet wat ik verwacht had.
Het leek wel of niets wilde groeien, wat later watertekort bleek, maar ook daarna kwam er toch niet echt vaart in.
Geen idee, waaraan het kan liggen, het is goede aarde, geef af en toe wat voeding en verder moet de natuur dan toch zijn best doen, zou je zo zeggen...
Een plan is om in het vroege voorjaar, voor ik weer ga zaaien en uitplanten, een grote zak vermiculiet kopen en dat door de aarde in de bakken vermengen, zodat de aarde luchtiger wordt, wat wortelgroei bevordert en wat ook vocht vast houdt.
Ik heb wel eerder in kleinere potten grotere opbrengsten gehad van groentes, dus aan de bakken kan het niet liggen, wel twijfel ik aan de hoeveelheid zonuren op die plek, maar daar kan ik niets aan veranderen.
Ik geef het echter niet op!
Ik had de zaaddoosjes van zowel de blauwe strobloem als van de roze korenbloem geoogst en gedroogd.
De bloemhoofdjes van de korenbloem waren nog het makkelijkst om uit te pluizen van zaad, want de zaadjes moeten er voorzichtig uitgedrukt worden, wat net mini-papapluutjes zijn.
Die van de blauwe strobloem was een ander verhaal, "papieren" bloemblaadjes en het was niet te doen om daar tussenuit de zaadjes te vinden, ook omdat die heel klein zijn en eveneens een paraplu-achtige vorm.
Na een paar was ik het zat en heb de hele bubs in een zeef gegooid, eronder een bakje en dan maar in de bloemhoofdjes knijpen, wrijven en dan maar schudden met de zeef, waarna de zaadjes, alleen de zaadjes zonder problemen opgevangen werden.
Ik wil deze mooie plant ook graag in de voortuin hebben, bloeit lang en mooi en iedere dag vouwt het weer een rondje bloemblaadjes open, net zolang tot alle bloemblaadjes open zijn, waarna het zich dichtvouwt tot een soort papieren puntje.
Volgend jaar nieuwe kansen en hopelijk minder corona!
De laatste bloemen.... 1-11-2020
Er is niet veel meer gebeurd in de tuin sinds de vorige keer, het weer werd steeds minder mooi, regelmatig regen en zo langzaamaan wordt het tijd om alles op te ruimen.
Een dezer dagen ga ik de vorstgevoelige planten in het kasje en de berging zetten, waar ze weer mogen overwinteren.
De zakken aarde, die nog buiten lagen. liggen opgestapeld in het tuinhuisje, klaar om volgend voorjaar gelijk weer aan de slag te gaan.
Tuinslag opgeruimd, kasje opgeruimd om plaats vrij te maken voor de planten.
Het meeste kleur is wel uit voor en achtertuin verdwenen, hoewel de ananassalie nu begint te bloeien met mooie bloemstengeltjes, waaraan rode buisbloempjes komen.
In het kasje bloeit de kleine ridderspoor nog alsof het zomer is
Een dezer dagen ga ik de vorstgevoelige planten in het kasje en de berging zetten, waar ze weer mogen overwinteren.
De zakken aarde, die nog buiten lagen. liggen opgestapeld in het tuinhuisje, klaar om volgend voorjaar gelijk weer aan de slag te gaan.
Tuinslag opgeruimd, kasje opgeruimd om plaats vrij te maken voor de planten.
Het meeste kleur is wel uit voor en achtertuin verdwenen, hoewel de ananassalie nu begint te bloeien met mooie bloemstengeltjes, waaraan rode buisbloempjes komen.
In het kasje bloeit de kleine ridderspoor nog alsof het zomer is
Er moet een zaadje van een goudsbloem tussen de potten gevallen zijn, want er is een vrij grote plant verschenen, die nu bloeit
De duizendknoop bloeit ook nog steeds, maar wat vreemd, de ene helft lijkt het voor dit jaar al opgegeven te hebben en de andere helft is nog volop in bloei.
De gaura Whirling Butterfly is ook zo'n plant, die eindeloos blijft bloeien en ik ben ietwat teleurgesteld over de agastache, die er links achter staat, nooit eerder zulk vergelend blad gezien van deze plant en in de voortuin staat hij ook, zij het wat kleiner en die heeft nog steeds groen blad.
Een overzicht van mijn achtertuin
Bij het zithoekje naast het kasje toont ook de Toscaanse jasmijn herfstverkleuring met op de voorgrond de dipladenia, die nog steeds wat bloemen heeft.
De vossenbes op het muurtje heeft het na het verpotten wel iets beter gedaan, maar wil het echt een mooi struikje met bloemetjes en besjes worden, zal het een plaats moeten krijgen in de voortuin.
In ieder geval dit jaar weer wat besjes, al zijn ze klein.
In ieder geval dit jaar weer wat besjes, al zijn ze klein.
In de achtertuin staat ook een Acer in pot, die me eerlijk gezegd, wat tegenvalt, want het blad krijgt maar nauwelijks de beloofde mooie tekening met wit, groen en roze kleuren.
In de herfst daarentegen wordt hij wel prachtig met vlammende herfstverkleuring
In de herfst daarentegen wordt hij wel prachtig met vlammende herfstverkleuring
Links is de verkleuring nog maar net begonnen, maar rechts helemaal verkleurd, wat af en toe net licht leek te geven, maar inmiddels is de plant kaal. Ik zit te denken om hem volgend voorjaar in de zijtuin in de volle grond te zetten, want ik heb hem nu al een jaar of 5 en hij wordt er niet mooier op in pot...
Een andere plant, die mooi verkleurt, is de Amerikaanse bosbes, waarvan ik er 2 heb, 1 in de volle grond en 1 in pot, hieronder de verkleuring van de plant in pot en inmiddels is hij vurig rood, maar het blad begint ook af te vallen.
Een andere plant, die mooi verkleurt, is de Amerikaanse bosbes, waarvan ik er 2 heb, 1 in de volle grond en 1 in pot, hieronder de verkleuring van de plant in pot en inmiddels is hij vurig rood, maar het blad begint ook af te vallen.
In het randje voortuin dit plantje, het bijenkorfje Brunella, het duurde in het voorjaar heel lang, eer het iets van groei, laat staan bloei liet zien, maar uiteindelijk begon het te bloeien en bloeit nu al maandenlang gewoon door. Groeit ook door en ik heb zo'n vermoeden, dat het een bodembedekkertje is, wat ik dus wel in de gaten moet houden, dat het niet het hele randje voortuin in beslag neemt.
Voor de brunella staat een primula en hij lijkt het te doen, al wordt er ook knap aan gevreten...
In een betonbak helemaal achteraan in de laatste bak staat het parelkruid, wat ik in de verschillende tuinen al geprobeerd heb over te houden, maar was het plantje zelden een lang leven beschoren, maar niet met dit plantje, dus al staat het in een hoekje wat verscholen, het lijkt het daar prima te vinden en geeft nog steeds bloemetjes.
In een betonbak helemaal achteraan in de laatste bak staat het parelkruid, wat ik in de verschillende tuinen al geprobeerd heb over te houden, maar was het plantje zelden een lang leven beschoren, maar niet met dit plantje, dus al staat het in een hoekje wat verscholen, het lijkt het daar prima te vinden en geeft nog steeds bloemetjes.
In de zijtuin bloeit de fuchsia onverminderd door, dus nog maar een laatste plaatje, al is de plant dit jaar een stuk minder hoog geworden.
Zowel in de achtertuin in pot als in de volle grond in de voortuin staat de salie Hot Lips en wat een verschil tussen de 2 planten. Die in pot groeit en bloeit matig en slecht een heel enkele keer zijn de rode lipjes te zien in tegenstelling tot de plant in de voortuin, die bloeit nog steeds vol enthousiasme met veel rode lipjes.
Ik ben een beetje verliefd op deze plant, die me steeds weer een glimlach geeft als ik die rode lipjes zie.
Ik ben een beetje verliefd op deze plant, die me steeds weer een glimlach geeft als ik die rode lipjes zie.
Tot slot mijn dagelijks uitzicht voor het huis, alsof je midden in het bos woont, wat niet het geval is, al is er bos vlakbij, maar ik geniet steeds weer van dit uitzicht!
En opeens is het herfst.... 4-10-2020
Na het laatste bericht heb ik niet meer zo gek veel in de tuin gedaan, een paar planten in potten in de achtertuin in de voortuin gezet in de hoop, dat ze het daar ook meer naar de zin hebben en dan ook mooi gaan bloeien.
In de achtertuin hadden ze het niet zo naar de zin, terwijl het mooi bloeiende planten kunnen zijn, maar ook wil ik wat minder potten in de achtertuin, zodat ik er wat makkelijker tussendoor kan lopen met de waterslang en wat minder gedoe geeft met water geven.
Ik moet nog steeds een stukje bodembedekkers weghalen bij de seringen, maar het is op die plek zo'n vervelend handwerkje, dat ik het steeds uitstel, maar ook ben ik wat moe van het vele werk, wat ik in de voortuin gedaan heb.
Eigenlijk zie ik ook wel, dat de voortuin een volledige metamorfose heeft gekregen en dat krijg ik ook te horen, maar ik zie nog teveel, wat nog niet helemaal naar de zin is.
Maar goed, bekijk ik de voortuin zo af en toe zonder al te kritische ogen, vind ik het zelf ook een hele verbetering en Keulen en Aken zijn ook niet op 1 dag gebouwd, een tuin heeft ook tijd nodig.
Toen ik hier kon wonen, was de grond zo hard als beton, terwijl het nu al een stuk losser wordt, wat helaas de buurtkatten ook heel prettig vinden :\
Daarna zijn er natuurlijk ook nog andere dingen, zoals met de scoot mooie ritten maken, het maakte me ook wat avontuurlijker en maar eens op de gok nieuwe wegen ontdekt of met een uitgestippelde fietstocht op pad en ook weer een paar nieuwe kleine tuincentra gevonden, zal ik vast wel eens gaan kijken...
Maar goed, niet zo gek veel meer gedaan, maar wel onlangs alle 6 planten van de ananaskers eruit getrokken, ik was ze opeens echt helemaal beu, al waren het nog goede planten...
Maar nee, die 6 planten produceerden samen zoveel besjes, dat het niet meer bij te houden was met rapen en de besjes zijn echt heerlijk en zien er ook leuk uit in hun witpapieren lampionnetjes, maar ik kan er niet tegenop eten, ik kom er in om!
Er moest echt iedere dag geraapt worden en met regen is dat geen feestje.
Ik ga ze wel volgend jaar weer in de voortuin zetten, maar dan niet meer dan 2 planten!
Het was voor mij iets nieuws om te proberen en dan vergis je je wel eens in de gevolgen, ook had ik niet verwacht, dat de plantjes het zo goed zouden doen, ze hadden het er echt naar de zin.
Herfst in de tuin en langzaamaan is veel bloei verdwenen en gaan planten in rust, maar er is nog wel steeds kleur te zien zoals van de kleine geitenbaard en de laatste jaren steeds mooier wordt.
Dat plantje heb ik al heel wat jaren en destijds gekocht in de herfst om de mooie herfstkleuren.
Het heeft eerst in een tuin in de volle grond gestaan, maar gedijde het niet, dus maar eens in een pot gezet, waarna het al wat opfleurde, maar de mooie herfstkleur heb ik toen maar zelden gezien tot ik het in een nog eens grotere pot zette en nu groeit het in het vroege voorjaar met teergroene blaadjes, waarna later de bloempluimpjes komen en dan is het een paar maanden een onbetekenend plantje tot het herfst wordt en het blad langzaam begint te kleuren tot het geheel bijna helemaal rood is.
In de achtertuin hadden ze het niet zo naar de zin, terwijl het mooi bloeiende planten kunnen zijn, maar ook wil ik wat minder potten in de achtertuin, zodat ik er wat makkelijker tussendoor kan lopen met de waterslang en wat minder gedoe geeft met water geven.
Ik moet nog steeds een stukje bodembedekkers weghalen bij de seringen, maar het is op die plek zo'n vervelend handwerkje, dat ik het steeds uitstel, maar ook ben ik wat moe van het vele werk, wat ik in de voortuin gedaan heb.
Eigenlijk zie ik ook wel, dat de voortuin een volledige metamorfose heeft gekregen en dat krijg ik ook te horen, maar ik zie nog teveel, wat nog niet helemaal naar de zin is.
Maar goed, bekijk ik de voortuin zo af en toe zonder al te kritische ogen, vind ik het zelf ook een hele verbetering en Keulen en Aken zijn ook niet op 1 dag gebouwd, een tuin heeft ook tijd nodig.
Toen ik hier kon wonen, was de grond zo hard als beton, terwijl het nu al een stuk losser wordt, wat helaas de buurtkatten ook heel prettig vinden :\
Daarna zijn er natuurlijk ook nog andere dingen, zoals met de scoot mooie ritten maken, het maakte me ook wat avontuurlijker en maar eens op de gok nieuwe wegen ontdekt of met een uitgestippelde fietstocht op pad en ook weer een paar nieuwe kleine tuincentra gevonden, zal ik vast wel eens gaan kijken...
Maar goed, niet zo gek veel meer gedaan, maar wel onlangs alle 6 planten van de ananaskers eruit getrokken, ik was ze opeens echt helemaal beu, al waren het nog goede planten...
Maar nee, die 6 planten produceerden samen zoveel besjes, dat het niet meer bij te houden was met rapen en de besjes zijn echt heerlijk en zien er ook leuk uit in hun witpapieren lampionnetjes, maar ik kan er niet tegenop eten, ik kom er in om!
Er moest echt iedere dag geraapt worden en met regen is dat geen feestje.
Ik ga ze wel volgend jaar weer in de voortuin zetten, maar dan niet meer dan 2 planten!
Het was voor mij iets nieuws om te proberen en dan vergis je je wel eens in de gevolgen, ook had ik niet verwacht, dat de plantjes het zo goed zouden doen, ze hadden het er echt naar de zin.
Herfst in de tuin en langzaamaan is veel bloei verdwenen en gaan planten in rust, maar er is nog wel steeds kleur te zien zoals van de kleine geitenbaard en de laatste jaren steeds mooier wordt.
Dat plantje heb ik al heel wat jaren en destijds gekocht in de herfst om de mooie herfstkleuren.
Het heeft eerst in een tuin in de volle grond gestaan, maar gedijde het niet, dus maar eens in een pot gezet, waarna het al wat opfleurde, maar de mooie herfstkleur heb ik toen maar zelden gezien tot ik het in een nog eens grotere pot zette en nu groeit het in het vroege voorjaar met teergroene blaadjes, waarna later de bloempluimpjes komen en dan is het een paar maanden een onbetekenend plantje tot het herfst wordt en het blad langzaam begint te kleuren tot het geheel bijna helemaal rood is.
Een nieuwkomer van een bezoekje aan het tuincentrum, afgeprijsd en zou een mooie rode zonnehoed worden en inderdaad, waarbij ik me afvraag of dit dan soms een herfstbloeiende zonnehoed is, de andere zijn immers allang uitgebloeid en in verval?
Ook de volgende plant is een nieuwkomer, ik was met mijn dochter bij een andere tuincentrum, zag dit struikje staan en was verkocht, die mooie grijzige naaldjes met nog een vleugje groen en wit alsof het berijpt is.
Dat niet alleen, het geurt ook, al moet je je neus er dan wel dichtbij houden, wat wel eens wil prikken ;)
Het is een jeneverbes, maar bloeit niet en geeft dus ook geen besjes, al zou het wel mooi zijn als er ook rode besjes inkwamen, je krijgt dan gelijk een kerstgevoel.
Dat niet alleen, het geurt ook, al moet je je neus er dan wel dichtbij houden, wat wel eens wil prikken ;)
Het is een jeneverbes, maar bloeit niet en geeft dus ook geen besjes, al zou het wel mooi zijn als er ook rode besjes inkwamen, je krijgt dan gelijk een kerstgevoel.
En als vanouds komt de fuchsia in de zijtuin maar moeilijk op gang in het voorjaar, maar begint hij te groeien, dan gaat het ook met veel bloei gepaard, wat dan tot de eerste vorst is, dan is het afgelopen.
Wel valt het me dit jaar op, dat hij wat minder hoog is en lijkt juist wat breder geworden te zijn.
Ik vind het een van de mooiste planten, die al in deze tuin stond, toen ik er kwam wonen, maar deze kan ik echt waarderen.
Wel valt het me dit jaar op, dat hij wat minder hoog is en lijkt juist wat breder geworden te zijn.
Ik vind het een van de mooiste planten, die al in deze tuin stond, toen ik er kwam wonen, maar deze kan ik echt waarderen.
Er stond nog een plant in de pot achter, die het niet naar de zin was, maar waarvan ik me ook afvroeg, wat ik er nu eigenlijk zo mooi aan vond om aan te schaffen, wat zou ik ermee doen, wegdoen, wetende, dat ik maar zelden een plant een plant kan weggooien en zo ook dit keer. Ik wilde hem wel uit de achtertuin, want hij stoorde me wat, dus aan de slag gegaan.
In de zijtuin stond een goji-bes in de hoop, dat besjes te kunnen oogsten, maar nee, het werd niets, besjes kwamen er niet aan en echt mooi om te zien aan structuur en blad, was er ook niet en die heb ik dan ook in de kliko gegooid, na 3 jaar van alles te proberen om er iets moois van te maken. Reden? Werkelijk geen idee.
Grote pot leeg, een mooi plekje naast de fuchsia en daarin de plant Caryopteris Grand Blue gezet.
Dat Grand Blue heb ik nooit gezien, al is het witbonte blad zeker niet onaardig, maar ik heb hem toch ook gekocht voor de bloei later in het jaar.
De plant lijkt het op de nieuwe plek uitstekend naar de zin te hebben, want hij bloeit als nooit tevoren, al zie ik ook, dat ik hem in het voorjaar wat moet snoeien om te vertakken tot een mooie volle plant, het begin is er in ieder geval weer.
In de zijtuin stond een goji-bes in de hoop, dat besjes te kunnen oogsten, maar nee, het werd niets, besjes kwamen er niet aan en echt mooi om te zien aan structuur en blad, was er ook niet en die heb ik dan ook in de kliko gegooid, na 3 jaar van alles te proberen om er iets moois van te maken. Reden? Werkelijk geen idee.
Grote pot leeg, een mooi plekje naast de fuchsia en daarin de plant Caryopteris Grand Blue gezet.
Dat Grand Blue heb ik nooit gezien, al is het witbonte blad zeker niet onaardig, maar ik heb hem toch ook gekocht voor de bloei later in het jaar.
De plant lijkt het op de nieuwe plek uitstekend naar de zin te hebben, want hij bloeit als nooit tevoren, al zie ik ook, dat ik hem in het voorjaar wat moet snoeien om te vertakken tot een mooie volle plant, het begin is er in ieder geval weer.
In de voortuin bloeit nog steeds de hibiscus, steeds met 1 of 2 bloemetjes en het verbaast me wat, dat het nog steeds bloeit.
Wat ik eigenlijk in de voortuin wel een leuk plantje vind, is het duizendblad Peter Cottontail, er is niet veel Nederlandse informatie te vinden, alleen Engels, maar het zou een kruid zijn, eetbaar en zou tegen sommige kwaaltjes helpen.
Mij leek vooral de bloei leuk met kleine witte bolletjes, al waren die er maar weinig bij aankoop.
Wat voorgekweekt in de voortuin gezet en na een wat aarzelende start, ging hij volop bloeien en ik vind die witte bolletjes nog steeds leuk!
Mij leek vooral de bloei leuk met kleine witte bolletjes, al waren die er maar weinig bij aankoop.
Wat voorgekweekt in de voortuin gezet en na een wat aarzelende start, ging hij volop bloeien en ik vind die witte bolletjes nog steeds leuk!
Nog een nieuw plantje in de voortuin, een astertje, geen idee welke variant, maar er zaten al een paar bloemetjes in en asters staan er om bekend, dat ze best lang bloeien. Inmiddels bloeit het plantje volop, nog iel en klein, maar wordt vanzelf wel groter.
En dan tja, ik kijk naar het plantje, kijk naar de foto en ik vind het maar een vreemd plantje, een agastache variant en hij staat nu toch al een paar maanden in de voortuin en is nog geen mm gegroeid, maar tegelijkertijd bloeit het eindeloos door.
Het ziet er zo ielig uit, dat ik niet verwacht, dat het de winter overleeft.
Het ziet er zo ielig uit, dat ik niet verwacht, dat het de winter overleeft.
Nee, dan de salie Hot Lips in de voortuin, hij deed het in pot al goed, maar in de voortuin is pas de echte groei en bloei te zijn en wat afhankelijk van het weer krijgen de bloemetjes rode lipjes.
De plant doet het zoveel beter dan de moederplant in pot, die matige groei en bloei laat zien, eind eerverleden jaar gestekt en in aarde gezet, de winter overleefd, liepen meteen goed uit en nu is de plant beduidend groter geworden dan de moederplant.
Wat ik komend voorjaar kan doen om de moederplant achter ook mooi te krijgen, de plant uit de pot halen wortels wat kloppen en dan met nieuwe aarde terugzet.
Ik blijf het gewoon een leuke plant vinden met die rode lipjes :D
De plant doet het zoveel beter dan de moederplant in pot, die matige groei en bloei laat zien, eind eerverleden jaar gestekt en in aarde gezet, de winter overleefd, liepen meteen goed uit en nu is de plant beduidend groter geworden dan de moederplant.
Wat ik komend voorjaar kan doen om de moederplant achter ook mooi te krijgen, de plant uit de pot halen wortels wat kloppen en dan met nieuwe aarde terugzet.
Ik blijf het gewoon een leuke plant vinden met die rode lipjes :D
Dit waren zo'n beetje de foto's van afgelopen maand en voor 1x wil ik een foto van een kamerplant laten zien, het is de enige plant met wie ik goede maatjes ben, we begrijpen elkaar...
Het is de Jatropa Padogrica, een succulent en hoe lang zal ik deze plant al hebben, in ieder geval 10 jaar, maar het kan ook langer zijn, wat voor mij een unicum is wat betreft kamerplanten. Eigenlijk zijn kamerplanten zeurpieten, water, maar ook niet teveel, het juiste licht zon of schaduw, het lukt me maar niet om van die toonbeeld-planten te krijgen.
De Jatropa is een bijzondere plant, alleen al door de vorm, maar het blad is mooi meerhoekig rond, de bladkleur is ook mooi en het hele jaar door bloeit de plant eindeloos door met kleine bloemtrosjes, waaraan heel wat koraalkleurige bloemetjes zitten.
De plant vraagt niet veel, af en toe wel een slok water, maar het steekt niet op een dag of wat.
Het is echter ook een plant, die standaard in de winter het blad laat vallen en dan blijven kale stammetjes over, al blijven een heel enkel jaar een paar bladeren aan zitten. Wel een kaal gezicht, maar het wordt pas echt lente als die plant gaat uitlopen, want dan is er weer meer licht.
Iets anders is, dat deze plant aarde lijkt te eten: ieder voorjaar haal ik de plant uit de pot, voeg aarde toe aan de aarde in pot, zet de plant weer terug en staat hij ook weer met de bolling, die je op de foto nog maar net zien, ruim boven de potrand.
Al snel zie ik de plant weer zakken en tegen het voorjaar staat hij weer diep in de pot, al jaren.
De kluit onderin is niet hard geworden, maar de aarde verdwijnt gewoon uit de pot, het verbaast me en geef ieder jaar maar weer nieuwe aarde en de plant lijkt tevreden te zijn.
Het is de Jatropa Padogrica, een succulent en hoe lang zal ik deze plant al hebben, in ieder geval 10 jaar, maar het kan ook langer zijn, wat voor mij een unicum is wat betreft kamerplanten. Eigenlijk zijn kamerplanten zeurpieten, water, maar ook niet teveel, het juiste licht zon of schaduw, het lukt me maar niet om van die toonbeeld-planten te krijgen.
De Jatropa is een bijzondere plant, alleen al door de vorm, maar het blad is mooi meerhoekig rond, de bladkleur is ook mooi en het hele jaar door bloeit de plant eindeloos door met kleine bloemtrosjes, waaraan heel wat koraalkleurige bloemetjes zitten.
De plant vraagt niet veel, af en toe wel een slok water, maar het steekt niet op een dag of wat.
Het is echter ook een plant, die standaard in de winter het blad laat vallen en dan blijven kale stammetjes over, al blijven een heel enkel jaar een paar bladeren aan zitten. Wel een kaal gezicht, maar het wordt pas echt lente als die plant gaat uitlopen, want dan is er weer meer licht.
Iets anders is, dat deze plant aarde lijkt te eten: ieder voorjaar haal ik de plant uit de pot, voeg aarde toe aan de aarde in pot, zet de plant weer terug en staat hij ook weer met de bolling, die je op de foto nog maar net zien, ruim boven de potrand.
Al snel zie ik de plant weer zakken en tegen het voorjaar staat hij weer diep in de pot, al jaren.
De kluit onderin is niet hard geworden, maar de aarde verdwijnt gewoon uit de pot, het verbaast me en geef ieder jaar maar weer nieuwe aarde en de plant lijkt tevreden te zijn.
Een beetje jammer, dat de middentak tijdens de 1-ste verhuizing is afgebroken, maar de plant groeit en bloeit goed.
En ik heb natuurlijk nog de moestuin, wat tot nu toe niet overweldigend is wat betreft oogst.
Vorig jaar kon ik nog zeggen, dat ik te laat met de moestuin ben begonnen en te dicht op elkaar gezaaid en ook nog gerommeld door de tuinzakken voor speciebakken om te ruilen, maar dit jaar kon ik toch op tijd beginnen met zaaien en dergelijke, maar niets is dit jaar naar wens gaan groeien, laat staan oogsten of minimaal oogsten zoals met de sugarsnaps.
Inmiddels weet ik, dat er een watergebrek geweest moet zijn, want ik had onvoldoende kijk op hoeveel water ik aan de bakken had, nu ik een lange tuinslang heb, waarmee ik bij alle bakken kan komen.
Ik mag vorig jaar dan te dicht op elkaar gezaaid hebben, maar het groeide wel allemaal als een tierelier, alleen nauwelijks oogst.
Vorig jaar had ik de tuinslang nog niet en gooide steeds 10 liter gieters in de bakken, maar met de tuinslang lijkt het alsof je veel geeft, maar nadat ik weer met gieters ging water geven 2x 5 liter gieter per bak, zag je, dat er meer groei in komt.
Maar echt om te zeggen, wat heb ik mooi kunnen oogsten, tot nu toe nog niet....
Volgend jaar op herhaling, want het blijft leuk om zelf groenten te kweken, volgend jaar eerst de grond wat bemesten, zaaien en maar kijken wat het dan gaat worden, al doende leert men en weet ik in ieder geval, dat de bakken meer water moeten hebben.
Ik ga maar tellen als ik weer een 5-liter gieter moet vullen, hoe lang dat duurt en weet ik ook, dat als ik met de tuinslang tel, de juiste hoeveelheid water heb gegeven.
En ik heb natuurlijk nog de moestuin, wat tot nu toe niet overweldigend is wat betreft oogst.
Vorig jaar kon ik nog zeggen, dat ik te laat met de moestuin ben begonnen en te dicht op elkaar gezaaid en ook nog gerommeld door de tuinzakken voor speciebakken om te ruilen, maar dit jaar kon ik toch op tijd beginnen met zaaien en dergelijke, maar niets is dit jaar naar wens gaan groeien, laat staan oogsten of minimaal oogsten zoals met de sugarsnaps.
Inmiddels weet ik, dat er een watergebrek geweest moet zijn, want ik had onvoldoende kijk op hoeveel water ik aan de bakken had, nu ik een lange tuinslang heb, waarmee ik bij alle bakken kan komen.
Ik mag vorig jaar dan te dicht op elkaar gezaaid hebben, maar het groeide wel allemaal als een tierelier, alleen nauwelijks oogst.
Vorig jaar had ik de tuinslang nog niet en gooide steeds 10 liter gieters in de bakken, maar met de tuinslang lijkt het alsof je veel geeft, maar nadat ik weer met gieters ging water geven 2x 5 liter gieter per bak, zag je, dat er meer groei in komt.
Maar echt om te zeggen, wat heb ik mooi kunnen oogsten, tot nu toe nog niet....
Volgend jaar op herhaling, want het blijft leuk om zelf groenten te kweken, volgend jaar eerst de grond wat bemesten, zaaien en maar kijken wat het dan gaat worden, al doende leert men en weet ik in ieder geval, dat de bakken meer water moeten hebben.
Ik ga maar tellen als ik weer een 5-liter gieter moet vullen, hoe lang dat duurt en weet ik ook, dat als ik met de tuinslang tel, de juiste hoeveelheid water heb gegeven.
Nieuw tuingereedschap en hitte.... 23-8-2020
Het is alweer een hele tijd geleden, dat ik hier weer eens wat geschreven heb, maar ik heb het dan ook druk gehad in de tuin!
Niet lang nadat ik de vorige keer een bericht geplaatst heb, heb ik een knoop doorgehakt om bijzonder tuingereedschap aan te schaffen, want ik was het zat om met een lullig handschepje in deze tuingrond te werken!
Een tuin, waarin in geen 20 jaar meer iets gedaan is, vol met honderden wortels van wat er gestaan heeft en waarvan de aarde, voor zover je het nog aarde kunt noemen, dode, harde zandgrond!
Op Internet op zoek gegaan naar een goede schop en schoffel en daarvan is genoeg te vinden, maar wat is echt goed en prettig om mee te werken?
In mijn zoektocht kwam ik een bijzondere schop tegen, namelijk 1 met geslepen "haaientanden", maar nog lang getwijfeld of het wel zo goed zou werken als het eruit zag. Soms lijkt iets heel handig, maar ik ben nogal eens teleurgesteld geweest in de daadwerkelijke handigheid van gereedschap.
Na weer een dag prutsen met het handschepje was ik het meer dan zat, dus de beoogde schop besteld, evenals een scherp geslepen schoffel. Goedkoop was het niet, maar wat een verademing om mee te werken!
Deze schop gaat de grond in alsof het door een pakje boter gaat en het stuk wat nog opgeschoond moest worden, was in 1 middag gebeurd, waar ik met het handschepje weken mee bezig was geweest.
Niet lang nadat ik de vorige keer een bericht geplaatst heb, heb ik een knoop doorgehakt om bijzonder tuingereedschap aan te schaffen, want ik was het zat om met een lullig handschepje in deze tuingrond te werken!
Een tuin, waarin in geen 20 jaar meer iets gedaan is, vol met honderden wortels van wat er gestaan heeft en waarvan de aarde, voor zover je het nog aarde kunt noemen, dode, harde zandgrond!
Op Internet op zoek gegaan naar een goede schop en schoffel en daarvan is genoeg te vinden, maar wat is echt goed en prettig om mee te werken?
In mijn zoektocht kwam ik een bijzondere schop tegen, namelijk 1 met geslepen "haaientanden", maar nog lang getwijfeld of het wel zo goed zou werken als het eruit zag. Soms lijkt iets heel handig, maar ik ben nogal eens teleurgesteld geweest in de daadwerkelijke handigheid van gereedschap.
Na weer een dag prutsen met het handschepje was ik het meer dan zat, dus de beoogde schop besteld, evenals een scherp geslepen schoffel. Goedkoop was het niet, maar wat een verademing om mee te werken!
Deze schop gaat de grond in alsof het door een pakje boter gaat en het stuk wat nog opgeschoond moest worden, was in 1 middag gebeurd, waar ik met het handschepje weken mee bezig was geweest.
Ik had de keuze om deze schop met of zonder een opstapje te nemen en ik heb met een opstapje genomen, waarmee ik nog eens extra gewicht op de schop kan zetten.
Op de foto is niet echt te zien, dat de punten en de zijkanten scherp geslepen zijn, maar geloof me, het zijn net messen, net zoals de schoffel scherp geslepen is.
Zo jammer, dat ik dit niet eerder heb gevonden en gekocht, want het had me een hoop werk gescheeld, waar ik nu maanden mee bezig ben geweest.
Een plantgat maken voor een nieuwe plant is nu een fluitje van een cent, waar ik met het handschepje al snel een uur mee bezig was en dan nog was het plantgat vaak niet diep of ruim genoeg.
Naar wat ik over dit gereedschap gelezen heb, zijn ze zelfslijpend door het gebruik en zouden ze alleen maar scherper worden, al mag ik daarmee wel uitkijken, want ik heb al een kleine aanvaring gehad met die scherpe punten....
De hele voortuin is nu opgeschoond en grotendeels beplant, allemaal nog jonge en kleine planten, waardoor de voortuin nog wat ielig oogt, zeker op de foto, maar gelukkig zien mijn ogen het al als een goed gevulde tuin ;)
Op de foto is niet echt te zien, dat de punten en de zijkanten scherp geslepen zijn, maar geloof me, het zijn net messen, net zoals de schoffel scherp geslepen is.
Zo jammer, dat ik dit niet eerder heb gevonden en gekocht, want het had me een hoop werk gescheeld, waar ik nu maanden mee bezig ben geweest.
Een plantgat maken voor een nieuwe plant is nu een fluitje van een cent, waar ik met het handschepje al snel een uur mee bezig was en dan nog was het plantgat vaak niet diep of ruim genoeg.
Naar wat ik over dit gereedschap gelezen heb, zijn ze zelfslijpend door het gebruik en zouden ze alleen maar scherper worden, al mag ik daarmee wel uitkijken, want ik heb al een kleine aanvaring gehad met die scherpe punten....
De hele voortuin is nu opgeschoond en grotendeels beplant, allemaal nog jonge en kleine planten, waardoor de voortuin nog wat ielig oogt, zeker op de foto, maar gelukkig zien mijn ogen het al als een goed gevulde tuin ;)
De volgende stap is om die kale zandgrond van bemeste tuinaarde te voorzien, zodat er ook een gezond bodemleven ontstaat en waarvoor ik bij een tuincentrum hier heel vlakbij wil vragen om tuinaarde te bezorgen, want ik heb wel een paar kleine zakken bij de plaatselijke super gekocht en op de scoot meegenomen, maar dat schiet niet op met zo'n grote voortuin.
En toen kwam de hitte en het echt te warm was om in de tuin te werken, dus maar weer eens sinds lang geleden wat mooie toeristische ritten in de omgeving gemaakt. Het kan dan wel heel warm zijn, maar op de scoot vang je een windje en in de bossen is het ook een stuk koeler. Ook wat testen, hoeveel km ik met een scoot kan rijden en de langste rit was zo'n kleine 50 km en waren nog 4 blokjes van de accu over, dus ik kan wel een eindje weg in de zomer.
Maar goed, hitte dus en hier loopt de temperatuur in de achtertuin al snel op naar boven de 40 graden en de planten snakken naar water, dus bijna dagelijks met de tuinslang rond, zeker de jonge aanplant in de voortuin moet nog goed aanslaan en nu ik niet alleen de potten in de achtertuin heb, maar ook de moestuin en de voortuin, ben ik al snel een uur bezig met water geven.
Af en toe vraag ik me af, wat ik me op de hals gehaald heb met ook de voortuin onder handen te nemen, maar het doet me wel genoegen, dat buurtbewoners de voortuin echt opgeknapt vinden in plaats van het lelijke oerwoud wat het was en de nietszeggende verwaarloosde voortuin, dat doet een mens wel weer goed, al doe ik het niet voor de buurtbewoners, maar vooral voor mezelf.
Ik ben nog niet helemaal klaar met het tuingebeuren, want ik heb ook nog een flink stuk zijtuin, wat ik eveneens wil opschonen, maar of dat dit jaar al gaat gebeuren, weet ik nog niet. Ook moet ik nog bedenken, wat ik met de zijtuin wil, want ik heb nu al werk genoeg aan alles en ik word er niet jonger op, dus mogelijk, dat ik er wat mooie struiken zet, waar alleen wat geschoffeld hoeft te worden, maar verder weinig onderhoud vraagt.
Het tuincentrum heeft ook weer aan mij verdiend, want ja, de voortuin moet wel beplant worden, al koop ik geen dure planten meer en de koopjeshoek blijft favoriet om daar wat mooie planten voor een prikkie te scoren, die ik na aankoop eerst in een groter potje aarde zet om meer wortels te krijgen en zodra ik wat groei en goede wortels in de planten zie, mogen ze verhuizen naar de voortuin.
Dit jaar maak ik meer foto's, niet alleen omdat het leuker is om tekst te voorzien van foto's, maar het is dan ook voor mij een soort van naslagwerk, wanneer iets bloeit en hoe het bloeit. Niet ieder jaar wil alles even mooi bloeien, maar ik mag dit jaar niet mopperen.
En toen kwam de hitte en het echt te warm was om in de tuin te werken, dus maar weer eens sinds lang geleden wat mooie toeristische ritten in de omgeving gemaakt. Het kan dan wel heel warm zijn, maar op de scoot vang je een windje en in de bossen is het ook een stuk koeler. Ook wat testen, hoeveel km ik met een scoot kan rijden en de langste rit was zo'n kleine 50 km en waren nog 4 blokjes van de accu over, dus ik kan wel een eindje weg in de zomer.
Maar goed, hitte dus en hier loopt de temperatuur in de achtertuin al snel op naar boven de 40 graden en de planten snakken naar water, dus bijna dagelijks met de tuinslang rond, zeker de jonge aanplant in de voortuin moet nog goed aanslaan en nu ik niet alleen de potten in de achtertuin heb, maar ook de moestuin en de voortuin, ben ik al snel een uur bezig met water geven.
Af en toe vraag ik me af, wat ik me op de hals gehaald heb met ook de voortuin onder handen te nemen, maar het doet me wel genoegen, dat buurtbewoners de voortuin echt opgeknapt vinden in plaats van het lelijke oerwoud wat het was en de nietszeggende verwaarloosde voortuin, dat doet een mens wel weer goed, al doe ik het niet voor de buurtbewoners, maar vooral voor mezelf.
Ik ben nog niet helemaal klaar met het tuingebeuren, want ik heb ook nog een flink stuk zijtuin, wat ik eveneens wil opschonen, maar of dat dit jaar al gaat gebeuren, weet ik nog niet. Ook moet ik nog bedenken, wat ik met de zijtuin wil, want ik heb nu al werk genoeg aan alles en ik word er niet jonger op, dus mogelijk, dat ik er wat mooie struiken zet, waar alleen wat geschoffeld hoeft te worden, maar verder weinig onderhoud vraagt.
Het tuincentrum heeft ook weer aan mij verdiend, want ja, de voortuin moet wel beplant worden, al koop ik geen dure planten meer en de koopjeshoek blijft favoriet om daar wat mooie planten voor een prikkie te scoren, die ik na aankoop eerst in een groter potje aarde zet om meer wortels te krijgen en zodra ik wat groei en goede wortels in de planten zie, mogen ze verhuizen naar de voortuin.
Dit jaar maak ik meer foto's, niet alleen omdat het leuker is om tekst te voorzien van foto's, maar het is dan ook voor mij een soort van naslagwerk, wanneer iets bloeit en hoe het bloeit. Niet ieder jaar wil alles even mooi bloeien, maar ik mag dit jaar niet mopperen.
Linksboven de 2-de bloei van de bergkorenbloem, die nog steeds bloeit en ik weet niet wat het is, maar ik vind het mooie bloemen, zo heb ik ook nog een onbekende korenbloem, die ernaast staat, een roze korenbloem, die maar heel kort gebloeid heeft en en vrij klein blijft, maar ook nog gezaaide korenbloem met de naam "Desert Star", wat een rijk bloeiende korenbloem is, maar waarvan ik nog een goede foto heb, omdat het ook een wat warrige, slordige plant is.
Naast de korenbloem staat de agastache "Bue Fortune" voor mij een "must have", omdat hij zo lang en rijkelijk bloeit en die ik ook in de achtertuin heb staan, maar dan een veel grotere plant.
Onder de korenbloem staat de een agastache "Navaho Sunset", al groeit deze minder snel als andere agastache soorten en ik betwijfel het of het de winter overleefd, want veel groei zit er niet in, maar ik zie wel. Het bloeit rustig door met steeds weer oranje bloemetjes.
Naast de foto van de agastache staat de foto van de salie "Hot Lips" en de naam zal duidelijk zijn. Het zijn stekken van vorig jaar, die mij teveel werden in de achtertuin en als het bloeit met die rode lipjes, is het een mooie blikvanger. Wel is de groei en bloei wat teruggevallen, nadat ik hem in de voortuin gezet heb, maar de plant is winterhard, dus ik maak me niet zoveel zorgen of hij het wel redt in de voortuin.
De onderste foto links is van het komkommerkruid, iets waar ik gemengde gevoelens over heb, want het groeit bijna als onkruid, omdat hij zoveel zaden verspreid. De kleur blauw is echter prachtig en bijen zijn er dol op, ook zijn de zaailingen vooralsnog makkelijk te verwijderen in de nu nog vrij kale tuin.
Rechts een bodembedekker, die lang en rijkelijk bloeit, maar bij aankoop heb ik blijkbaar het kaartje niet goed gelezen, dat het een bodembedekker is. Niets mis mee, maar niet de bedoeling voor de voortuin, dus die is helemaal naar rechts verplaatst, waar de oude bodembedekkers stonden. Ik ben het kaartje kwijt, maar het is dus een Potentilla, alleen weet ik dus niet welke variant dit is, wel heel mooi en lang bloeiend.
Het randje voortuin is nog niet naar mijn zin, in 2 betonbakken staat duizendschoon en ik vind de bloei zeker mooi en fleurig, maar eenmaal uitgebloeid wordt het een lelijke groei en ik denk, dat ik deze ga vervangen door iets anders in het komende voorjaar.
Nieuw in een betonbak is een Stokesia, die wel lijkt aan te slaan, maar aangezien deze nog niet bloeit ook nog niet op de foto gezet.
Wat nu wel mooi bloeit, is een heide plantje, naam ben ik allang vergeten en misschien heeft er ook nooit een naam bij gestaan, maar vond ik het blad, voor zover je het blad kunt noemen, meer wollig grijze bolletjes, zo mooi en apart.
Ieder jaar bloeit het, maar soms bloeit het wit en andere jaren bloeit het roze, zoals dit jaar...
Naast de korenbloem staat de agastache "Bue Fortune" voor mij een "must have", omdat hij zo lang en rijkelijk bloeit en die ik ook in de achtertuin heb staan, maar dan een veel grotere plant.
Onder de korenbloem staat de een agastache "Navaho Sunset", al groeit deze minder snel als andere agastache soorten en ik betwijfel het of het de winter overleefd, want veel groei zit er niet in, maar ik zie wel. Het bloeit rustig door met steeds weer oranje bloemetjes.
Naast de foto van de agastache staat de foto van de salie "Hot Lips" en de naam zal duidelijk zijn. Het zijn stekken van vorig jaar, die mij teveel werden in de achtertuin en als het bloeit met die rode lipjes, is het een mooie blikvanger. Wel is de groei en bloei wat teruggevallen, nadat ik hem in de voortuin gezet heb, maar de plant is winterhard, dus ik maak me niet zoveel zorgen of hij het wel redt in de voortuin.
De onderste foto links is van het komkommerkruid, iets waar ik gemengde gevoelens over heb, want het groeit bijna als onkruid, omdat hij zoveel zaden verspreid. De kleur blauw is echter prachtig en bijen zijn er dol op, ook zijn de zaailingen vooralsnog makkelijk te verwijderen in de nu nog vrij kale tuin.
Rechts een bodembedekker, die lang en rijkelijk bloeit, maar bij aankoop heb ik blijkbaar het kaartje niet goed gelezen, dat het een bodembedekker is. Niets mis mee, maar niet de bedoeling voor de voortuin, dus die is helemaal naar rechts verplaatst, waar de oude bodembedekkers stonden. Ik ben het kaartje kwijt, maar het is dus een Potentilla, alleen weet ik dus niet welke variant dit is, wel heel mooi en lang bloeiend.
Het randje voortuin is nog niet naar mijn zin, in 2 betonbakken staat duizendschoon en ik vind de bloei zeker mooi en fleurig, maar eenmaal uitgebloeid wordt het een lelijke groei en ik denk, dat ik deze ga vervangen door iets anders in het komende voorjaar.
Nieuw in een betonbak is een Stokesia, die wel lijkt aan te slaan, maar aangezien deze nog niet bloeit ook nog niet op de foto gezet.
Wat nu wel mooi bloeit, is een heide plantje, naam ben ik allang vergeten en misschien heeft er ook nooit een naam bij gestaan, maar vond ik het blad, voor zover je het blad kunt noemen, meer wollig grijze bolletjes, zo mooi en apart.
Ieder jaar bloeit het, maar soms bloeit het wit en andere jaren bloeit het roze, zoals dit jaar...
In het voorjaar knip ik alle uitgebloeide stengels , alles dus en het mag best fors terug geknipt worden, waarna het weer rustig opgroeit. Het groeit langzaam, maar is wel al beduidend groter dan nadat ik het pas gekocht had.
In het voorjaar heb ik aan de zijkant van het huis een druif uit de grond gehaald, het mooie was er vanaf en daarvoor een bosbes in de plaats gezet, maar die plek lijkt voor niets goed te zijn, want de bosbes is nog niet dood, maar groei zit er ook niet in.
Het gaat echter om een bol, die ik achter de druif in de grond vond, een vrij grote bol en wat aarzelend keek ik, wat ik ermee moest doen en ach, ik zie het wel en de bol in het randje voortuin in de grond geduwd, wel benieuwd, wat het zou kunnen zijn...
Een gladiool dus, die ook nog eens mooi bloeit:
In het voorjaar heb ik aan de zijkant van het huis een druif uit de grond gehaald, het mooie was er vanaf en daarvoor een bosbes in de plaats gezet, maar die plek lijkt voor niets goed te zijn, want de bosbes is nog niet dood, maar groei zit er ook niet in.
Het gaat echter om een bol, die ik achter de druif in de grond vond, een vrij grote bol en wat aarzelend keek ik, wat ik ermee moest doen en ach, ik zie het wel en de bol in het randje voortuin in de grond geduwd, wel benieuwd, wat het zou kunnen zijn...
Een gladiool dus, die ook nog eens mooi bloeit:
Nog 1 foto, dit keer van de moestuin, wat toch een beetje een tegenvaller is dit jaar en wat er nu precies misgaat, geen idee, maar het wil allemaal niet echt groeien. Niet dat ik het opgeef, want het is hoe dan ook leuk om mee bezig te zijn en het probleem zal een combinatie van factoren zijn. Een daarvan is te weinig water geweest, al heb ik zeker regelmatig water gegeven, maar waar ik vorig jaar per bak een 10-liter gieter leeg goot, gebruikte ik dit jaar de tuinslang, wat stukken prettiger was dan het sjouwen met zware gieters, maar ik ben erachter gekomen, dat het dan lijkt alsof ik voldoende water geef, maar zeker geen 10 liter en misschien zelfs geen 5 liter, dus te weinig water.
Ook bemesting kan een rol spelen, dat moet ik nog uitzoeken, maar als ik zie, dat in de bakken waarin tuinbonen en sugarsnaps hebben gestaan, die beiden stikstof in de wortels aanmaken, wat ik in de grond heb laten zitten, is een groot verschil te zien in groei van bv spruiten en andijvie, die op die plekken 2x zo groot zijn dan waarin geen stikstof in de grond zit, dus ik wil me wat meer gaan verdiepen in bemesting.
Maar water is toch wel het grootste probleem geweest.
De grote tomatenplant heeft uiteindelijk tomaten gegeven, die nu mooi kleuren, maar er stonden nog 2 tomatenplanten in de bak, die niet meer groeiden en hooguit 15 cm bleven om ze uiteindelijk uit de bak te halen, in aparte potten in het kasje overgezet en zie het resultaat....
Ook bemesting kan een rol spelen, dat moet ik nog uitzoeken, maar als ik zie, dat in de bakken waarin tuinbonen en sugarsnaps hebben gestaan, die beiden stikstof in de wortels aanmaken, wat ik in de grond heb laten zitten, is een groot verschil te zien in groei van bv spruiten en andijvie, die op die plekken 2x zo groot zijn dan waarin geen stikstof in de grond zit, dus ik wil me wat meer gaan verdiepen in bemesting.
Maar water is toch wel het grootste probleem geweest.
De grote tomatenplant heeft uiteindelijk tomaten gegeven, die nu mooi kleuren, maar er stonden nog 2 tomatenplanten in de bak, die niet meer groeiden en hooguit 15 cm bleven om ze uiteindelijk uit de bak te halen, in aparte potten in het kasje overgezet en zie het resultaat....
Links dus de Roma-tomaat, die uiteindelijk toch wat tomaten geeft, al noem ik dit geen kleine tomaten, zoals de verpakking had aangegeven. De kleine plantjes, die ik in aparte potten in het kasje gezet heb, ging al snel groeien, dus ook warmte lijkt een rol gespeeld te hebben. De vraag is echter of ze nog zo laat in het seizoen tomaatjes zullen geven, ik zie wel kleine tomaatjes verschijnen, maar nog heel mini en dan moeten ze ook nog rijpen, maar ze staan me daar nog niet in de weg, dus ik zie wel.
Nee, dan de bos tomatenplantjes, die voortkwamen uit een experiment door 2 plakjes tomaat over de aarde uit te smeren, waarna er vele plantjes verschenen, wel wat lastig om uit de kluwen wortels een enkel plantje te halen, maar ik heb er verschillende mensen blij mee gemaakt, waar nu veel tomaatjes aan verschijnen.
Zelf had ik andere zaadjes om te zaaien, al denk ik achteraf, dat ik net zo of meer gelukkig was geweest als ik zelf ook wat plantjes in een pot had gezet.
Maar goed, ik kon de rest van al die uitgekomen zaadjes niet weggooien en ach, ik kijk wel wat het dan al dan niet wordt, dus de hele bos in een pot gezet en kijk nu eens, zelfs zo dicht op elkaar produceren ze toch nog tomaatjes
Nee, dan de bos tomatenplantjes, die voortkwamen uit een experiment door 2 plakjes tomaat over de aarde uit te smeren, waarna er vele plantjes verschenen, wel wat lastig om uit de kluwen wortels een enkel plantje te halen, maar ik heb er verschillende mensen blij mee gemaakt, waar nu veel tomaatjes aan verschijnen.
Zelf had ik andere zaadjes om te zaaien, al denk ik achteraf, dat ik net zo of meer gelukkig was geweest als ik zelf ook wat plantjes in een pot had gezet.
Maar goed, ik kon de rest van al die uitgekomen zaadjes niet weggooien en ach, ik kijk wel wat het dan al dan niet wordt, dus de hele bos in een pot gezet en kijk nu eens, zelfs zo dicht op elkaar produceren ze toch nog tomaatjes
Nee, natuurlijk geen overvloed, maar ik vind dit al bijzonder en inmiddels kleuren ze mooi rood.
Wel iets om te onthouden, dat het prima werkt om tomaten in plakjes uit te wrijven over aarde.
Als ik om het huis heen naar de achtertuin loop, zie ik dit en steeds weer geniet ik ervan
Wel iets om te onthouden, dat het prima werkt om tomaten in plakjes uit te wrijven over aarde.
Als ik om het huis heen naar de achtertuin loop, zie ik dit en steeds weer geniet ik ervan
In de winter is mijn tuin niet echt iets om mooi te vinden, verschillende potten in kleuren en maten, die hier en daar ook wat scheef staan door de ongelijke grond, maar dat valt allemaal weg als eenmaal de groei en bloei is begonnen en dan vind ik het echt een mooi plaatje.
De gieters om tussendoor water te geven, de emmers om de kleine gieters te vullen voor plantjes in het kasje of op de tuintafel.
Op de tuin staat het citroengras, ik heb iets met grassen en ik heb er meerdere, maar de meesten zijn niet echt fotogeniek, maar het citroengras vind ik een uitzondering. In de herfst gaat hij naar de berging om er in het voorjaar maar wat triestig uit te komen en ik wil dit jaar eens proberen om hem helemaal af te knippen, waarna hij in het voorjaar weer kan groeien en ik hoop, dat hij nog een keer in een warme zomer gaat bloeien, maar ook gewoon als plant vind ik hem mooi!
De gieters om tussendoor water te geven, de emmers om de kleine gieters te vullen voor plantjes in het kasje of op de tuintafel.
Op de tuin staat het citroengras, ik heb iets met grassen en ik heb er meerdere, maar de meesten zijn niet echt fotogeniek, maar het citroengras vind ik een uitzondering. In de herfst gaat hij naar de berging om er in het voorjaar maar wat triestig uit te komen en ik wil dit jaar eens proberen om hem helemaal af te knippen, waarna hij in het voorjaar weer kan groeien en ik hoop, dat hij nog een keer in een warme zomer gaat bloeien, maar ook gewoon als plant vind ik hem mooi!
Eerst maar eens een nieuwkomer in de achtertuin, nu nog een kleine plant, maar wel bijzonder, een zonnehoed met bijzondere kleuren "Green Envy" is de naam, die ik onlangs in een tuincentrum heel dichtbij vond. Ik vind de zonnehoed een mooie plant, die lang bloeit en ik heb ook nog een andere variant gekocht, die als het goed is nog moet gaan bloeien.
Een ander experiment is het kweken van kurkuma, aanvankelijk vond ik het niet zo geweldig, maar het is uitgegroeid tot een volle plant, waarvan ik het frisgroene, grote blad eigenlijk wel heel mooi vind, dus mogelijk doe ik dat volgend jaar weer.
Een paar stukjes kurkuma op aarde leggen en warm laten uitlopen, waarin de stukjes bovenop in de aarde gedaan kunnen worden en dan maar laten groeien en water geven, meer is het niet, al ben ik wel benieuwd naar de verse kurkuma, die ondergronds geproduceerd zijn. Hoewel je de stukjes plat op de aarde moet kweken, groeit de nieuwe kurkuma juist verticaal.
Een paar stukjes kurkuma op aarde leggen en warm laten uitlopen, waarin de stukjes bovenop in de aarde gedaan kunnen worden en dan maar laten groeien en water geven, meer is het niet, al ben ik wel benieuwd naar de verse kurkuma, die ondergronds geproduceerd zijn. Hoewel je de stukjes plat op de aarde moet kweken, groeit de nieuwe kurkuma juist verticaal.
De chocolade cosmea bloeit dit jaar maar matig, al zit de plant goed in het blad, maar de schoonheid zit toch in de bloemen, maar dat is maar een enkele en geen idee, waaraan het ligt, zeker als de plant goed in blad zit, maar echt bijzonder is het blad ook niet, de meerwaarde zit toch in de bloemen...
In het voorjaar wilde de Kaapse knoflook maar niet gaan bloeien, waar hij andere jaren al vroeg met de eerste bloemknoppen kwam, wat nerveus de plant uit pot gehaald, oude compacte aarde rondom weggehaald en overgezet naar een ietwat grotere pot met nieuwe potaarde en hij bloeit als nooit tevoren...
Een waterplant, het stergras, die vorig jaar bijna in de kliko was verdwenen, omdat het zo hard achteruit ging en niet meer waard leek, maar ik ben ook iemand, die het niet zo snel opgeeft, dus toch maar in de berging in een bak water overwinterd en het is de moeite waard geweest, want hij doet het mooier dan ooit!
De oleander bloeit en bloeit en bloeit en de bloei is nog lang niet voorbij, want hij blijft nieuwe bloemknoppen maken.
Het enige minpuntje vind ik, dat de bloemen niet de kleur hebben, waarom ik de plant gekocht heb en meer zalmroze was, terwijl naarmate het jaar vordert de kleur steeds harder roze wordt en hardroze vind ik persoonlijk minder mooi.
Het enige minpuntje vind ik, dat de bloemen niet de kleur hebben, waarom ik de plant gekocht heb en meer zalmroze was, terwijl naarmate het jaar vordert de kleur steeds harder roze wordt en hardroze vind ik persoonlijk minder mooi.
Tot slot nog een laatst foto van een combinatie van planten, wat ik zelf erg mooi vind, op de achtergrond de passiebloem, die nu nog maar af en toe een bloem geeft, voor de passiebloem de Gaura Butterfly en daarvoor een andere soort Agastache "Rosie Posie", aparte naam, maar net als de Blue Fortune bloeit hij eindeloos en lang met roze bloemen, van deze Agastache staat ook een kleine plant in de voortuin, maar in de pot is hij veel voller uitgegroeid.
Links achter staat de Agastache Blue Fortune, die weliswaar rijkelijk bloeit, maar ik heb hem wel eens krachtiger met een dieper paarse kleur zien bloeien, nu komt het wat flets over.
Dit was het weer voor nu, de zomer loopt ten einde, het meeste zal nog wel even bloeien en er is nog 1 plant, die nog moet gaan bloeien, maar waar ik wel twijfels over heb of het zover komt.
Het tuincentrum vlakbij had een ananassalie staan, waarvan het blad naar ananas ruikt en is zeker een mooie plant, die nu in pot staat en het goed doet, maar....
Net als de honing-meloensalie, die ik eerder heb gehad, bloeit deze plant pas eind oktober, november en zit het wat tegen met vorst, kan ik zowel de bloei als de plant vergeten, want zo is ook de honing-meloensalie tot zijn einde gekomen.
De plant is nog niet groot en eventueel kan ik hem in het kasje zetten, maar ergens weet ik ook, dat de plant geen lang leven zal hebben. Ik kijk wel en eventueel neem ik wat stekken, al blijft het probleem hetzelfde als de bloei in november is...
Dit was het weer voor nu, de zomer loopt ten einde, het meeste zal nog wel even bloeien en er is nog 1 plant, die nog moet gaan bloeien, maar waar ik wel twijfels over heb of het zover komt.
Het tuincentrum vlakbij had een ananassalie staan, waarvan het blad naar ananas ruikt en is zeker een mooie plant, die nu in pot staat en het goed doet, maar....
Net als de honing-meloensalie, die ik eerder heb gehad, bloeit deze plant pas eind oktober, november en zit het wat tegen met vorst, kan ik zowel de bloei als de plant vergeten, want zo is ook de honing-meloensalie tot zijn einde gekomen.
De plant is nog niet groot en eventueel kan ik hem in het kasje zetten, maar ergens weet ik ook, dat de plant geen lang leven zal hebben. Ik kijk wel en eventueel neem ik wat stekken, al blijft het probleem hetzelfde als de bloei in november is...
Hoera, een vlinder.... 14-7-2020
Er was een tijd, zo'n 10 jaar geleden, dat er nog volop vlinders in mijn tuin te zien waren, de dagpauwoog, de atalanta, gehakkelde aurelia, maar dat is tegenwoordig verleden tijd, want nog maar zelden zie ik een mooie vlinder in mijn tuin, hooguit wat fladderende koolwitjes en zelfs citroenvlinders zie ik dit jaar nog maar nauwelijks.
Ik was dan ook heel verrast, dat ik onlangs een dagpauwoog op de zonnehoed zag en ik wist niet hoe snel ik naar binnen moest om de camera te pakken voor de vlinder weer gevlogen was, maar gelukkig was hij er nog toen ik met de camera buiten kwam.
Veel foto's gemaakt, waarvan 3-kwart de prullenbak in kon, omdat ik ietwat gehaast was voor hij weer wegvloog, maar een paar zijn niet onaardig geworden en ik heb in ieder geval een vlinder in de tuin gezien. Ook het koolwitje bleef voor de verandering eens stilzitten...
Ik was dan ook heel verrast, dat ik onlangs een dagpauwoog op de zonnehoed zag en ik wist niet hoe snel ik naar binnen moest om de camera te pakken voor de vlinder weer gevlogen was, maar gelukkig was hij er nog toen ik met de camera buiten kwam.
Veel foto's gemaakt, waarvan 3-kwart de prullenbak in kon, omdat ik ietwat gehaast was voor hij weer wegvloog, maar een paar zijn niet onaardig geworden en ik heb in ieder geval een vlinder in de tuin gezien. Ook het koolwitje bleef voor de verandering eens stilzitten...
Voor de vele regen bloeiden mijn planten prachtig, de blauwe strobloem, de monarda, de witte gaura en natuurlijk de salie Hot Lips, waarvan het me steeds duidelijker wordt, dat de rode lipjes vooral met veel zon verschijnen en is de zon er niet bloeien de bloemetjes wit.
Inmiddels zijn veel bloemen wel verregend, al trekken de gaura en de salie er zich weinig van aan, maar de monarda is lelijk geworden en de blauwe strobloem ligt nog net niet plat.
Ik heb meerdere siergrassen in mijn tuin, waar van 2 soorten niet veel moois meer van over is, maar in die potten hebben zich de orchissen uitgezaaid, wat het dan toch wel weer mooi maakt.
In de zijtuin heb ik nog lampenpoetsergras staan, die het goed doet, maar vorig jaar nauwelijks gebloeid heeft, wat toch de charme van de plant is.
Maar mijn mooiste siergras is toch onderstaande plant, waarvan ik de naam niet meer weet.
Helaas is hij maar korte tijd mooi, eerst als net de bloempluimen verschijnen, die zilverachtig lijken en wat dan gevolgd wordt door de bloei, maar hoe ik ook probeer op de foto te krijgen, wat mij fascineert en wat ik zo mooi vind, het lukt me niet om met een foto weer te geven van wat ik zie en waarom ik deze plant zo mooi vind, het lukt niet :(
Ik heb meerdere siergrassen in mijn tuin, waar van 2 soorten niet veel moois meer van over is, maar in die potten hebben zich de orchissen uitgezaaid, wat het dan toch wel weer mooi maakt.
In de zijtuin heb ik nog lampenpoetsergras staan, die het goed doet, maar vorig jaar nauwelijks gebloeid heeft, wat toch de charme van de plant is.
Maar mijn mooiste siergras is toch onderstaande plant, waarvan ik de naam niet meer weet.
Helaas is hij maar korte tijd mooi, eerst als net de bloempluimen verschijnen, die zilverachtig lijken en wat dan gevolgd wordt door de bloei, maar hoe ik ook probeer op de foto te krijgen, wat mij fascineert en wat ik zo mooi vind, het lukt me niet om met een foto weer te geven van wat ik zie en waarom ik deze plant zo mooi vind, het lukt niet :(
Op de eerste foto zijn nog wel enigszins de zilverachtige bloempluimen te zien, maar de 2-de foto geeft absoluut niet weer wat ik zie en wat ik zo mooi vind. Het fragiele en luchtige van deze bloei komt absoluut niet over op een foto.
Al van alles geprobeerd met de instellingen, maar nog nooit heb ik een foto naar tevredenheid kunnen maken....
In de achtertuin bloeit ook weer de Toscaanse jasmijn, zij het wat minder uitbundig dan voorgaande jaren, maar hij groeide wel heel erg hard en ik heb hem in het najaar fors teruggesnoeid en dan ben ik al blij, dàt hij weer bloeit ;)
Al van alles geprobeerd met de instellingen, maar nog nooit heb ik een foto naar tevredenheid kunnen maken....
In de achtertuin bloeit ook weer de Toscaanse jasmijn, zij het wat minder uitbundig dan voorgaande jaren, maar hij groeide wel heel erg hard en ik heb hem in het najaar fors teruggesnoeid en dan ben ik al blij, dàt hij weer bloeit ;)
Op het muurtje aan de zijkant van het huis bloeit weer de Lythrum, niet echt mijn kleur met dat harde roze, maar hij bloeit lang, heel lang en ook de herfstkleur van het blad is zeker de moeite waard!
Verder probeer ik de grote voortuin steeds meer te vullen met jonge plantjes, waardoor de voortuin nog bij lange na niet een mooie aanblik heeft, maar ik krijg wel steeds vaker te horen, dat mijn tuin echt mooi wordt en dat men blij is, dat er eindelijk wat aan de tuin gedaan wordt, nadat het jarenlang een oerwoud van verwaarloosde bomen en struiken was.
Het blijft lastig om een plantgat te graven door de vele, vele wortels, die er uitgehaald moeten worden, althans voor zover dat mogelijk is, want hier en daar kom ik ondergrondse wortels tegen, die meer op boomstammen lijken en dus ook niet weg te halen zijn. Ik ga er van uit, dat die in de loop der tijd zullen verteren en soms kom ik al tegen, dat een dikke wortel verteerd is.
Een tijdje geleden had ik een leuke plant gekocht, die best aardig bloeit en op het kaartje stond, dat deze plant 40 cm hoog zou worden, dus in de voortuin gezet. Tot mijn verbazing en eigenlijk ook wat ergernis leek deze plant zich meer te gedragen als een bodembedekker, wat toch niet helemaal mijn bedoeling was.
Afgelopen zondag was ik in het tuincentrum en keek eens bij de afdeling van bodembedekkers en inderdaad, het is een bodembedekker, best mooi en ik wil hem ook houden, alleen niet op die plek!
Het blijft lastig om een plantgat te graven door de vele, vele wortels, die er uitgehaald moeten worden, althans voor zover dat mogelijk is, want hier en daar kom ik ondergrondse wortels tegen, die meer op boomstammen lijken en dus ook niet weg te halen zijn. Ik ga er van uit, dat die in de loop der tijd zullen verteren en soms kom ik al tegen, dat een dikke wortel verteerd is.
Een tijdje geleden had ik een leuke plant gekocht, die best aardig bloeit en op het kaartje stond, dat deze plant 40 cm hoog zou worden, dus in de voortuin gezet. Tot mijn verbazing en eigenlijk ook wat ergernis leek deze plant zich meer te gedragen als een bodembedekker, wat toch niet helemaal mijn bedoeling was.
Afgelopen zondag was ik in het tuincentrum en keek eens bij de afdeling van bodembedekkers en inderdaad, het is een bodembedekker, best mooi en ik wil hem ook houden, alleen niet op die plek!
Kleine roze bloemetjes met een donker hartje en wat ik uiteindelijk in het stuk wil zetten, waar ik eerst de oude bodembedekkers wil weghalen en dan vind ik deze plant wel een vrolijke noot in dat toch wat donkere stukje.
De floxen op de foto heb ik vorig jaar van de buurvrouw gekregen, want ze wilde die weggooien en hoewel ik zelf niet zo snel meer floxen zou kopen, vind ik ze mooi genoeg in de voortuin.
De papaver, die al bijna overwoekerd wordt door dit plantje, is helaas verregend en eerlijk gezegd heb ik geen idee of hij zich dan wel zal uitzaaien.
Verder heb ik nog een nieuw waterplantje gekocht voor mijn mini-vijvertje, want een paar jaar geleden was een plant aangewaaid in het bakje van het stergras, wat toch niet de bedoeling was. Het aangewaaide plantje eruit gehaald en in een aparte pot gezet.
Geen bijzondere plant, maar aangezien ik nog niet (en nog steeds niet) wist wat voor plant het was, heb ik hem laten staan, maar de plant werd groter en groter en groter en begon de andere planten te overschaduwen, dus uit de vijver gehaald en in een oud emmertje gezet, aangezien ik nog niet weet, wat ik er al dan niet mee wil.
Alles leuk en aardig om een nieuw plantje te kopen met bijbehorend vijvermandje, maar het vijvertje staat nu wel heel erg vol en is er nog maar nauwelijks water te zien....
De floxen op de foto heb ik vorig jaar van de buurvrouw gekregen, want ze wilde die weggooien en hoewel ik zelf niet zo snel meer floxen zou kopen, vind ik ze mooi genoeg in de voortuin.
De papaver, die al bijna overwoekerd wordt door dit plantje, is helaas verregend en eerlijk gezegd heb ik geen idee of hij zich dan wel zal uitzaaien.
Verder heb ik nog een nieuw waterplantje gekocht voor mijn mini-vijvertje, want een paar jaar geleden was een plant aangewaaid in het bakje van het stergras, wat toch niet de bedoeling was. Het aangewaaide plantje eruit gehaald en in een aparte pot gezet.
Geen bijzondere plant, maar aangezien ik nog niet (en nog steeds niet) wist wat voor plant het was, heb ik hem laten staan, maar de plant werd groter en groter en groter en begon de andere planten te overschaduwen, dus uit de vijver gehaald en in een oud emmertje gezet, aangezien ik nog niet weet, wat ik er al dan niet mee wil.
Alles leuk en aardig om een nieuw plantje te kopen met bijbehorend vijvermandje, maar het vijvertje staat nu wel heel erg vol en is er nog maar nauwelijks water te zien....
Een paar maanden geleden vijveraarde gekocht en al mijn waterplantjes in die nieuwe aarde gezet en de planten zijn er duidelijk blij mee, want ze groeien goed, zelfs het stergras trekt helemaal bij, terwijl ik vorig najaar nog twijfelde of ik niet beter kon weggooien.
Het stergras wat op de voorgrond staat, begint nu ook te bloeien, al is de bloei niet spectaculair, maar ik vind het wel mooi.
Ook het plantje rechts is opeens goed gaan groeien, veenpluis, wat "bloeit" met zoals de naam al zegt, pluizen.
Ik zit erover te denken om een groter formaat speciekuip te kopen, niet om er meer plantjes in te zetten, maar om de bestaande planten iets meer ruimte te geven.
Onlangs zat er weer een kikker in het vijvertje, maar het beestje leek ziek te zijn, want het was broodmager en er zat nauwelijks nog leven in, maar ik heb hem nu al een week niet meer gezien, dus of het nog leeft?
Een paar dagen ervoor was het nog een mooie gezonde kikker en ik vraag me af of een kat hem soms te pakken heeft gehad, want aangezien ik de vogeltjes graag verwen in de tuin, lokt dat blijkbaar ook katten.
Maar goed, dit was het weer voor vandaag, het regent, wat scheelt in het water geven, maar of ik er vrolijk van word....
Het stergras wat op de voorgrond staat, begint nu ook te bloeien, al is de bloei niet spectaculair, maar ik vind het wel mooi.
Ook het plantje rechts is opeens goed gaan groeien, veenpluis, wat "bloeit" met zoals de naam al zegt, pluizen.
Ik zit erover te denken om een groter formaat speciekuip te kopen, niet om er meer plantjes in te zetten, maar om de bestaande planten iets meer ruimte te geven.
Onlangs zat er weer een kikker in het vijvertje, maar het beestje leek ziek te zijn, want het was broodmager en er zat nauwelijks nog leven in, maar ik heb hem nu al een week niet meer gezien, dus of het nog leeft?
Een paar dagen ervoor was het nog een mooie gezonde kikker en ik vraag me af of een kat hem soms te pakken heeft gehad, want aangezien ik de vogeltjes graag verwen in de tuin, lokt dat blijkbaar ook katten.
Maar goed, dit was het weer voor vandaag, het regent, wat scheelt in het water geven, maar of ik er vrolijk van word....
Nogmaals zon, regen en veel wind.... 1-7-2020
Ik zat wat te denken over de titel van dit schrijfsel, maar eerlijk gezegd is er niet veel veranderd in de afgelopen weken, al zou ik mogelijk de volgorde wat anders kunnen zetten, waarbij wind voorop komt te staan, want dat valt me dit jaar erg op, namelijk dat er vaak veel wind is, naar mijn idee meer dan voorgaande jaren....
Hoge planten moeten ondersteund worden, met name een hoge tomatenplant, die steeds dreigt om te vallen en dat niet alleen, de combinatie van zon en wind laat de aarde snel uitdrogen, waardoor er vaker water gegeven moest worden.
Vorige week een hittegolf, wat niet meer mijn ding is, al kon ik er vroeger wel van genieten, maar die tijd is voorbij en nu weer een regenperiode, wat in ieder geval goed is voor de planten en de natuur!
Maar goed, het groeit en bloeit in mijn tuin zoals de nieuwe passiebloem, die eindeloos bloeit, al zit er nu geen groei meer in en gaat alle energie naar de bloemen, waarvan al veel uitgebloeid zijn:
Hoge planten moeten ondersteund worden, met name een hoge tomatenplant, die steeds dreigt om te vallen en dat niet alleen, de combinatie van zon en wind laat de aarde snel uitdrogen, waardoor er vaker water gegeven moest worden.
Vorige week een hittegolf, wat niet meer mijn ding is, al kon ik er vroeger wel van genieten, maar die tijd is voorbij en nu weer een regenperiode, wat in ieder geval goed is voor de planten en de natuur!
Maar goed, het groeit en bloeit in mijn tuin zoals de nieuwe passiebloem, die eindeloos bloeit, al zit er nu geen groei meer in en gaat alle energie naar de bloemen, waarvan al veel uitgebloeid zijn:
Ook de orchissen hebben weer prachtig gebloeid, al bloeien ze nog steeds, maar inmiddels is het hoogtepunt wel voorbij.
De kleine geitenbaard heeft weer gebloeid en op zich niet onaardig, maar voor mij zijn de herfstkleuren van deze plant toch het hoogtepunt van het jaar, al is dat zeker niet ieder jaar het geval, wat bloedrood of vlammend oranje kan zijn.
Het is een makkelijke plant, waar ik niet veel omkijken naar heb, af en toe wat water, maar heeft ook niet veel last van droogte.
Links achter staat, wat ik noem, de onkruidpot, is het niet, maar het is een pot met wisselende planten erin en alleen de hertshooi is er een vaste plant, maar verder kan de inhoud variëren, want zo is de armeria op de voorgrond (de bruine bolletjes van de uitgebloeide bloemen) verhuisd naar het randje voortuin om daar wat meer kleur en vlakvulling te geven. De armeria is komen aanwaaien en ik vond hem in de pot teveel uitbreiden en op de lege plek heb ik wat bloemenzaad gestrooid, dus het blijft een beetje de onkruidpot, waar steeds iets anders in te zien is.
Het is een makkelijke plant, waar ik niet veel omkijken naar heb, af en toe wat water, maar heeft ook niet veel last van droogte.
Links achter staat, wat ik noem, de onkruidpot, is het niet, maar het is een pot met wisselende planten erin en alleen de hertshooi is er een vaste plant, maar verder kan de inhoud variëren, want zo is de armeria op de voorgrond (de bruine bolletjes van de uitgebloeide bloemen) verhuisd naar het randje voortuin om daar wat meer kleur en vlakvulling te geven. De armeria is komen aanwaaien en ik vond hem in de pot teveel uitbreiden en op de lege plek heb ik wat bloemenzaad gestrooid, dus het blijft een beetje de onkruidpot, waar steeds iets anders in te zien is.
De vorige keer liet ik de bloemknoppen van de oleander zien en ik ben nog steeds verbaasd, dat de uitgebloeide bloemtrossen van vorig jaar dit jaar veel mooier bloeien dan vorig jaar. Ook zie ik alweer nieuw gevormde bloemtrossen.
Inmiddels is het hoogtepunt van de bloei wel voorbij, zeker met de regen van vandaag, maar deze foto is nog van het hoogtepunt
Inmiddels is het hoogtepunt van de bloei wel voorbij, zeker met de regen van vandaag, maar deze foto is nog van het hoogtepunt
Wat ik echt heel bijzonder vind, is de bloei van de blauwe strobloem, waar ik vorige keer nog de lange stengels en knoppen liet zien, maar inmiddels bloeit de plant volop
In het echt is de plant nog mooier en met warm zonnig weer sluiten de bloemblaadjes al vroeg, maar is het wat bewolkt blijven ze langer open. Er zitten nog veel bloemknoppen in en er komen ook nog steeds bloemknoppen bij, dus ik kan er lang van genieten.
Zo leuk, dat hij het na 3 jaar eindelijk goed doet, enkel door jaarlijks voldoende kalk toe te voegen, je moet het wel weten...
Natuurlijk ook weer een foto van de Kaapse knoflook, die het niet meer leek te "doen", dus uit de pot gehaald, de kluit wat kapot geslagen en terug gezet in een grotere pot met nieuwe aarde, waarna het wat geduld kostte om de eerste bloemknoppen weer zien verschijnen en dan is het opluchting als ik ze weer zie. Vraag me niet waarom, maar ik blijf het mooie bloemen vinden!
Zo leuk, dat hij het na 3 jaar eindelijk goed doet, enkel door jaarlijks voldoende kalk toe te voegen, je moet het wel weten...
Natuurlijk ook weer een foto van de Kaapse knoflook, die het niet meer leek te "doen", dus uit de pot gehaald, de kluit wat kapot geslagen en terug gezet in een grotere pot met nieuwe aarde, waarna het wat geduld kostte om de eerste bloemknoppen weer zien verschijnen en dan is het opluchting als ik ze weer zie. Vraag me niet waarom, maar ik blijf het mooie bloemen vinden!
Een tijdje geleden toonde ik een foto van de kale citroenverbena, die dood leek te zijn, de plant uit de pot gehaald, kluit kapot geslagen, in een nieuwe pot met nieuwe aarde en dan maar afwachten of er nog wat gaat gebeuren...
Er zat nog maar 1 groen puntje in, wat betekende, dat er nog leven in zat, maar zou het voldoende zijn om de plant weer echt tot leven te brengen?
Ik heb best lang moeten wachten, maar er kwamen steeds meer groene puntjes bij en inmiddels groeit de plant weer als een speer, al is het op deze foto nog niet te zien, maar wel dat er weer echte groei in zit!
Er zat nog maar 1 groen puntje in, wat betekende, dat er nog leven in zat, maar zou het voldoende zijn om de plant weer echt tot leven te brengen?
Ik heb best lang moeten wachten, maar er kwamen steeds meer groene puntjes bij en inmiddels groeit de plant weer als een speer, al is het op deze foto nog niet te zien, maar wel dat er weer echte groei in zit!
Een nieuwkomer is nog een elfenbloem, ik blijf het een mooie plant vinden en deze heeft weer een andere bloemkleur met meer rood, maar daarop moet ik weer tot het voorjaar wachten. Wat mij bij deze variant opvalt, is dat het jonge blad wat langer de mooie bladtekening blijft behouden, al verdwijnt dat uiteindelijk net zo goed.
En dan de voortuin, waar inmiddels weer wat meer planten staan, maar het blijft een nog wat kale boel, maar wat er staat, doet het ook en hopelijk zaaien sommige planten zich nog wat uit en het is de bedoeling, dat er natuurlijk nog planten bijkomen.
Ik heb nog wat planten in de achtertuin en zijtuintje, die op de nominatie staan om naar de voortuin te verhuizen, omdat ik toch ook wat minder planten in potten wil, want ik word er niet jonger op en om planten in potten goed te houden, is niet altijd makkelijk.
Het punt is echter, dat het met de voortuin niet iets is van "even een plantgat" maken, want zeker als het een grote plant is, moet ook het plantgat groot genoeg zijn en het voelt iedere keer als een klein drama om dat plantgat uit te graven.
Ik kom zoveel oude wortels tegen, die al op zo'n 15 cm diepte beginnen, die dan weggetrokken moeten worden en zo moet laag voor laag uitgeschept worden en als ik dan eindelijk al een aardig gat heb gemaakt, stuit ik op een vreemde ondergrond, geen idee, wat het is, maar het lijkt op geel beton, wat geen beton is en wat dan kapot gebikt moet worden en zijn die kluiten als zand tussen de vingers te verkruimelen. Kortom, ik ben er al snel een uur mee bezig :\
Mijn rechterarm begint te protesteren van zoveel kracht te moeten zetten, dat ik nieuwe planten in de voortuin zetten even op een laag pitje zet, wat er staat, doet het en zodra mijn arm wat minder protesteert, zet ik weer wat nieuwe planten in de voortuin.
Ik heb nog wat planten in de achtertuin en zijtuintje, die op de nominatie staan om naar de voortuin te verhuizen, omdat ik toch ook wat minder planten in potten wil, want ik word er niet jonger op en om planten in potten goed te houden, is niet altijd makkelijk.
Het punt is echter, dat het met de voortuin niet iets is van "even een plantgat" maken, want zeker als het een grote plant is, moet ook het plantgat groot genoeg zijn en het voelt iedere keer als een klein drama om dat plantgat uit te graven.
Ik kom zoveel oude wortels tegen, die al op zo'n 15 cm diepte beginnen, die dan weggetrokken moeten worden en zo moet laag voor laag uitgeschept worden en als ik dan eindelijk al een aardig gat heb gemaakt, stuit ik op een vreemde ondergrond, geen idee, wat het is, maar het lijkt op geel beton, wat geen beton is en wat dan kapot gebikt moet worden en zijn die kluiten als zand tussen de vingers te verkruimelen. Kortom, ik ben er al snel een uur mee bezig :\
Mijn rechterarm begint te protesteren van zoveel kracht te moeten zetten, dat ik nieuwe planten in de voortuin zetten even op een laag pitje zet, wat er staat, doet het en zodra mijn arm wat minder protesteert, zet ik weer wat nieuwe planten in de voortuin.
De moestuin is een wisselend succes, deels door de harde wind, waarbij de grote tomatenplant voortdurend lijkt om te vallen en in de andere tomatenplantjes nauwelijks groei te zien is.
De tuinbonen hebben een matige oogst gegeven, net genoeg voor 1 maaltje.
De sugarsnaps zijn zeker goed gegroeid, maar ik heb me vergist in de hoge groei van deze planten en samen met de wind is het een grote kluwen van planten geworden, die naast de bak groeien. Okee, ik heb er wel al 2 kleine maaltjes van kunnen oogsten en al was het maar een klein maaltje, de smaak was heerlijk, zo koop je ze niet in de winkel!
Spruiten gezaaid, maar die willen op een enkele na maar niet ontkiemen, dus in het kasje nog maar wat voorgezaaid om straks in de bakken uit te zetten.
Ik had postelein en snij-andijvie gezaaid, waarvan de helft door de vogels is uitgetrokken, dus maar een tijdje horgaas erover gedaan tot de plantjes groot genoeg waren om niet zo snel meer weggegeten kunnen worden.
De bietjes groeien inmiddels goed en ik zie al de eerste bolvorming verschijnen en ook de worteltjes lijken het tot nu toe goed te doen.
De courgette doet het ook goed en ik zie de eerste bloemknopjes, maar ook die plant heeft last van de wind en dreigt steeds om te vallen, dus ook maar met een stok vastgezet.
Paksoi groeit tergend traag en vorige week maar lekker lui bij het tuincentrum plantjes van de Chinese kool gekocht en ze lijken het tot nu toe goed te doen.
Ik geef de moestuin natuurlijk niet op en al doende leer ik om sommige dingen volgend jaar wat anders aan te pakken.
De tuinbonen hebben een matige oogst gegeven, net genoeg voor 1 maaltje.
De sugarsnaps zijn zeker goed gegroeid, maar ik heb me vergist in de hoge groei van deze planten en samen met de wind is het een grote kluwen van planten geworden, die naast de bak groeien. Okee, ik heb er wel al 2 kleine maaltjes van kunnen oogsten en al was het maar een klein maaltje, de smaak was heerlijk, zo koop je ze niet in de winkel!
Spruiten gezaaid, maar die willen op een enkele na maar niet ontkiemen, dus in het kasje nog maar wat voorgezaaid om straks in de bakken uit te zetten.
Ik had postelein en snij-andijvie gezaaid, waarvan de helft door de vogels is uitgetrokken, dus maar een tijdje horgaas erover gedaan tot de plantjes groot genoeg waren om niet zo snel meer weggegeten kunnen worden.
De bietjes groeien inmiddels goed en ik zie al de eerste bolvorming verschijnen en ook de worteltjes lijken het tot nu toe goed te doen.
De courgette doet het ook goed en ik zie de eerste bloemknopjes, maar ook die plant heeft last van de wind en dreigt steeds om te vallen, dus ook maar met een stok vastgezet.
Paksoi groeit tergend traag en vorige week maar lekker lui bij het tuincentrum plantjes van de Chinese kool gekocht en ze lijken het tot nu toe goed te doen.
Ik geef de moestuin natuurlijk niet op en al doende leer ik om sommige dingen volgend jaar wat anders aan te pakken.
Tot slot nog het kleine randje voortuin, wat voor de moestuinbakken is en het randje betonbakken.
Het randje voortuin ziet er nog niet geweldig mooi uit, al zet ik er wel steeds meer laagblijvende plantjes neer, maar ik durf dat randje nog niet echt mooi te maken, al is durven natuurlijk niet het juiste woord.
Er zitten echter nog steeds de nodige lelietjes van dalen in, overigens ook in de grote voortuin en ik wil wachten met dat stukje voortuin echt mooi te maken tot ik volgend voorjaar weer de nodige lelietjes kan weghalen. Zou ik het nu netjes maken, wordt dat volgend jaar dan toch weer een puinhoop. Wel wil ik een begin gaan maken met alle rommel weg te halen, wat ook steeds naar boven komt. De gekste dingen vind ik in de aarde als ik een plantgat moet graven.
Op de foto lijkt het randje voortuin niets bijzonders, maar gelukkig kunnen mijn ogen de storende factoren prima wegfilteren :P
Het randje voortuin ziet er nog niet geweldig mooi uit, al zet ik er wel steeds meer laagblijvende plantjes neer, maar ik durf dat randje nog niet echt mooi te maken, al is durven natuurlijk niet het juiste woord.
Er zitten echter nog steeds de nodige lelietjes van dalen in, overigens ook in de grote voortuin en ik wil wachten met dat stukje voortuin echt mooi te maken tot ik volgend voorjaar weer de nodige lelietjes kan weghalen. Zou ik het nu netjes maken, wordt dat volgend jaar dan toch weer een puinhoop. Wel wil ik een begin gaan maken met alle rommel weg te halen, wat ook steeds naar boven komt. De gekste dingen vind ik in de aarde als ik een plantgat moet graven.
Op de foto lijkt het randje voortuin niets bijzonders, maar gelukkig kunnen mijn ogen de storende factoren prima wegfilteren :P
Verder nog wel leuk om te vermelden: aan de zijkant van het huis staat een rijtje coniferen en onlangs vond ik, dat ze wel weer netjes in vorm gesnoeid mochten worden, maar ik zag opeens iets van wat takjes en uitgedroogde grasstengels eruit hangen, dus verbaasd ging ik even kijken: wat is dat nu weer en ik viel bijna achterover, toen er een roodborstje uit kwam vliegen.
Het bleek daar een nestje gemaakt te hebben, dus maar even wachten met snoeien tot het gezinnetje vertrokken is.
Het bleek daar een nestje gemaakt te hebben, dus maar even wachten met snoeien tot het gezinnetje vertrokken is.
Zon, regen en veel wind.... 7-6-2020
Het zijn drukke weken geweest met nog veel werk in de voortuin, die inmiddels al ergens op begint te lijken, al is hij nog vrij kaal, maar laat ik zo zeggen, dat er aan gewerkt wordt om er iets van te maken. Echter nog geen foto waardig...
Het is droog geweest, warm en droog, wat vaak water geven betekent, aangezien alle planten in groei zijn, maar dankzij mijn oudste dochter heb ik nu een dusdanig lange tuinslang, dat ik daarmee overal bij kan komen, wat mij scheelt met sjouwen met gieters, al gebruik ik die zeker nog wel, alleen niet meer de 10 liter gieters, die kan ik niet meer tillen.
Er zijn echter altijd planten, die wel een slokje extra lusten, waarvoor ik dan de 5 liter gieters gebruik.
Ik was echter wel blij, dat het eergisteren eindelijk eens echt goed geregend heeft en ook de dagen daarna en vandaag af en toe een korte bui, wat hard nodig was!
Het is te merken, dat het een zachte winter is geweest, want bijna alle planten worden groter en hoger dan andere jaren.
Vorige keer schreef ik over de citroenverbena, dat 1 plant niet wilde uitlopen, beiden tegelijkertijd gesnoeid en beiden even fors, reden om die plant maar eens uit de pot te halen, waarna het wel duidelijk was, wat er aan de hand was: de kluit was 1 grote harde klomp zand geworden, zwart, maar aarde kon je het niet meer noemen.
De klomp kapot gemaakt door er flink op te hakken, waarna nog een kleine klomp met wortels overbleef om vervolgens de plant in een hogere pot met goede potaarde te zetten en inmiddels is er weer groei te zien, nog wat aarzelend, maar ik verwacht, dat de plant zich herstelt.
Deze week maar weer eens wat foto's gemaakt, maar eerst een foto van een mooie zonsondergang van een paar weken terug
Het is droog geweest, warm en droog, wat vaak water geven betekent, aangezien alle planten in groei zijn, maar dankzij mijn oudste dochter heb ik nu een dusdanig lange tuinslang, dat ik daarmee overal bij kan komen, wat mij scheelt met sjouwen met gieters, al gebruik ik die zeker nog wel, alleen niet meer de 10 liter gieters, die kan ik niet meer tillen.
Er zijn echter altijd planten, die wel een slokje extra lusten, waarvoor ik dan de 5 liter gieters gebruik.
Ik was echter wel blij, dat het eergisteren eindelijk eens echt goed geregend heeft en ook de dagen daarna en vandaag af en toe een korte bui, wat hard nodig was!
Het is te merken, dat het een zachte winter is geweest, want bijna alle planten worden groter en hoger dan andere jaren.
Vorige keer schreef ik over de citroenverbena, dat 1 plant niet wilde uitlopen, beiden tegelijkertijd gesnoeid en beiden even fors, reden om die plant maar eens uit de pot te halen, waarna het wel duidelijk was, wat er aan de hand was: de kluit was 1 grote harde klomp zand geworden, zwart, maar aarde kon je het niet meer noemen.
De klomp kapot gemaakt door er flink op te hakken, waarna nog een kleine klomp met wortels overbleef om vervolgens de plant in een hogere pot met goede potaarde te zetten en inmiddels is er weer groei te zien, nog wat aarzelend, maar ik verwacht, dat de plant zich herstelt.
Deze week maar weer eens wat foto's gemaakt, maar eerst een foto van een mooie zonsondergang van een paar weken terug
Het is altijd maar kort, maar wat is het mooi, zelfs mooier dan de foto laat zien, maar ik kan daar echt even van genieten!
Inmiddels alweer uitgebloeid, maar de ereprijs heeft uitbundig gebloeid, vooral aan het eind van de middag mooi als de zon al wat begint te zakken, zijn de bloemstengels echt heel mooi...
Inmiddels alweer uitgebloeid, maar de ereprijs heeft uitbundig gebloeid, vooral aan het eind van de middag mooi als de zon al wat begint te zakken, zijn de bloemstengels echt heel mooi...
Op mijn tuintafel staan ook altijd wat planten, waarvan de ridderspoor Blaue Zwerg toch wel favoriet door de mooie blauwe kleur, al bloeit het ook dit jaar maar matig, maar toch, hij bloeit!
Wat ik wel vreemd vind, is dat deze plant nergens meer te krijgen is en evenmin wordt zaad van deze plant nog aangeboden, dus ik moet het doen met het zelf verzamelen van het zaad om ieder jaar toch weer een pot van deze mooie kleine blauwe bloemen te hebben.
Wat ik wel vreemd vind, is dat deze plant nergens meer te krijgen is en evenmin wordt zaad van deze plant nog aangeboden, dus ik moet het doen met het zelf verzamelen van het zaad om ieder jaar toch weer een pot van deze mooie kleine blauwe bloemen te hebben.
Een paar jaar geleden heb ik een oleander gekocht, die ik 's winters in de berging laat overwinteren en waarvoor ik afgelopen winter beter heb gezorgd door van tijd tot tijd toch even wat water te geven, waardoor hij mooi uit de berging is gekomen.
Er zaten nog wat uitgebloeide bloemtrossen in en op Internet had ik gelezen, dat je moet wachten tot ze afgevallen zijn, maar zeker niet weghalen of afknippen, dus braaf dit advies opgevolgd...
Tot mijn grote verbazing zie ik echter, dat op de uitgebloeide bloemtrossen weer nieuwe bloemknoppen zijn ontstaan, heel apart, maar wel bijzonder!
Er zaten nog wat uitgebloeide bloemtrossen in en op Internet had ik gelezen, dat je moet wachten tot ze afgevallen zijn, maar zeker niet weghalen of afknippen, dus braaf dit advies opgevolgd...
Tot mijn grote verbazing zie ik echter, dat op de uitgebloeide bloemtrossen weer nieuwe bloemknoppen zijn ontstaan, heel apart, maar wel bijzonder!
De nieuwe passiebloem doet het meer dan goed en zit vol bloemknoppen, wat blijkbaar een zware bevalling is om die bloemknoppen ook te openen, want wat ben ik benieuwd naar de bloemen, die beduidend groter zouden zijn dan de meeste passiebloemen, geduld dus.
Hij groeit wel heel snel en uitbundig, wat het wat lastig maakt om goed te leiden en waarop ik nog iets moet verzinnen door bv gaas tegen de schutting te bevestigen, zodat hij iets meer de uitlopers kan spreiden en hechten.
Hij groeit wel heel snel en uitbundig, wat het wat lastig maakt om goed te leiden en waarop ik nog iets moet verzinnen door bv gaas tegen de schutting te bevestigen, zodat hij iets meer de uitlopers kan spreiden en hechten.
Een stukje meer naar rechts staat de clematis Cardinal Rouge, waarvan ik dacht, dat de plant van vorig jaar te fors gesnoeid was en ook niet meer zou bloeien. Blijkbaar een sterke plant, want hij ging uiteindelijk wel fors uitlopen, maar inmiddels had ik er al een zelfde clematis bij gekocht, die nu ook bloeit, maar met wat kleinere bloemen, zoals te zien is op de foto.
Ik vind het echt een mooie kleur, die soms fluwelig lijkt. Er zijn ook grote bloemen van de oude plant, maar die waren lastiger op de foto te zetten door blad wat voor de bloemen zit.
Ik vind het echt een mooie kleur, die soms fluwelig lijkt. Er zijn ook grote bloemen van de oude plant, maar die waren lastiger op de foto te zetten door blad wat voor de bloemen zit.
In de achtertuin bloeien ook de orchissen weer, de gevlekte rietorchis en de bosorchis, die het beiden prima naar de zin hebben in mijn tuin en pot, want ieder jaar zijn er meer bloemstengels en ik geniet van de mooie bloei!
Ik heb meerdere potten met aardbeien, 2 potten in de zijtuin onder het keukenraam en 1 bak in de achtertuin en ze geven al heerlijk zoete aardbeien :D
Dit jaar heb ik maar eens de lavendel gesnoeid, fors gesnoeid en ik had zo mijn twijfels of ik niet te rigoureus gesnoeid had, maar de bloei liep steeds meer terug en ik was zelfs aan het denken om ze maar weg te gooien, ze, omdat er 2 soorten in staan: de lavendel Felice en de lavendel Edelweiss, die dan ook wit bloeit.
De Felice bloeit op korte stelen en de Edelweiss op juist heel lange stelen en ik heb geprobeerd er een foto van te maken, maar aangezien ze beiden nog niet bloeien, komt het niet goed uit op de foto, hoe goed ze na de snoei zijn uitgelopen, maar ze zijn mooier dan ooit teruggekomen!
Wat foto betreft, geldt eigenlijk hetzelfde voor de blauwe strobloem, die kan ieder jaar teruggeknipt worden, maar aanvankelijk was deze plant na aankoop enigszins een teleurstelling, er kwamen wel bloemstengels, maar 1 voor 1 vielen ze om en bleef echte bloei uit. Veel gelezen op Internet, waar ik op een gegeven moment las, dat dit een kalkminnende plant is, dus vorig jaar 2x kalk gegeven, waarna er meer bloei te zien was, maar de stengels hadden nogal de neiging om te vallen.
Dit voorjaar weer kalk gegeven en voilà, de plant zit bomvol statige stengels, waarvan er tot nu toe nog niet 1 is omgevallen, maar is het nog wel lang wachten tot de bloemknoppen open gaan.
Voor onderstaande foto geldt eigenlijk hetzelfde als voor de lavendel, maar toch is het wel enigszins te zien...
De Felice bloeit op korte stelen en de Edelweiss op juist heel lange stelen en ik heb geprobeerd er een foto van te maken, maar aangezien ze beiden nog niet bloeien, komt het niet goed uit op de foto, hoe goed ze na de snoei zijn uitgelopen, maar ze zijn mooier dan ooit teruggekomen!
Wat foto betreft, geldt eigenlijk hetzelfde voor de blauwe strobloem, die kan ieder jaar teruggeknipt worden, maar aanvankelijk was deze plant na aankoop enigszins een teleurstelling, er kwamen wel bloemstengels, maar 1 voor 1 vielen ze om en bleef echte bloei uit. Veel gelezen op Internet, waar ik op een gegeven moment las, dat dit een kalkminnende plant is, dus vorig jaar 2x kalk gegeven, waarna er meer bloei te zien was, maar de stengels hadden nogal de neiging om te vallen.
Dit voorjaar weer kalk gegeven en voilà, de plant zit bomvol statige stengels, waarvan er tot nu toe nog niet 1 is omgevallen, maar is het nog wel lang wachten tot de bloemknoppen open gaan.
Voor onderstaande foto geldt eigenlijk hetzelfde als voor de lavendel, maar toch is het wel enigszins te zien...
Een jaar of 4, 5 geleden heb ik de salie Hot Lips gekocht, die witte bloemen met helderrode lipjes geeft, maar van deze bloei heb ik alleen maar het eerste jaar kunnen genieten, daarna nog maar zelden deze bloei gezien, alleen wat witte bloemen, niet onaardig, maar juist die rode lipjes geven de plant iets bijzonders.
Vorig jaar wat stekken in een bosje in een pot gezet en dan maar zien wat er van komt...
Tot mijn verbazing zijn de stekken goed aangeslagen, maar dat niet alleen, ze bloeien zoals ze horen te bloeien, met rode lipjes!
De moederplant heb ik dit jaar ook fors teruggesnoeid en ook deze plant begint nu met rode lipjes te bloeien, nog niet zo uitbundig als de stekken, maar ik ben er blij mee!
Vorig jaar wat stekken in een bosje in een pot gezet en dan maar zien wat er van komt...
Tot mijn verbazing zijn de stekken goed aangeslagen, maar dat niet alleen, ze bloeien zoals ze horen te bloeien, met rode lipjes!
De moederplant heb ik dit jaar ook fors teruggesnoeid en ook deze plant begint nu met rode lipjes te bloeien, nog niet zo uitbundig als de stekken, maar ik ben er blij mee!
Tot zover wat planten uit de achtertuin, al heb ik er veel meer, maar veel moet nog gaan bloeien.
Alleen begrijp ik niets van de Kaapse knoflook, altijd zodra het echt lenteweer wordt, komt hij met de eerste bloemknoppen, maar dit jaar nog steeds niets te zien. Ik heb de plant overgezet naar een andere pot, maar tot nu toe nog steeds niets van een bloemknop te zien. Teleurstellend, want zonder bloei is de plant niet heel bijzonder en zou het brede bieslook kunnen zijn, het is dan ook te gebruiken in de keuken, maar ik heb de plant toch echt voor de bloei!
De voortuin, de grote voortuin is nog niet foto-waardig, al staan er inmiddels al wat plantjes met de nadruk op -tjes, klein dus en eerst moeten zien te overleven in deze tuin, wat tot nu toe vrij aardig lukt, maar echte groei en bloei zal mogelijk pas volgend jaar zijn als ze goed aangeslagen zijn.
De damastbloem is inmiddels uitgebloeid en ik laat de uitgebloeide hoge stengels staan, zodat hij zich kan uitzaaien, want ik vind het mooi en lang bloeien, dus van mij mogen er wel meer bij komen, zodat ik als het ware een soort struik krijg van deze plant.
Aan de andere kant van de grote voortuin heb ik natuurlijk nog de betonbakken met bloeiende plantjes, het randje tuin en uiteraard de moestuin.
In de betonbakken bloeit nu de duizendschoon en ik vind het wel aardig, waar je ook niet veel omkijken naar hebt, zolang je maar water geeft ;)
Alleen begrijp ik niets van de Kaapse knoflook, altijd zodra het echt lenteweer wordt, komt hij met de eerste bloemknoppen, maar dit jaar nog steeds niets te zien. Ik heb de plant overgezet naar een andere pot, maar tot nu toe nog steeds niets van een bloemknop te zien. Teleurstellend, want zonder bloei is de plant niet heel bijzonder en zou het brede bieslook kunnen zijn, het is dan ook te gebruiken in de keuken, maar ik heb de plant toch echt voor de bloei!
De voortuin, de grote voortuin is nog niet foto-waardig, al staan er inmiddels al wat plantjes met de nadruk op -tjes, klein dus en eerst moeten zien te overleven in deze tuin, wat tot nu toe vrij aardig lukt, maar echte groei en bloei zal mogelijk pas volgend jaar zijn als ze goed aangeslagen zijn.
De damastbloem is inmiddels uitgebloeid en ik laat de uitgebloeide hoge stengels staan, zodat hij zich kan uitzaaien, want ik vind het mooi en lang bloeien, dus van mij mogen er wel meer bij komen, zodat ik als het ware een soort struik krijg van deze plant.
Aan de andere kant van de grote voortuin heb ik natuurlijk nog de betonbakken met bloeiende plantjes, het randje tuin en uiteraard de moestuin.
In de betonbakken bloeit nu de duizendschoon en ik vind het wel aardig, waar je ook niet veel omkijken naar hebt, zolang je maar water geeft ;)
Erachter staat een heideplantje en al is het niet zo goed te zien op de foto, maar het zijn wat aparte takjes met wat ik eigenlijk geen blaadjes kan noemen, ietwat wollig en ieder jaar bloeit het met witte, maar ook al een keer met roze bloemetjes gezien. Het zal vermoedelijk afhangen van de weersomstandigheden. In het voorjaar snoei ik hem terug, waarna het weer een mooi struikje vormt.
Rechts voor de duizendschoon staat de ooievaarsbek Sanne, wat groeit met groen, bruin en oranje blad en het hele jaar bloeit met kleine witte bloemetjes, een beetje een bodembedekkertje, maar tot nu toe heeft het daartoe niet veel zin in, maar wie weet, komt dat nog....
Wat ook in een betonbak staat, is de standaard Heuchera en ik vind het niet de meest mooie Heuchera, er zijn er met mooier en interessanter blad, maar toch, zo tegen een donkere achtergrond is de bloemstengel eigenlijk best mooi.
Rechts voor de duizendschoon staat de ooievaarsbek Sanne, wat groeit met groen, bruin en oranje blad en het hele jaar bloeit met kleine witte bloemetjes, een beetje een bodembedekkertje, maar tot nu toe heeft het daartoe niet veel zin in, maar wie weet, komt dat nog....
Wat ook in een betonbak staat, is de standaard Heuchera en ik vind het niet de meest mooie Heuchera, er zijn er met mooier en interessanter blad, maar toch, zo tegen een donkere achtergrond is de bloemstengel eigenlijk best mooi.
Tot slot de moestuin in bakken, wat zal ik ervan zeggen....
Het zit me nog niet mee, al is zon en droogte niet het probleem, maar wel de wind.
Is het nu zo of denk ik het, maar ik heb sterk de indruk, dat het dit voorjaar vaker hard waait dan in voorgaande jaren.
Alle knofloken zijn omgewaaid en de meeste heb ik maar geoogst, want het zou toch niets meer worden en inderdaad, slechts enkele knofloken hadden een bolletje met wat teentjes, maar de meesten zijn niet verder gekomen dan een bolletje ter grootte van een stuiter, want zelfs een pingpongballetje is groter.
Niet dat het wat uitmaakt voor gebruik in de keuken, want ze zijn gewoon als een groot teentje te gebruiken en de smaak is er niet minder om.
Vermoedelijk is ook de zachte winter de boosdoener, want ze horen in december tot en met ongeveer februari in winterrust te zijn, maar dit keer zijn ze gewoon blijven doorgroeien.
De tuinbonen deden het aanvankelijk goed, maar werden hoog en ook hiermee het probleem van omvallen door de wind en dan kan ik ze wel overeind houden met een stok en binddraad, maar daardoor komen ze ook te dicht bij elkaar te staan.
Dat niet alleen, maar door de wind breken ook de toppen af :(
Er groeien inmiddels wel wat tuinbonen aan, maar of het genoeg zal zijn voor een 1-persoons maaltijd is nog maar de vraag.
Ook de sugarsnaps hebben last van de harde wind en het is nu 1 grote kluwen van plantjes geworden, al moet ik ook eerlijk zeggen, dat ik iets teveel in 1 bak gezaaid heb, maar zelfs als ik minder gezaaid had, was het evengoed een grote kluwen geworden van plantjes geworden.
Toch gaat niet alles slecht, want ik heb al voldoende raapstelen kunnen oogsten om een grote pan raapstelenstamp te maken.
De rucola groeit goed, waarvan ik ook al een lekkere salade heb kunnen maken en ik mag wel weer oogsten, want na het afknippen van het blad is de rucola weer snel verder gaan groeien.
De tomatenplanten groeien hard en er zitten al meerdere bloemtrosjes in, wel heb ik de 2 grootste vastgezet aan een stok, zodat die niet kunnen omwaaien of knakken. De andere 2 zijn nog klein en hebben nog geen steun nodig.
Ik had bietjes voorgezaaid en die staan inmiddels op hun plek in de bak en ze groeien goed.
In een pot worteltjes gezaaid, die nog moeten ontkiemen, wat ook geldt voor een andere pot, waarin ik snij-andijvie en postelein heb gezaaid, wat ook nog moet ontkiemen.
Ik heb een courgette in een potje laten ontkiemen en dat jonge plantje staat nu ook in een grote pot in de voortuin en groeit goed, dus niet alles is kommer en kwel, maar als enigszins een perfectioniste moet alles het goed doen :P
Vooruit maar, toch ook een foto....
Het zit me nog niet mee, al is zon en droogte niet het probleem, maar wel de wind.
Is het nu zo of denk ik het, maar ik heb sterk de indruk, dat het dit voorjaar vaker hard waait dan in voorgaande jaren.
Alle knofloken zijn omgewaaid en de meeste heb ik maar geoogst, want het zou toch niets meer worden en inderdaad, slechts enkele knofloken hadden een bolletje met wat teentjes, maar de meesten zijn niet verder gekomen dan een bolletje ter grootte van een stuiter, want zelfs een pingpongballetje is groter.
Niet dat het wat uitmaakt voor gebruik in de keuken, want ze zijn gewoon als een groot teentje te gebruiken en de smaak is er niet minder om.
Vermoedelijk is ook de zachte winter de boosdoener, want ze horen in december tot en met ongeveer februari in winterrust te zijn, maar dit keer zijn ze gewoon blijven doorgroeien.
De tuinbonen deden het aanvankelijk goed, maar werden hoog en ook hiermee het probleem van omvallen door de wind en dan kan ik ze wel overeind houden met een stok en binddraad, maar daardoor komen ze ook te dicht bij elkaar te staan.
Dat niet alleen, maar door de wind breken ook de toppen af :(
Er groeien inmiddels wel wat tuinbonen aan, maar of het genoeg zal zijn voor een 1-persoons maaltijd is nog maar de vraag.
Ook de sugarsnaps hebben last van de harde wind en het is nu 1 grote kluwen van plantjes geworden, al moet ik ook eerlijk zeggen, dat ik iets teveel in 1 bak gezaaid heb, maar zelfs als ik minder gezaaid had, was het evengoed een grote kluwen geworden van plantjes geworden.
Toch gaat niet alles slecht, want ik heb al voldoende raapstelen kunnen oogsten om een grote pan raapstelenstamp te maken.
De rucola groeit goed, waarvan ik ook al een lekkere salade heb kunnen maken en ik mag wel weer oogsten, want na het afknippen van het blad is de rucola weer snel verder gaan groeien.
De tomatenplanten groeien hard en er zitten al meerdere bloemtrosjes in, wel heb ik de 2 grootste vastgezet aan een stok, zodat die niet kunnen omwaaien of knakken. De andere 2 zijn nog klein en hebben nog geen steun nodig.
Ik had bietjes voorgezaaid en die staan inmiddels op hun plek in de bak en ze groeien goed.
In een pot worteltjes gezaaid, die nog moeten ontkiemen, wat ook geldt voor een andere pot, waarin ik snij-andijvie en postelein heb gezaaid, wat ook nog moet ontkiemen.
Ik heb een courgette in een potje laten ontkiemen en dat jonge plantje staat nu ook in een grote pot in de voortuin en groeit goed, dus niet alles is kommer en kwel, maar als enigszins een perfectioniste moet alles het goed doen :P
Vooruit maar, toch ook een foto....
Tot slot, ik heb weer een wespennest bij het tuinhuisje, dit keer op een moeilijk bereikbare plek en het enige wat ik kan doen, is de populatie binnen de perken te houden door regelmatig 's avonds laat door een gaatje wespengif inspuiten.
Helaas wordt het pas laat donker, zodat alle wespen in het nest zitten en is het nest zelf dus niet te vernietigen, maar het helpt wel enigszins, want na het inspuiten zie ik de volgende dag vooral heel kleine wespen en lijken de grote wespen wel vernietigd te zijn.
Meer dan dat kan ik niet doen en laten weghalen kost een dikke duit. In het najaar als de wespen vertrokken zijn maar eens kijken, hoe ik volgend jaar kan voorkomen, dat er zich wespen kunnen nestelen in of rond het tuinhuisje.
Helaas wordt het pas laat donker, zodat alle wespen in het nest zitten en is het nest zelf dus niet te vernietigen, maar het helpt wel enigszins, want na het inspuiten zie ik de volgende dag vooral heel kleine wespen en lijken de grote wespen wel vernietigd te zijn.
Meer dan dat kan ik niet doen en laten weghalen kost een dikke duit. In het najaar als de wespen vertrokken zijn maar eens kijken, hoe ik volgend jaar kan voorkomen, dat er zich wespen kunnen nestelen in of rond het tuinhuisje.
Omslag van het weer.... 1-5-2020
Inmiddels 2 weken verder en de meeste lelietjes van dalen zijn er nu uit, maar wat een monnikenwerk was en ik ben ze zeker nog niet helemaal kwijt, want veel wortelkluitjes, bolletjes kun je het niet noemen van de lelietjes zitten heel diep in de grond na jarenlang een eigen leven geleid te hebben en ik zie ze dan ook nog dagelijks terugkomen, die dan al dan niet uitgegraven worden, maar de enorme hoeveelheid is verdwenen en wordt het nu dan ook meer de plantjes uitputten door steeds weg te halen voor zover mogelijk, waardoor ze het hopelijk uiteindelijk opgeven om nog te groeien.
Vaak wil het uitputten van planten en struiken wel lukken, omdat ze toch steeds willen groeien, wat dan veel energie van de plant of struik kost.
Wat rest, is een kale tuin
Vaak wil het uitputten van planten en struiken wel lukken, omdat ze toch steeds willen groeien, wat dan veel energie van de plant of struik kost.
Wat rest, is een kale tuin
Hier en daar nog een enkele plant en de resten van de krokussen, die ik er (nog) niet wil uithalen, al heb ik de narcissen en tulpen ook uitgehaald, waar ik nog een liefhebber voor wil zoeken, want ik ga ze niet meer terugplanten.
Het liefst wil ik er vooral vaste planten inzetten en daarover maar eens nadenken, wat ik er dan ga planten, want mijn voortuin staat zomers in de volle zon en zeker als het zulke droge zomers zijn, zullen ze ook tegen wat droogte moeten kunnen.
Schaduwplanten zullen er niet gedijen, maar ik kijk wel, er staan al wel enkele aangeschafte planten in, die geschikt zijn voor de volle zon, maar ze zijn nog klein en op zo'n lap grond vallen ze nog niet echt op.
Een ander punt is, dat ik ook geen kapitalen aan deze voortuin wil uitgeven, want op de foto lijkt de tuin kleiner dan dat deze in werkelijkheid is en gezien mijn leeftijd zal ik hier ook geen 20, 30 jaar wonen en mag de volgende bewoner zich over deze tuin buigen, het voorwerk heb ik dan al gedaan ;)
Het is droog en zonnig geweest en regen was hard nodig en het heeft ook wel geregend, maar als zo vaak (behalve dan in de winter) gaat regen hier vaak aan voorbij en stelt het niet veel voor. Een beetje jammer, want de droogte loopt weer snel op.
Maar goed, de voortuin kan ik nu even laten voor wat het is, af en toe koop ik een plantje, wat zich dan maar moet uitbreiden en mogelijk koop ik nog enkele niet te dure en niet te snelgroeiende struiken om de voortuin wat te vullen.
Wat ik wel wil doen om wat kleur en fleur in de zomer te zien, is op wat plekken bloemenzaad strooien, al loop ik dan het risico, dat het zich ook weer rijkelijk uitzaait, maar misschien is een wilde bloementuin ook wel mooi.
Tot zover de grote voortuin en ik ben blij, dat de grootste klus gedaan is, al is er nog een stuk, wat niet op de foto te zien is, waar ik nog vervelende bodembedekkers wil weghalen, maar dat komt later wel.
Ik blijf nog even bij de voortuin, maar dan aan de andere kant van de tuin, waar ik al redelijk tevreden over ben, al stonden daar ook enorm veel lelietjes van dalen en nog steeds zie ik daar een enkeling verschijnen, die er dan ook uitgaat.
Natuurlijk het moestuintje, waar ik het een en ander in de bakken gezaaid heb:
Het liefst wil ik er vooral vaste planten inzetten en daarover maar eens nadenken, wat ik er dan ga planten, want mijn voortuin staat zomers in de volle zon en zeker als het zulke droge zomers zijn, zullen ze ook tegen wat droogte moeten kunnen.
Schaduwplanten zullen er niet gedijen, maar ik kijk wel, er staan al wel enkele aangeschafte planten in, die geschikt zijn voor de volle zon, maar ze zijn nog klein en op zo'n lap grond vallen ze nog niet echt op.
Een ander punt is, dat ik ook geen kapitalen aan deze voortuin wil uitgeven, want op de foto lijkt de tuin kleiner dan dat deze in werkelijkheid is en gezien mijn leeftijd zal ik hier ook geen 20, 30 jaar wonen en mag de volgende bewoner zich over deze tuin buigen, het voorwerk heb ik dan al gedaan ;)
Het is droog en zonnig geweest en regen was hard nodig en het heeft ook wel geregend, maar als zo vaak (behalve dan in de winter) gaat regen hier vaak aan voorbij en stelt het niet veel voor. Een beetje jammer, want de droogte loopt weer snel op.
Maar goed, de voortuin kan ik nu even laten voor wat het is, af en toe koop ik een plantje, wat zich dan maar moet uitbreiden en mogelijk koop ik nog enkele niet te dure en niet te snelgroeiende struiken om de voortuin wat te vullen.
Wat ik wel wil doen om wat kleur en fleur in de zomer te zien, is op wat plekken bloemenzaad strooien, al loop ik dan het risico, dat het zich ook weer rijkelijk uitzaait, maar misschien is een wilde bloementuin ook wel mooi.
Tot zover de grote voortuin en ik ben blij, dat de grootste klus gedaan is, al is er nog een stuk, wat niet op de foto te zien is, waar ik nog vervelende bodembedekkers wil weghalen, maar dat komt later wel.
Ik blijf nog even bij de voortuin, maar dan aan de andere kant van de tuin, waar ik al redelijk tevreden over ben, al stonden daar ook enorm veel lelietjes van dalen en nog steeds zie ik daar een enkeling verschijnen, die er dan ook uitgaat.
Natuurlijk het moestuintje, waar ik het een en ander in de bakken gezaaid heb:
Van links naar rechts zie je knoflook, daarnaast een tomatenplant van een mini Roma tomaatje, waarvan het zaad nogal teleurstellend was, want van 30 zaadjes is alleen dit zaadje ontkiemd en goed opgekomen. En nee, ik heb ze niet alle 30 tegelijkertijd gezaaid, maar steeds weer een paar, omdat de zaadjes maar niet wilden ontkiemen.
Uiteindelijk maar andere tomatenzaden gekocht, een grote Roma tomaat en een een black cherry tomaat, die beiden snel ontkiemden, maar nu nog te klein zijn om buiten te zetten.
Op de laatste foto de tuinbonen, waarvan nog een bak staat, ik ben namelijk dol op jonge tuinboontjes en wat is dan lekkerder dan ze zelf jong te oogsten.
Voor het moestuintje heb ik zowel een randje tuin, waarlangs dan weer betonbakken staan, die ik allemaal stuk voor stuk heb leeggemaakt, al is dat sneller geschreven dan gedaan, want ook daaraan was in geen jaren meer iets gedaan en het was dan ook veel werk, maar dit jaar heb ik ze eindelijk allemaal leeg kunnen maken en staan er wat aardige en niet te groot wordende planten in
Uiteindelijk maar andere tomatenzaden gekocht, een grote Roma tomaat en een een black cherry tomaat, die beiden snel ontkiemden, maar nu nog te klein zijn om buiten te zetten.
Op de laatste foto de tuinbonen, waarvan nog een bak staat, ik ben namelijk dol op jonge tuinboontjes en wat is dan lekkerder dan ze zelf jong te oogsten.
Voor het moestuintje heb ik zowel een randje tuin, waarlangs dan weer betonbakken staan, die ik allemaal stuk voor stuk heb leeggemaakt, al is dat sneller geschreven dan gedaan, want ook daaraan was in geen jaren meer iets gedaan en het was dan ook veel werk, maar dit jaar heb ik ze eindelijk allemaal leeg kunnen maken en staan er wat aardige en niet te groot wordende planten in
Ik laat hier maar 2 foto's zien van de plantjes in de betonbakken, de eerste en de laatste van het randje betonbakken, de eerste is de kruipflox, alleen in het voorjaar een mooie bol van bloemetjes, de rest van het jaar is het vooral groen ;)
De 2-de is ook het nieuwste plantje, parelkruid, een laagblijvend plantje met blauwe bloemetjes en ook wat in de schaduw kan staan, waar het ook staat.
De 3-de foto is weer van het Marokkaans margrietje, wat ik steeds leuker begin te vinden, omdat het eindeloos doorbloeit.
Het randje voortuin is nog wel erg gehavend, omdat ook daar veel lelietjes stonden en ik wil nog even wachten om het weer mooi te maken tot er geen lelietjes meer opkomen en het wordt dan een verhoogd randje tuin, waarlangs ik een soort van muurtje wil maken.
Tegen de voorkant van het huis staat sinds eerverleden jaar een stek van de passiebloem "Constance Elliot" en hij heeft het vorig jaar wel gedaan, maar niet van harte en ik was eigenlijk na de winter bang, dat de plant het toch niet naar de zin had, want ik zag totaal geen groei meer tot een paar dagen geleden en ik zag, dat aan beide eindpunten van de takken maar liefst 3 uitlopers verschenen en vanmorgen keek ik nog eens om maar liefst 13 nieuwe groeipunten aan de takken te zien, dus hij gaat het "doen"en ik ben dan ook benieuwd of ik dan ook de mooie witte bloemen zie...
De 2-de is ook het nieuwste plantje, parelkruid, een laagblijvend plantje met blauwe bloemetjes en ook wat in de schaduw kan staan, waar het ook staat.
De 3-de foto is weer van het Marokkaans margrietje, wat ik steeds leuker begin te vinden, omdat het eindeloos doorbloeit.
Het randje voortuin is nog wel erg gehavend, omdat ook daar veel lelietjes stonden en ik wil nog even wachten om het weer mooi te maken tot er geen lelietjes meer opkomen en het wordt dan een verhoogd randje tuin, waarlangs ik een soort van muurtje wil maken.
Tegen de voorkant van het huis staat sinds eerverleden jaar een stek van de passiebloem "Constance Elliot" en hij heeft het vorig jaar wel gedaan, maar niet van harte en ik was eigenlijk na de winter bang, dat de plant het toch niet naar de zin had, want ik zag totaal geen groei meer tot een paar dagen geleden en ik zag, dat aan beide eindpunten van de takken maar liefst 3 uitlopers verschenen en vanmorgen keek ik nog eens om maar liefst 13 nieuwe groeipunten aan de takken te zien, dus hij gaat het "doen"en ik ben dan ook benieuwd of ik dan ook de mooie witte bloemen zie...
Op het zijmuurtje langs het tuinpad is de elfenbloem alweer uitgebloeid en staat nu vol in blad en wat ik wel jammer vind, is dat de mooie tekening op het blad alleen maar te zien is op het jonge blad, want zodra het blad groter wordt, verdwijnt de mooie tekening.
Ook in de achtertuin heb ik knoflook in potten en zo te zien, heb ik voldoende oogst om weer bijna een jaar mee toe te kunnen, want zelfgekweekte knoflook blijft hard en stevig tot ongeveer maart, daarna wordt het lelijker en gaan ze uitlopen.
De nieuwe passiebloem groeit als kool en ik zal aan weerszijden van het klimrek ook gaas moeten bevestigen om de plant de ruimte te geven, want hij groeit wel erg explosief en ernaast staat de akelei-ruit, die dit jaar weer mooi gaat bloeien in tegenstelling tot vorig jaar en hij ten prooi viel aan een grote plaag van grijze luizen en moest ik de plant tot aan de grond wegknippen.
Hij bloeit nu bijna en er zal zeker nog wel een foto van verschijnen, maar nu bijna in bloei, rechts ernaast zie je nog een stukje van de clematis, die het ook prima doet.
Hij bloeit nu bijna en er zal zeker nog wel een foto van verschijnen, maar nu bijna in bloei, rechts ernaast zie je nog een stukje van de clematis, die het ook prima doet.
Ik heb een mini-vijvertje in een speciekuip, gewoon omdat ik het leuk vind om wat waterplanten erbij te hebben en de plantjes doen het er niet onaardig in, maar tot mijn afgrijzen hadden eksters opeens mijn vijverplantjes ontdekt, want ze kwamen aarde uit de bakjes te halen, waarbij ze er niet voor schuwden om de plantjes eruit te trekken, zodat ze beter bij de aarde konden komen.
Wegjagen had geen zin, dus toen wat steentjes rondom de plantjes gelegd, maar ook dat had geen enkel nut, die duwden ze gewoon opzij, maar wat dan te doen....????
Besloten om er gaas over leggen en nee, mooi is het niet, maar wel effectief, want er kwamen nog wel eksters kijken, maar vlogen weer weg, toen ze het gaas zagen. Wat gelezen over eksters en dit gedrag en vermoedelijk zijn ze bezig met een nest maken, waarvoor ze aarde en klei gebruiken en blijkbaar was mijn vijvertje het dichtstbij en gemakkelijk.
De steentjes op de planten heb ik inmiddels al weggehaald, maar het gaas laat ik er nog even overheen tot ik de eksters ook niet meer zie komen kijken.
Wegjagen had geen zin, dus toen wat steentjes rondom de plantjes gelegd, maar ook dat had geen enkel nut, die duwden ze gewoon opzij, maar wat dan te doen....????
Besloten om er gaas over leggen en nee, mooi is het niet, maar wel effectief, want er kwamen nog wel eksters kijken, maar vlogen weer weg, toen ze het gaas zagen. Wat gelezen over eksters en dit gedrag en vermoedelijk zijn ze bezig met een nest maken, waarvoor ze aarde en klei gebruiken en blijkbaar was mijn vijvertje het dichtstbij en gemakkelijk.
De steentjes op de planten heb ik inmiddels al weggehaald, maar het gaas laat ik er nog even overheen tot ik de eksters ook niet meer zie komen kijken.
Tot slot de 2 citroenverbena, die ik al een paar jaar heb, 's winters overwintert in het kasje en het loopt ieder voorjaar weer mooi uit, maar in het vroege voorjaar heb ik beide planten fors terug gesnoeid om weer wat mooiere compacte planten te krijgen.
Citroenverbena heb ik vooral om de werkelijk heerlijke geur, maar zomers ook lekker om een paar takjes in een kan koud water te doen, wat heerlijk verfrissend is op warme dagen.
Het vreemde is echter, dat de ene plant heel mooi uitloopt en de ander nauwelijks en dat begrijp ik niet.
Beiden zijn ze tegelijkertijd gesnoeid, beiden fors gesnoeid en het enige verschil tussen de 2 planten is, dat de 1 in een wat hogere bak staat, maar de andere pot is zeker ook niet klein te noemen...
Citroenverbena heb ik vooral om de werkelijk heerlijke geur, maar zomers ook lekker om een paar takjes in een kan koud water te doen, wat heerlijk verfrissend is op warme dagen.
Het vreemde is echter, dat de ene plant heel mooi uitloopt en de ander nauwelijks en dat begrijp ik niet.
Beiden zijn ze tegelijkertijd gesnoeid, beiden fors gesnoeid en het enige verschil tussen de 2 planten is, dat de 1 in een wat hogere bak staat, maar de andere pot is zeker ook niet klein te noemen...
Er zit nog wel leven in de zo goed als kale plant, maar je hebt er bijna een vergrootglas voor nodig om de paar bladpuntjes te kunnen zien en ik begrijp er niets van, want dit heb ik nog nooit eerder gezien. Ik heb er al wat nieuwe potaarde bij gedaan, maar het lijkt weinig te helpen. Ik hoop, dat hij net als de andere alsnog goed gaat uitlopen...
Verder ben ik tevreden over de planten, hoe alles weer groeit na de herfstige winter, mijn potten en bakken met aardbie-plantjes krijgen weer bloemetjes. De lavendel, die ik ook fors heb teruggesnoeid, loopt mooier dan ooit uit en nu maar hopen op een mooie zomer met zon en af en toe voldoende regen ;)
Verder ben ik tevreden over de planten, hoe alles weer groeit na de herfstige winter, mijn potten en bakken met aardbie-plantjes krijgen weer bloemetjes. De lavendel, die ik ook fors heb teruggesnoeid, loopt mooier dan ooit uit en nu maar hopen op een mooie zomer met zon en af en toe voldoende regen ;)
Gestaag verder met weg halen, wat ongewenst is.... 14-4-2020
De sneeuwklokjes en maagdenpalm waren eruit om de volgende woekeraars omhoog te zien komen, de vele vele lelietjes van dalen, die altijd na de sneeuwklokjes opkomen en ook die moeten eruit, dus daar de afgelopen week mee bezig geweest.
De sneeuwklokjes en de maagdenpalm waren er nog redelijk makkelijk weg te halen, maar dat geldt helaas niet voor de lelietjes van dalen, die stevig verankerd en soms diep in de grond verankerd zitten met lange strengen wortels.
Vorig jaar daar al een begin mee gemaakt en ik dacht toch, dat ik er toen al aardig wat had weggehaald, maar dat is dus een misvatting en aangezien ze ondergrond dikke tapijten van wortels vormen, waar je geen schop in krijgt, is het monnikenwerk om die met een goed tuinschepje uit de grond te halen, graven en nog eens graven, eruit halen, het liefst met wortel en al natuurlijk, anders heeft het weinig nut, maar wat niet overal mogelijk was.
Ik kom bij het graven talloze boom- en struikwortels tegen, soms makkelijk eruit te trekken en soms komt de snoeischaar er aan te pas om een stuk wortel weg te knippen.
Steeds als ik dacht, dat ik toch wel een aardig stuk "schoon" had, werd ik de volgende dag teleurgesteld met weer nieuwe puntjes van de lelietjes boven de grond te zien, dus weer opnieuw soms hetzelfde stukje opschonen.
Inmiddels worden het er wel minder, maar ik ben er zeker nog niet en vermoedelijk zal ik ook volgend voorjaar weer de nodige weg moeten halen, al zal het dan niet meer de megaklus van dit jaar zijn.
Toch ben ik niet alleen daarmee bezig, vorige week 2 nieuwe planten gekocht, die bij de grootgrutter in de aanbieding waren: een Clematis Cardinal Rouge, die ik weliswaar al wel had, maar te vroeg gesnoeid en leek niet meer uit te lopen. Deze clematis vind ik echt heel mooi met grote fluwelen aubergine rode bloemen. Dat clematis wel sterk is, blijkt wel, want ook de gesnoeide clematis loopt toch weer uit, weer een lesje geleerd en ik wil dit najaar de clematis snoeien in plaats van in het vroege voorjaar.
De andere plant is een bosbes, die graag in de volle zon staat en waarvoor een oude druif moest wijken.
Deze druif was al niet veel meer waard en was ook niet zo lastig om uit de grond te halen en nu maar afwachten, hoe de bosbes het gaat doen, al krijgt hij op die plek wel voldoende zon, maar er zou eigenlijk wat turf door de grond verwerkt moeten worden.
Bij het tuincentrum zijn echter alleen zakken van 20 liter turf te krijgen, wat gewoon teveel is voor alleen de bosbes...
Vorige week met oudste dochter naar het tuincentrum gegaan om zakken potaarde te halen, want die lijken er doorheen te vliegen, al heb ik een maand geleden bij een muziekvereniging al 4 zakken besteld, die echter weer snel op waren en een beetje jammer, dat ik er niet meer besteld heb.
Maar goed, weer nieuwe zakken van het tuincentrum meegenomen, maar ook weer een nieuwe plant, die al op mijn verlanglijstje stond: de passiflora "Snowflake Queen", die redelijk winterhard zou zijn en grotere witte bloemen heeft dan de passiflora "Constance Elliot", die ik al eens gehad heb.
Ook die staat inmiddels in de achtertuin in een heel grote pot en waarvoor de hop plaats heeft moeten maken.
De hop vind ik zeker een mooie plant, maar ik wil hem niet in de volle grond, omdat het een enorme woekeraar is, maar in pot heeft deze plant het ook niet naar de zin.
Ik heb hem nog niet weggegooid, iets wat ik toch al moeilijk kan als een plant nog levensvatbaar is en maar eens kijken of ik er een ander plekje voor kan vinden, maar zoveel mogelijkheden heb ik niet in deze tuin, maar mogelijk met wat schuiven en verplaatsen van potten, dat ik toch nog een plekje vind...
Verder de zoveelste poging gedaan om tomatenzaadjes te ontkiemen, relatief dure zaadjes, waarvan tot nu toe van de 15 zaadjes slechts 1 was ontkiemd, maar ik had 2 zakjes gekocht, dus van het tweede zakje nog maar eens een poging gedaan en hoera, tot nu toe zijn er 2 ontkiemd, de andere 2 laten nog geen teken van leven zien en mochten die niet opkomen, heb ik in ieder geval toch 3 planten. Het zijn kleine roma tomaatjes, die wat langer houdbaar zijn en ook prima om tomatensaus mee te maken.
Zo langzaam valt er ook weer wat te fotograferen en als eerste maar weer eens een foto van de lijsterbesspirea, die ik eerlijk gezegd in het vroege voorjaar het mooist vind door de mooie kleuren, die verdwijnen, zodra de bloemstengels verschijnen.
De bloei is zeker mooi, maar tegelijkertijd ook teleurstellend, want regent het dan net een dag, is het mooie ervan ook gelijk weg en dan vind ik het blad eigenlijk mooier. Een jaar geprobeerd om de bloemstengels er vroeg weg te halen, want dan zou de mooie bladkleuren blijven, maar dat bleek niet zo te zijn. Wel zijn de herfstkleuren erg mooi, maar verder is het in de zomer een wat saaie plant..
De sneeuwklokjes en de maagdenpalm waren er nog redelijk makkelijk weg te halen, maar dat geldt helaas niet voor de lelietjes van dalen, die stevig verankerd en soms diep in de grond verankerd zitten met lange strengen wortels.
Vorig jaar daar al een begin mee gemaakt en ik dacht toch, dat ik er toen al aardig wat had weggehaald, maar dat is dus een misvatting en aangezien ze ondergrond dikke tapijten van wortels vormen, waar je geen schop in krijgt, is het monnikenwerk om die met een goed tuinschepje uit de grond te halen, graven en nog eens graven, eruit halen, het liefst met wortel en al natuurlijk, anders heeft het weinig nut, maar wat niet overal mogelijk was.
Ik kom bij het graven talloze boom- en struikwortels tegen, soms makkelijk eruit te trekken en soms komt de snoeischaar er aan te pas om een stuk wortel weg te knippen.
Steeds als ik dacht, dat ik toch wel een aardig stuk "schoon" had, werd ik de volgende dag teleurgesteld met weer nieuwe puntjes van de lelietjes boven de grond te zien, dus weer opnieuw soms hetzelfde stukje opschonen.
Inmiddels worden het er wel minder, maar ik ben er zeker nog niet en vermoedelijk zal ik ook volgend voorjaar weer de nodige weg moeten halen, al zal het dan niet meer de megaklus van dit jaar zijn.
Toch ben ik niet alleen daarmee bezig, vorige week 2 nieuwe planten gekocht, die bij de grootgrutter in de aanbieding waren: een Clematis Cardinal Rouge, die ik weliswaar al wel had, maar te vroeg gesnoeid en leek niet meer uit te lopen. Deze clematis vind ik echt heel mooi met grote fluwelen aubergine rode bloemen. Dat clematis wel sterk is, blijkt wel, want ook de gesnoeide clematis loopt toch weer uit, weer een lesje geleerd en ik wil dit najaar de clematis snoeien in plaats van in het vroege voorjaar.
De andere plant is een bosbes, die graag in de volle zon staat en waarvoor een oude druif moest wijken.
Deze druif was al niet veel meer waard en was ook niet zo lastig om uit de grond te halen en nu maar afwachten, hoe de bosbes het gaat doen, al krijgt hij op die plek wel voldoende zon, maar er zou eigenlijk wat turf door de grond verwerkt moeten worden.
Bij het tuincentrum zijn echter alleen zakken van 20 liter turf te krijgen, wat gewoon teveel is voor alleen de bosbes...
Vorige week met oudste dochter naar het tuincentrum gegaan om zakken potaarde te halen, want die lijken er doorheen te vliegen, al heb ik een maand geleden bij een muziekvereniging al 4 zakken besteld, die echter weer snel op waren en een beetje jammer, dat ik er niet meer besteld heb.
Maar goed, weer nieuwe zakken van het tuincentrum meegenomen, maar ook weer een nieuwe plant, die al op mijn verlanglijstje stond: de passiflora "Snowflake Queen", die redelijk winterhard zou zijn en grotere witte bloemen heeft dan de passiflora "Constance Elliot", die ik al eens gehad heb.
Ook die staat inmiddels in de achtertuin in een heel grote pot en waarvoor de hop plaats heeft moeten maken.
De hop vind ik zeker een mooie plant, maar ik wil hem niet in de volle grond, omdat het een enorme woekeraar is, maar in pot heeft deze plant het ook niet naar de zin.
Ik heb hem nog niet weggegooid, iets wat ik toch al moeilijk kan als een plant nog levensvatbaar is en maar eens kijken of ik er een ander plekje voor kan vinden, maar zoveel mogelijkheden heb ik niet in deze tuin, maar mogelijk met wat schuiven en verplaatsen van potten, dat ik toch nog een plekje vind...
Verder de zoveelste poging gedaan om tomatenzaadjes te ontkiemen, relatief dure zaadjes, waarvan tot nu toe van de 15 zaadjes slechts 1 was ontkiemd, maar ik had 2 zakjes gekocht, dus van het tweede zakje nog maar eens een poging gedaan en hoera, tot nu toe zijn er 2 ontkiemd, de andere 2 laten nog geen teken van leven zien en mochten die niet opkomen, heb ik in ieder geval toch 3 planten. Het zijn kleine roma tomaatjes, die wat langer houdbaar zijn en ook prima om tomatensaus mee te maken.
Zo langzaam valt er ook weer wat te fotograferen en als eerste maar weer eens een foto van de lijsterbesspirea, die ik eerlijk gezegd in het vroege voorjaar het mooist vind door de mooie kleuren, die verdwijnen, zodra de bloemstengels verschijnen.
De bloei is zeker mooi, maar tegelijkertijd ook teleurstellend, want regent het dan net een dag, is het mooie ervan ook gelijk weg en dan vind ik het blad eigenlijk mooier. Een jaar geprobeerd om de bloemstengels er vroeg weg te halen, want dan zou de mooie bladkleuren blijven, maar dat bleek niet zo te zijn. Wel zijn de herfstkleuren erg mooi, maar verder is het in de zomer een wat saaie plant..
Op de foto lijken de bladpunten rood, maar in werkelijkheid zijn ze zachtroze.
Op het zijmuurtje bloeit weer de elfenbloem volop en na de bloei vind ik het blad zeker zo mooi, wat in de loop van het jaar wel lelijker wordt, maar het eerste blad na de bloei is zeker net zo mooi als de bloei.
Op het zijmuurtje bloeit weer de elfenbloem volop en na de bloei vind ik het blad zeker zo mooi, wat in de loop van het jaar wel lelijker wordt, maar het eerste blad na de bloei is zeker net zo mooi als de bloei.
Onder het keukenraam aan de zijkant van het huis heb ik ook nog wat potten staan, waaronder een pot met aubrieta, die nu prachtig bloeit. Ik ben nu echter wel een gewaarschuwd mens, want na de bloei lijkt de plant volledig af te sterven en vorig jaar had ik hem bijna uit de pot gehaald om weg te gooien, maar was het even vergeten om op een gegeven moment toch weer een groen blaadje te zien en bedacht, dat ik hem altijd nog kon weghalen als het echt niets meer werd.
Geleidelijk aan zag ik steeds meer blaadjes verschijnen en kijk nu eens:
Geleidelijk aan zag ik steeds meer blaadjes verschijnen en kijk nu eens:
In de voortuin mag het nu dan wel een kale boel te zijn, maar toch is er nog wat bloeiends te zien, zoals de paar tulpen, waarvan er dit jaar vreemd genoeg maar heel weinig bloeien en wat niets te maken heeft met mijn actie om de voortuin op te schonen, want voor ik daarmee begon, viel het me al op, dat ik er minder zag. De tulpen, maar ook de narcissen ga ik na de bloei uitgraven en apart houden om ze dan in het najaar weer te planten, maar dan meer in een groep en niet her en der verspreid in de voortuin.
Op het moment bloeien veel vergeetmenietjes in de voortuin en ook die geven wat kleur aan de voortuin en vermoedelijk zaaien ze zich weer uit, maar het voordeel van dit plantje is, dat als het me teveel wordt, het makkelijk weg te halen is, maar nu oogt het wel vrolijk...
Eerverleden jaar had ik echt veel gezaaid in de voortuin om er wat kleur en fleur in te brengen, maar door de sneeuwklokjes was er niets van opgekomen. Onder wat ik gezaaid had, was ook veel Judaspenning, maar nadat ik de sneeuwklokjes had weggehaald, zag ik toch wat kleine plantjes van de Judaspenning, die eenmaal blootgesteld aan zon, lucht en ruimte, snel gingen groeien en nu ook bloeien. Het zijn minder plantjes dan ik gezaaid had, maar toch leuk, dat er iets uiteindelijk van is opgekomen!
Vorig jaar had ik in de moestuinbakken bij de komkommer en de tomaten wat zaad van het komkommerkruid gedaan, omdat deze zo mooi en lang bloeit, al kreeg ik er snel wat spijt van, omdat ze zo groot werden, maar toch wat zaad van kunnen opvangen en dat in een stukje voortuin gestrooid, wat ik een paar jaar geleden al wat klaar had gemaakt om er wat in te zaaien en wat nu mooi staat te bloeien. Ik houd van de mooie blauwe kleur...
En dan heb ik nog het kleine randje voortuin bij de moestuinbakken, waar ook heel veel lelietjes in stonden en vermoedelijk ben ik ze daar ook nog lang niet kwijt, maar het randje tuin wordt wel steeds mooier.
Vorig jaar een Marokkaans margrietje gekocht, een lieflijk plantje met fijn grijs blad en kleine margriet-achtige bloemetjes.
Er is maar weinig te vinden over dit plantje, maar het is de hele winter gewoon doorgegroeid, al kun je het natuurlijk geen winter noemen, maar het verbaasde me toch wel, hoe ik het plantje steeds groter zag worden en bloeit nu met veel bloemetjes en knoppen. Het blijft vrij klein, dus past prima in dat randje tuin.
Vorig jaar een Marokkaans margrietje gekocht, een lieflijk plantje met fijn grijs blad en kleine margriet-achtige bloemetjes.
Er is maar weinig te vinden over dit plantje, maar het is de hele winter gewoon doorgegroeid, al kun je het natuurlijk geen winter noemen, maar het verbaasde me toch wel, hoe ik het plantje steeds groter zag worden en bloeit nu met veel bloemetjes en knoppen. Het blijft vrij klein, dus past prima in dat randje tuin.
Rechtsboven op de foto zie je het rozet van havikskruid en eergisteren besloten, dat dat dus ook een woekeraar is, die eruit gaat, want hij staat niet alleen in dat randje, maar stond ook in de voortuin en in de zijtuin.
De bloemen zijn zeker niet onaardig, maar als ik zie, hoe snel dit plantje zich uitbreidt, ben ik er klaar mee, geen woekeraars meer in mijn tuin!
Het lijkt makkelijk weg te halen, maar ik heb al gemerkt op andere plekken, dat het zeker niet zo makkelijk weg te halen is en zich toch stevig verankert in de aarde.
De komende week nog maar afwachten, wat er nog aan lelietjes van dalen opkomt, maar ik ben nog lang niet klaar met de voortuin, het lastigste stuk moet nog gedaan worden, wat ook weer vol lelietjes van dalen staat, maar ook hardnekkige bodembedekkers, waarbij het voorgaande werk bijna een peulenschilletje lijkt en af en toe kijk ik er wat moedeloos naar...
Toch moet ook dat stuk eraan geloven, omdat het steeds meer richting voortuin gaat en zou al mijn werk voor niets geweest zijn en daarbij vind ik die bodembedekkertjes gewoon niet mooi, het bloeit nu met gele bloemetjes, maar verder vind ik er niets aan.
Tegelijkertijd heb ik ook weinig zin om de dit jaar tegen een kale zandvlakte aan te kijken, dus ik zit te denken om binnenkort wat bloemenzaad uit te strooien door de voortuin, waarvan ik dan wel zie, wat er al dan niet van opkomt om dan volgend jaar aan de beplanting van de voortuin te gaan denken. Er komen wel wat plantjes in de voortuin te staan, maar te weinig om het echt tot een aantrekkelijke tuin te maken.
Ik wil ook iets van een pad door de voortuin maken, waarover ik ook nog moet nadenken, waarmee ik dan een pad wil maken, wat zo natuurlijk mogelijk oogt.
Nadeel van bloemenzaad strooien kan zijn, dat het zich weer allemaal uitzaait na de bloei, maar dat zie ik dan volgend jaar wel weer en ik heb toch ook geen zak geld op de plank om in 1 keer de tuin in orde te krijgen.
Daarnaast heb ik natuurlijk ook de moestuin, waarin eindelijk wat in de bakken begint op te komen zoals de tuinbonen, die ik met gaas heb afgedekt, want onlangs had een vogel (?) een tuinboon uit de aarde gehaald en naar het schijnt, willen vogels dat nog wel eens doen. Zodra de plantjes groot genoeg zijn, gaat het gaas eraf.
Verder komt er nog niet veel op en is het vooral de knoflook, wat het beeld bepaalt, ze staan er nog steeds goed bij, maar het duurt nog wel zo'n 2 maanden, eer die geoogst kunnen worden.
Een groot voordeel is wel, dat ik van oudste dochter een nieuwe tuinslang heb gekregen, waar ze zelf niets mee deed of kan doen en met wat aanpassingen aan de haspel kan ik nu met de tuinslang in de hele tuin komen, wat mij veel sjouwen met grote gieters scheelt en wat ook niet meer gaat, 5 liter is nog wel te doen, maar 10 liter gaat echt niet meer.
Ik vul ze nog wel, maar dan om over te gieten in de 5 liter gieters, want niet altijd is het nodig om de tuinslang te moeten gebruiken.
Nog maar eens de voortuin ingelopen om te kijken of ik nog wat te vertellen had en kwam de overbuurman naar mij toe voor een praatje, wat ik ook een mooie gelegenheid vond om even te vragen om naar de haspel te kijken, want die lekt als ik de tuinslang gebruik. Hij is wat sterker dan ik in de handen, dus hij heeft het even goed gemaakt en nu lijkt de tuinslang niet meer te lekken, al moet ik nog even afwachten, wat het doet als ik wat langer moet water geven.
Vandaag niet echt tuinweer, al werk je je wel warm, maar eerst maar eens de blaar in de handpalm van het vele wrikken en graven wat rust geven ;)
De bloemen zijn zeker niet onaardig, maar als ik zie, hoe snel dit plantje zich uitbreidt, ben ik er klaar mee, geen woekeraars meer in mijn tuin!
Het lijkt makkelijk weg te halen, maar ik heb al gemerkt op andere plekken, dat het zeker niet zo makkelijk weg te halen is en zich toch stevig verankert in de aarde.
De komende week nog maar afwachten, wat er nog aan lelietjes van dalen opkomt, maar ik ben nog lang niet klaar met de voortuin, het lastigste stuk moet nog gedaan worden, wat ook weer vol lelietjes van dalen staat, maar ook hardnekkige bodembedekkers, waarbij het voorgaande werk bijna een peulenschilletje lijkt en af en toe kijk ik er wat moedeloos naar...
Toch moet ook dat stuk eraan geloven, omdat het steeds meer richting voortuin gaat en zou al mijn werk voor niets geweest zijn en daarbij vind ik die bodembedekkertjes gewoon niet mooi, het bloeit nu met gele bloemetjes, maar verder vind ik er niets aan.
Tegelijkertijd heb ik ook weinig zin om de dit jaar tegen een kale zandvlakte aan te kijken, dus ik zit te denken om binnenkort wat bloemenzaad uit te strooien door de voortuin, waarvan ik dan wel zie, wat er al dan niet van opkomt om dan volgend jaar aan de beplanting van de voortuin te gaan denken. Er komen wel wat plantjes in de voortuin te staan, maar te weinig om het echt tot een aantrekkelijke tuin te maken.
Ik wil ook iets van een pad door de voortuin maken, waarover ik ook nog moet nadenken, waarmee ik dan een pad wil maken, wat zo natuurlijk mogelijk oogt.
Nadeel van bloemenzaad strooien kan zijn, dat het zich weer allemaal uitzaait na de bloei, maar dat zie ik dan volgend jaar wel weer en ik heb toch ook geen zak geld op de plank om in 1 keer de tuin in orde te krijgen.
Daarnaast heb ik natuurlijk ook de moestuin, waarin eindelijk wat in de bakken begint op te komen zoals de tuinbonen, die ik met gaas heb afgedekt, want onlangs had een vogel (?) een tuinboon uit de aarde gehaald en naar het schijnt, willen vogels dat nog wel eens doen. Zodra de plantjes groot genoeg zijn, gaat het gaas eraf.
Verder komt er nog niet veel op en is het vooral de knoflook, wat het beeld bepaalt, ze staan er nog steeds goed bij, maar het duurt nog wel zo'n 2 maanden, eer die geoogst kunnen worden.
Een groot voordeel is wel, dat ik van oudste dochter een nieuwe tuinslang heb gekregen, waar ze zelf niets mee deed of kan doen en met wat aanpassingen aan de haspel kan ik nu met de tuinslang in de hele tuin komen, wat mij veel sjouwen met grote gieters scheelt en wat ook niet meer gaat, 5 liter is nog wel te doen, maar 10 liter gaat echt niet meer.
Ik vul ze nog wel, maar dan om over te gieten in de 5 liter gieters, want niet altijd is het nodig om de tuinslang te moeten gebruiken.
Nog maar eens de voortuin ingelopen om te kijken of ik nog wat te vertellen had en kwam de overbuurman naar mij toe voor een praatje, wat ik ook een mooie gelegenheid vond om even te vragen om naar de haspel te kijken, want die lekt als ik de tuinslang gebruik. Hij is wat sterker dan ik in de handen, dus hij heeft het even goed gemaakt en nu lijkt de tuinslang niet meer te lekken, al moet ik nog even afwachten, wat het doet als ik wat langer moet water geven.
Vandaag niet echt tuinweer, al werk je je wel warm, maar eerst maar eens de blaar in de handpalm van het vele wrikken en graven wat rust geven ;)
Corona en de voortuin.... 29-3-2020
Nee, corona is niet van toepassing op de voortuin en de voortuin heeft geen weet van corona, maar je moet toch wat als je met mooi weer aan huis gebonden bent en je af en toe gestoord wordt van de vele berichtgeving op de radio en in het nieuws....
Ik was tot nu toe vast besloten om niets aan de voortuin te doen, teveel werk en een te grote lap grond, maar het was prachtig weer en in de achtertuin bij mijn eigen planten in potten is niet veel te doen, het moestuingedeelte is nu ook naar mijn zin, evenals het randje voortuin, wat voor het moestuingedeelte ligt, staat, en ik heb geen zitvlees om gewoon op een stoel in de achtertuin te zitten, wel lekker als je een hele middag druk bezig bent geweest, maar dat is het dan ook wel!
De sneeuwklokjes waren uitgebloeid en sneeuwklokjes bloeien eigenlijk maar kort, waarna de bladgroei begint en ik tegen een volle tuin aan zat te kijken, wat nog maanden blijft staan en is dat blad eindelijk verdwenen, komen de vele lelietjes van dalen op, die ook maar kort bloeien, waarna weer dezelfde riedel begint met eindeloos blad, waaronder niets wil ontkiemen, laat staan groeien.
Opeens was ik de voortuin beu, meer dan beu, hier beleef ik geen plezier aan, want afgezien van die sneeuwklokjes en lelietjes van dalen valt er de rest van het jaar niets meer te beleven, laat staan van te genieten!
Hieronder de foto van de sneeuwklokjes, toen ze nog bloeiden, wat nog niet eens onaardig was, maar dat was voor het blad begon te groeien en er alleen maar een zee van blad te zien was, waar ik helaas geen foto van gemaakt heb, maar het werd een aaneengesloten dek van blad.
Ik was tot nu toe vast besloten om niets aan de voortuin te doen, teveel werk en een te grote lap grond, maar het was prachtig weer en in de achtertuin bij mijn eigen planten in potten is niet veel te doen, het moestuingedeelte is nu ook naar mijn zin, evenals het randje voortuin, wat voor het moestuingedeelte ligt, staat, en ik heb geen zitvlees om gewoon op een stoel in de achtertuin te zitten, wel lekker als je een hele middag druk bezig bent geweest, maar dat is het dan ook wel!
De sneeuwklokjes waren uitgebloeid en sneeuwklokjes bloeien eigenlijk maar kort, waarna de bladgroei begint en ik tegen een volle tuin aan zat te kijken, wat nog maanden blijft staan en is dat blad eindelijk verdwenen, komen de vele lelietjes van dalen op, die ook maar kort bloeien, waarna weer dezelfde riedel begint met eindeloos blad, waaronder niets wil ontkiemen, laat staan groeien.
Opeens was ik de voortuin beu, meer dan beu, hier beleef ik geen plezier aan, want afgezien van die sneeuwklokjes en lelietjes van dalen valt er de rest van het jaar niets meer te beleven, laat staan van te genieten!
Hieronder de foto van de sneeuwklokjes, toen ze nog bloeiden, wat nog niet eens onaardig was, maar dat was voor het blad begon te groeien en er alleen maar een zee van blad te zien was, waar ik helaas geen foto van gemaakt heb, maar het werd een aaneengesloten dek van blad.
Je moet toch wat met een soort van huisarrest en ik begon in eerste instantie hier en daar de sneeuwklokjes weg te halen, maar eenmaal daarmee bezig wilde ik eigenlijk alles eruit hebben en dan bedoel ik ook alles, want niet alleen de sneeuwklokjes moesten eraan geloven, maar ook de maagdenpalm, die net zo goed de hele voortuin in beslag had genomen!
Ga ik boodschappen doen, kijk ik altijd naar andere tuinen en zie ik hier en daar echt mooie randjes met maagdenpalm, goed onderhouden en is het zeker mooi, maar in mijn tuin was het alleen maar verwilderde groei, mooi zeker niet...
Het heerlijke lenteweer, het genieten van het buiten zijn, bezig zijn, liet me als een speer werken, steeds fanatieker en steeds meer vastbesloten om van deze voortuin toch iets aantrekkelijks te maken.
Ik heb 3 240 liter kliko's gevuld met alleen maar sneeuwklokjes, die bijna niet meer te verrijden waren om aan de straatkant te zetten, zo loodzwaar.
Daarna was de maagdenpalm aan de beurt, waarmee ook weer een kliko voor driekwart gevuld is en wat rest, is een kale desolate tuin....
Ga ik boodschappen doen, kijk ik altijd naar andere tuinen en zie ik hier en daar echt mooie randjes met maagdenpalm, goed onderhouden en is het zeker mooi, maar in mijn tuin was het alleen maar verwilderde groei, mooi zeker niet...
Het heerlijke lenteweer, het genieten van het buiten zijn, bezig zijn, liet me als een speer werken, steeds fanatieker en steeds meer vastbesloten om van deze voortuin toch iets aantrekkelijks te maken.
Ik heb 3 240 liter kliko's gevuld met alleen maar sneeuwklokjes, die bijna niet meer te verrijden waren om aan de straatkant te zetten, zo loodzwaar.
Daarna was de maagdenpalm aan de beurt, waarmee ook weer een kliko voor driekwart gevuld is en wat rest, is een kale desolate tuin....
Ik ben er nog lang niet en al is op de voorgrond van de eerste foto nog wat blad te zien van de krokussen, zal dat vermoedelijk ook gaan sneuvelen als de lelietjes van dalen op gaan komen, want ook die gaan er onherroepelijk uit.
De voortuin is ermee vergeven, al zijn ze nu nog niet te zien en moet ik wachten tot ze hun eerste puntjes boven de grond laten zien.
De sneeuwklokjes en maagdenpalm waren nog relatief eenvoudig te verwijderen, wat echter niet geldt voor de lelietjes van dalen, die zich stevig en vrij diep verankerd hebben in de aarde. Het is ook niet iets van een schop in de aarde zetten en hup eruit wippen, nee, dit is het primitieve werk, gehurkt met een goed tuinschepje diep graven en dan eruit halen. De lange wortels eruit halen, waarmee de lelietjes verbonden zijn, meters lang en voorlopig ben ik er ook nog niet klaar mee!
Er is een buurtbewoonster, die het jammer vindt, dat ik alles weg haal, want ze vindt "een wilde tuin" zo mooi, maar dit was\is allesbehalve een wilde tuin, want ik begrijp haar gedachte wel, maar dit is geen "wilde tuin", dit is een zwaar verwaarloosde tuin, wat iets heel anders is.
Van andere buurtbewoners hoor ik, dat deze tuin ooit een heel mooie tuin was, wat ik best wel wil geloven, maar ook zij zijn het ermee eens, dat het gewoon zwaar verwaarloosd is, nadat er 20 jaar niets meer aan gedaan is.
Mochten er ooit mooie planten in gestaan hebben, zijn die in ieder geval al lang geleden verdwenen en wat rest, is wildgroei en verwaarlozing.
Er zijn nog wel een paar redelijk mooie planten, die ik ook laat staan, zoals een pioenroos met een dieprode kleur en ook staan er 2 rozen, al is de hardroze bloemkleur niet mijn kleur, maar ik laat ze wel staan en wat betreft groei zijn ze al wat mooier gaan groeien, nadat ik een keer goed teruggesnoeid heb.
Ook de tulpen en narcissen mogen blijven staan, al ga ik ze wel allemaal wat meer bij elkaar zetten, zodat het mooie groepjes worden en niet her en der een verdwaalde tulp of narcis.
De tulpen hebben dit jaar echter maar weinig bloemknoppen, wat niets te maken heeft met actie om veel weg te halen, want de knopvorming was al begonnen voor ik begon met weg te halen. Hebben tulpen vorst nodig om bloemknoppen te maken, want het is natuurlijk een bijzonder zachte winter geweest en sommige planten hebben vorst nodig om zich goed te ontwikkelen en te gaan bloeien.
In ieder geval mogen ze blijven ;)
Tja, en wat als alles eruit is, wat is dan het plan, want tegen zo'n grijze kale vlakte aankijken, is evenmin een feestje om van te genieten...
In ieder geval zal er bemeste tuinaarde op moeten komen, zodat de grond weer wat vruchtbaarder wordt, maar dan....???
Er gaan verschillende plannen door mijn hoofd, want zo zou ik graag een pad door de voortuin willen, zodat ik door de voortuin kan wandelen als ook planten onderhouden. Ik zit daarbij te denken aan van die houten vlondertegels, maar daarvoor moet ik maar eens bij het tuincentrum kijken, wat er allemaal is om een mooi pad aan te leggen, wat ook niet al te kostbaar is.
Maar ook, welke planten ga ik er dan in zetten, alleen bloeiende planten of ook bescheiden struiken met bv mooie bladkleuren of vormen? Ik word wel ouder, maar niet jonger, dus het moet allemaal ook niet te snelgroeiend zijn en niet teveel onderhoud vragen, dus de inrichting gaat nog wel gepuzzel worden en goed nadenken, want ik kan nog wel eens impulsief kiezen voor een prachtige plant, die dan of lastig te houden is of teveel wildgroei heeft met als gevolg veel onderhoud.
Op de markt in dit dorp staat wekelijks een bloemen- en plantenhandelaar en de prijzen zijn vergelijkbaar met het tuincentrum, waarmee ik niet wil zeggen, dat ze dus goedkoop zijn :P
Wel leuk om eens te kijken en me te oriënteren op wat ik mooi vind en waar ik al enige ervaring mee heb of kan opzoeken, wat de ervaringen zijn.
Onlangs op de scoot naar het tuincentrum geweest en daar al wat kleine plantjes gekocht voor in de voortuin, die ik vooralsnog alleen overgezet heb naar een wat groter potje om daarin wat groter en sterker te worden, beiden worden wat hoger en de een is rood bloeiend en de ander roze en beiden ook niet te moeilijk in onderhoud.
Waar ik wel heel gelukkig van werd bij het tuincentrum, was dat ik weer de Dictamnus, de vuurwerkplant zag staan, een plant, die voor mij hoog in de top 10 staat. Jaren heb ik deze plant in de tuin gehad, die ieder jaar alleen maar mooier werd met steeds meer bloemstengels en ik zal maar niet vertellen, hoeveel "pijn" het mij heeft gedaan, dat deze op een vervelende manier verloren is gegaan tijdens de eerste verhuizing in 2015.
Het is een plant, die maar weinig aangeboden wordt en ik heb een potje uitgezocht met de meeste groeipunten om afgelopen week de plant over te zetten naar een grote pot, waarin ik door de aarde veel kalk heb verwerkt, want het is een kalkminnende plant.
De bloei van deze plant is prachtig, maar ook de zaaddozen zijn heel decoratief.
Ik heb hem even opgezocht in mijn archief:
De voortuin is ermee vergeven, al zijn ze nu nog niet te zien en moet ik wachten tot ze hun eerste puntjes boven de grond laten zien.
De sneeuwklokjes en maagdenpalm waren nog relatief eenvoudig te verwijderen, wat echter niet geldt voor de lelietjes van dalen, die zich stevig en vrij diep verankerd hebben in de aarde. Het is ook niet iets van een schop in de aarde zetten en hup eruit wippen, nee, dit is het primitieve werk, gehurkt met een goed tuinschepje diep graven en dan eruit halen. De lange wortels eruit halen, waarmee de lelietjes verbonden zijn, meters lang en voorlopig ben ik er ook nog niet klaar mee!
Er is een buurtbewoonster, die het jammer vindt, dat ik alles weg haal, want ze vindt "een wilde tuin" zo mooi, maar dit was\is allesbehalve een wilde tuin, want ik begrijp haar gedachte wel, maar dit is geen "wilde tuin", dit is een zwaar verwaarloosde tuin, wat iets heel anders is.
Van andere buurtbewoners hoor ik, dat deze tuin ooit een heel mooie tuin was, wat ik best wel wil geloven, maar ook zij zijn het ermee eens, dat het gewoon zwaar verwaarloosd is, nadat er 20 jaar niets meer aan gedaan is.
Mochten er ooit mooie planten in gestaan hebben, zijn die in ieder geval al lang geleden verdwenen en wat rest, is wildgroei en verwaarlozing.
Er zijn nog wel een paar redelijk mooie planten, die ik ook laat staan, zoals een pioenroos met een dieprode kleur en ook staan er 2 rozen, al is de hardroze bloemkleur niet mijn kleur, maar ik laat ze wel staan en wat betreft groei zijn ze al wat mooier gaan groeien, nadat ik een keer goed teruggesnoeid heb.
Ook de tulpen en narcissen mogen blijven staan, al ga ik ze wel allemaal wat meer bij elkaar zetten, zodat het mooie groepjes worden en niet her en der een verdwaalde tulp of narcis.
De tulpen hebben dit jaar echter maar weinig bloemknoppen, wat niets te maken heeft met actie om veel weg te halen, want de knopvorming was al begonnen voor ik begon met weg te halen. Hebben tulpen vorst nodig om bloemknoppen te maken, want het is natuurlijk een bijzonder zachte winter geweest en sommige planten hebben vorst nodig om zich goed te ontwikkelen en te gaan bloeien.
In ieder geval mogen ze blijven ;)
Tja, en wat als alles eruit is, wat is dan het plan, want tegen zo'n grijze kale vlakte aankijken, is evenmin een feestje om van te genieten...
In ieder geval zal er bemeste tuinaarde op moeten komen, zodat de grond weer wat vruchtbaarder wordt, maar dan....???
Er gaan verschillende plannen door mijn hoofd, want zo zou ik graag een pad door de voortuin willen, zodat ik door de voortuin kan wandelen als ook planten onderhouden. Ik zit daarbij te denken aan van die houten vlondertegels, maar daarvoor moet ik maar eens bij het tuincentrum kijken, wat er allemaal is om een mooi pad aan te leggen, wat ook niet al te kostbaar is.
Maar ook, welke planten ga ik er dan in zetten, alleen bloeiende planten of ook bescheiden struiken met bv mooie bladkleuren of vormen? Ik word wel ouder, maar niet jonger, dus het moet allemaal ook niet te snelgroeiend zijn en niet teveel onderhoud vragen, dus de inrichting gaat nog wel gepuzzel worden en goed nadenken, want ik kan nog wel eens impulsief kiezen voor een prachtige plant, die dan of lastig te houden is of teveel wildgroei heeft met als gevolg veel onderhoud.
Op de markt in dit dorp staat wekelijks een bloemen- en plantenhandelaar en de prijzen zijn vergelijkbaar met het tuincentrum, waarmee ik niet wil zeggen, dat ze dus goedkoop zijn :P
Wel leuk om eens te kijken en me te oriënteren op wat ik mooi vind en waar ik al enige ervaring mee heb of kan opzoeken, wat de ervaringen zijn.
Onlangs op de scoot naar het tuincentrum geweest en daar al wat kleine plantjes gekocht voor in de voortuin, die ik vooralsnog alleen overgezet heb naar een wat groter potje om daarin wat groter en sterker te worden, beiden worden wat hoger en de een is rood bloeiend en de ander roze en beiden ook niet te moeilijk in onderhoud.
Waar ik wel heel gelukkig van werd bij het tuincentrum, was dat ik weer de Dictamnus, de vuurwerkplant zag staan, een plant, die voor mij hoog in de top 10 staat. Jaren heb ik deze plant in de tuin gehad, die ieder jaar alleen maar mooier werd met steeds meer bloemstengels en ik zal maar niet vertellen, hoeveel "pijn" het mij heeft gedaan, dat deze op een vervelende manier verloren is gegaan tijdens de eerste verhuizing in 2015.
Het is een plant, die maar weinig aangeboden wordt en ik heb een potje uitgezocht met de meeste groeipunten om afgelopen week de plant over te zetten naar een grote pot, waarin ik door de aarde veel kalk heb verwerkt, want het is een kalkminnende plant.
De bloei van deze plant is prachtig, maar ook de zaaddozen zijn heel decoratief.
Ik heb hem even opgezocht in mijn archief:
Niet de mooiste foto, maar geeft wel een idee van de bloei en hoewel het plantje nu nog klein is, hoop ik wel, dat ik dit jaar al de eerste bloemstengels zal zien, ik zie wel 4 groeipunten, waarvan er 3 veelbelovend zijn, maar mogelijk moet ik nog een jaar (of 2) wachten tot hij echt tot zijn recht komt. Zo mooi groot als op bovenstaande foto zal nog wel wat jaartjes duren...
Verder heb ik al het een en ander gezaaid in de moestuinbakken, maar het wil nog niet echt lukken, dat er ook wat gaat ontkiemen en groeien, maar ja, ik ben ook iemand, die het zaadje in de grond stopt om dan het liefst de volgende dag het eerste groene puntje te zien en al weet ik wel beter, blijft het lastig om het geduld te bewaren ;)
Vandaag weer wat grijs en fris, maar in de voorspellingen zie ik echte lente aankomen en ik hoop, dat de lelietjes van dalen snel hun groeipuntjes laten zien, zodat ik verder kan in de voortuin, die dan nog kaler zal worden, maar ooit wordt het een mooie voortuin, ooit......
Verder heb ik al het een en ander gezaaid in de moestuinbakken, maar het wil nog niet echt lukken, dat er ook wat gaat ontkiemen en groeien, maar ja, ik ben ook iemand, die het zaadje in de grond stopt om dan het liefst de volgende dag het eerste groene puntje te zien en al weet ik wel beter, blijft het lastig om het geduld te bewaren ;)
Vandaag weer wat grijs en fris, maar in de voorspellingen zie ik echte lente aankomen en ik hoop, dat de lelietjes van dalen snel hun groeipuntjes laten zien, zodat ik verder kan in de voortuin, die dan nog kaler zal worden, maar ooit wordt het een mooie voortuin, ooit......
Zeuren.... 8-3-2020
Is het alweer ruim een maand geleden, dat ik iets geschreven heb?
Het weer is echter nog steeds herfst met veel regen en ik begin het echt wat beu te worden, alles kriebelt om in de tuin aan de slag te gaan, waar meer dan genoeg te doen is en misschien ben ik een watje, maar met regen heb ik geen zin om in de tuin te werken.
De sneeuwklokjes hebben gebloeid, maar kort, want met regen zijn de bloemetjes snel lelijk en ik heb besloten, dat ik voor 3/4 alle sneeuwklokjes uit de voortuin ga verwijderen. Het zijn er echt teveel geworden en in de ruim 3 jaar, bijna 4 jaar, dat ik hier woon, hebben ze zich explosief vermeerderd.
Ze zijn maar even mooi en ik geniet er graag in andermans tuin van of in een groot grasveld, maar niet in mijn voortuin!
Een bijkomende reden om ze weg te halen, is ook, dat na de bloei het blad gaat groeien, wat heel lang blijft staan, waardoor er nauwelijks iets anders kan groeien, laat staan bloeien.
In het voorjaar is het even mooi om te zien, maar na de voorjaarsbloeiers kijk ik tegen een saaie, bijna kale tuin aan, waar vooral bodembedekkers zich vermeerderen en zeker niet de meest decoratieve bodembedekkers, waar ik verandering in wil brengen.
Kortom, de sneeuwklokjes gaan eruit en ik twijfel nog wat over de vele krokussen, die zich ook fors verspreid hebben, maar daarvan is het blad na de bloei minder hinderlijk, maar mogelijk wordt me dat op een gegeven moment ook teveel.
Ik vermoed, dat ik wel commentaar ga krijgen als ik veel sneeuwklokjes weghaal, maar het is mijn tuin en ik wil er ook in de rest van het jaar wat mooie bloei zien!
Overigens gaan ook de lelietjes van dalen eruit, waar ik vorig jaar al een begin mee heb gemaakt, want ook dat zijn woekeraars, wat ieder jaar meer wordt, al zijn die veel en veel lastiger te verwijderen, omdat ze zich met worteluitlopers vermeerderen en sommige zitten diep in de aarde verankerd.
Het is een grote voortuin, heel groot en ik ben altijd blij met een tuin, die best wat groter mag zijn, maar een zwaar verwaarloosde tuin zoals deze had ik mezelf toch anders gewenst...
Maar goed, het moet wel een beetje weer zijn om de tuin wat meer naar mijn zin te krijgen en natuurlijk is er af en toe een mooie dag, die ik dan ook meteen gebruik om bezig te zijn, maar zo'n enkele dag is te weinig om eens goed door te pakken!
De vooruitzichten blijven wisselvallig, af en toe een mooie dag, maar verder bijna dagelijks regen en relatief lage temperaturen en wat te denken van de stormen...
Mijn oude tuinhuisje is gammel, heel gammel en nadat 2 jaar geleden er een stoeptegel van het bouwsel van de vorige buurvrouw door een storm op het dak van mijn tuinhuisje gezwiept was, is dat dak steeds verder uit balans gegaan, stukje bij beetje werd er met een storm een stuk afgewaaid.
Het was bijna wachten tot het dak er definitief zou afwaaien bij een stevige storm...
De vorige buurvrouw had een bouwsel in haar tuin staan, wat overdekt was met dik vijverfolie en toen ze dat van de woningbouw tijdens haar verhuizing moest weghalen, haar vriendelijk en beleefd gevraagd of ik dat mocht hebben, maar nee, ze legde dat bij grof vuil en al ben ik niet iemand om grof vuil af te struinen naar handige zaken, heb ik dit keer dat folie daar weggehaald, netjes opgevouwen om te gebruiken voor het dak van mijn tuinhuisje.
Alleen, hoe krijg ik dat folie goed over het dak van het tuinhuisje heen???
Storm na storm en weer vloog er een dakdeel van het tuinhuisje af en ik begon nerveus te worden, want niet alleen staat mijn scootmobiel erin met elektriciteit, maar ook al mijn tuinspulletjes staan er, wat veel is.
Mijn andere buurvrouw vriendelijk aangekeken, evenals een overbuurman en zij hebben samen het folie over het dak gedaan en rondom vastgezet met een nietpistool.
Nee, een schoonheidsprijs krijgt dat folie niet, maar het dak is nu dicht en kan niet meer verder afbrokkelen dan wel wegwaaien en soms gaat het om het resultaat en minder om het uiterlijk, dus ik ben er blij mee.
Eindelijk blijft het ook droog in het tuinhuisje en konden de verschillende emmertjes en bakken leeggegooid worden ;)
Hopelijk heb ik dan ook geen last meer van wespennesten in het tuinhuisje zoals afgelopen jaren, al zitten er nog steeds kieren tussen de planken en al nagedacht, hoe ik dat kan oplossen en ik heb wel wat ideeën, zoals bv tafelzeil, wat met houtpatronen verkrijgbaar is, maar daar moet ik nog naar op zoek voor de juiste maten en dat komt nog wel.
Het is geen winter en het zal ook geen winter meer worden, niet meer dan af en toe een vorst "prikje", wat mijn planten in potten geen kwaad zal doen en alles loopt dan ook veel vroeger dan anders uit.
Leuk natuurlijk om dit al zo vroeg te zien, maar het gaat niet zo goed met de planten in de potten, omdat in de meeste potten een dikke laag mos begint te ontstaan, wat de aarde dicht slaat en niet eerder heb ik dat zo meegemaakt.
Nu heb ik de meeste potten\planten al vrij lang en mogelijk wordt het tijd om alle planten eens uit de potten te halen en van nieuwe aarde voorzien, maar help, ik heb ook nog de voortuin en de moestuin en waar begin ik?
Met de moestuin dus!
Dat is iets, wat ik wat makkelijker in de hand heb, evenals het kleine randje tuin wat voor de moestuin staat en wat er vrij aardig begint uit te zien.
Vorige week alle bakken leeggehaald van groenten, die er nog in stonden, maar niets meer zouden geven met uitzondering van de vele knoflook, die het prima doet en al aan omringende buren gevraagd of zij van knoflook houden, wat positief beantwoord werd en aangezien knoflook door corona schaars, dus duur schijnt te worden, zou ik bijna een handeltje in knoflook kunnen beginnen ;)
Ik heb echt plezier in dit moestuintje, maar vond toch, dat mijn mogelijkheden wat te beperkt waren, dus afgelopen week nog 4 bakken bijbesteld, die netjes afgeleverd werden, compleet met afwateringsgaatjes en gisteren bezig geweest, het was een bijzonder mooie en bijna warme dag, om die bakken tussen de andere in te passen...
Iedereen, inclusief mezelf, vindt het witte grind tussen de zwarte bakken mooi, maar het was nogal wat werk om dat grind weg te halen om plaats te maken voor de nieuwe bakken en de oudere bakken wat te verplaatsen om ruimte te creëren.
Er was ook een actie van een plaatselijke muziekvereniging om Pokon potgrond voor een nette prijs te kopen, dus ook daarvan gebruik gemaakt, wat vrijdag werd geleverd.
Die bakken hebben echter een inhoud van 65 liter aarde, dus dat zou ik niet gaan redden met 4 zakken van 40 liter...
Ik gooi echter nooit oude aarde weg, maar verzamel deze in verschillende grote potten en dit onderin de bakken gedaan om een eerste bodem te leggen, daarnaast had ik nog goedkope aarde van de Aldi, 4 zakken van 20 liter, dus die ook gebruikt en dan als toplaag de Pokon aarde, waarvan ik maar 2 zakken hoefde te gebruiken, zodat ik nog aarde over heb om sommige planten in potten in de achtertuin, waarvan ik de aarde wil vernieuwen om weer mooier bloeiende planten te krijgen.
Ik ben wel tevreden over het resultaat en er zouden zelfs nog 2 bakken bij kunnen, maar laat ik eerst maar eens kijken of dit niet voldoende is, soms wil ik teveel... :P
Eind februari ben ik met mijn oudste dochter naar Dordrecht geweest, waar de winkel van Vreekens zaden is, wat een gezellige dag is geweest!
Zo'n zadenwinkel is een Walhalla voor moestuin liefhebbers, maar wel met een "maar"...
Het is zo'n klein winkeltje met zoveel zaden, wat druk bezocht wordt en het was dan ook druk, te druk, wat toch niet helemaal prettig was om op je gemak de gewenste zaden te zoeken en vinden, een doolhof, waarbij je steeds tegen andere bezoekers op botste. Een beetje jammer, al zal het zeker meegespeeld hebben, dat we op zaterdag gegaan waren, waar het in bijna iedere winkel doorgaans wel drukker is.
Wil natuurlijk niet zeggen, dat ik niet met veel zaden thuisgekomen ben, al was ik goed voorbereid en van tevoren een lijstje gemaakt van zaden, die ik echt wilde hebben en mijn oudste dochter en ik hebben ook wat zaden gedeeld.
De bakken staan klaar om ingezaaid te worden, maar nu het weer nog om buiten te zaaien en dan begin ik met tuinbonen, wat ik meer dan lekker vind.
Er vallen ook wat groenten af, zoals bv boerenkool, wat vooral te maken heeft met een "luie" keukenprinses, want ik heb wel wat boerenkool kunnen oogsten, maar wat een werk om schoon te maken en klein te snijden!
Die koop ik dan liever al mooi klein gesneden in de winkel :P
Binnen al bezig geweest met voorzaaien van kleinbladige basilicum, heel benieuwd of dit echt de soort is, die ik zo graag wil, want vorig jaar wel kleinbladige basilicum gekocht, maar toch niet de soort, die ik voor ogen had, nadat ik in 2017 een echte kleinbladige basilicum bij Lidl had gekocht, die niet alleen prima in de keuken gebruikt kan worden, maar waarvan de groei in bolvorm ook heel decoratief is, het oog wil ook wat!
Verder bonenkruid, wat voor mij onlosmakelijk verbonden is met tuinbonen!
In mijn jonge jaren kreeg je bij de groenteboer bijna standaard een bosje bonenkruid bij de tuinbonen, die je kocht, wat nu nergens meer te krijgen is en zelfs tuinbonen worden nog maar zelden aangeboden.
Afgelopen week was ik even op de markt en zag tuinbonen liggen, maar zonder prijsvermelding, wat al een teken aan de wand was, want toen ik ernaar vroeg, bleken ze 5 euro de kilo te kosten en ik vind tuinbonen echt heerlijk, maar niet voor die prijs!
Ook tomaatjes voorgezaaid, dille om tussen de tuinbonen te zetten, want dat is wel een probleem met tuinbonen, dat die snel last hebben van zwarte luis en dille zou zwarte luis tegen houden, dus maar hopen, dat dille inderdaad helpt.
Verder de planten in het kasje, ik ben er aan toe om ze buiten zetten, alles loopt uit en ik verwacht geen strenge vorst meer en ze kunnen allemaal wel een graadje vorst verdragen. Ik wil mijn inloopkasje weer terug, al zie ik, dat ik het folie moet vervangen.
Geen idee, hoe het kan, maar bovenop zie ik gaatjes, die door een vogel, wat ik niet denk of door een forse hagelbui van een paar weken geleden zijn ontstaan.
Vorig jaar een grote rol folie van asbestverwijderaars gekregen, waar ik wel een aantal jaar mee toe kan, dus zodra het weer een beetje wil meewerken, wil ik dat folie eroverheen doen, wat me duurzamer lijkt dan het goedkope folie, wat ik tot nu toe heb gekocht.
De planten in de berging hebben het dit keer ook redelijk gedaan, maar het wordt tijd, dat ze naar buiten gaan en ik heb zitten denken om ze in het kasje te zetten als ik de andere planten buiten heb gezet, staan ze net iets beschutter dan buiten.
Nog na zitten denken over foto's bij wat ik vertel, maar ik merk, dat ik nog maar weinig fotografeer, het is wat naar de achtergrond verdwenen en ik weet niet goed, wat de reden is.
Het weer zal zeker een rol spelen, want de afgelopen 2 jaar waren de zomers te warm en als iets bloeide, was het weer heel snel uitgebloeid of verregende het, maar naar mijn idee wordt het ook veel van hetzelfde, ieder jaar weer dezelfde foto's...
Het is niet zo, dat ik er niet meer van geniet als na de winter alles weer uitloopt, dat is iets wat blijft, maar wel veel van hetzelfde als in voorgaande jaren om voor de zoveelste keer te fotograferen.
Mogelijk ben ik ook wat lyrischer als na een strenge winter de planten weer opkomen, opgelucht en blij, als het dan toch weer opkomt. Voorheen kwamen er ook nog wel eens nieuwe planten bij, maar de achtertuin staat vol met al wat jaar dezelfde planten en ik ben er tevreden mee, maar om te fotograferen is het enthousiasme wat verdwenen.
Waar ik wel heel benieuwd naar ben, is de akelei, die ik eerverleden jaar gezaaid heb en waarvan ik het zaad langs de kant van de weg verzameld heb, net iets anders dan wat in de voortuin groeit en bloeit en de akelei in pot, die ik al jaren heb, waar zeker foto's van zullen verschijnen. Vorig jaar is het niet veel geworden, maar dit jaar lopen ze heel mooi uit en als het goed is, worden het roze, lichtblauwe en donkerrode bloemen.
Ook zal het de reden zijn om de voortuin wat meer naar mijn zin te krijgen met meer bloeiende planten, al dan niet 1-jarig, want ik wil er ook wat vaste planten in zetten om dat dan enthousiast te fotograferen.
En ja, ik zou de nieuwe bakken in de moestuin kunnen fotograferen, maar eerlijk gezegd zijn het 10 bakken en 2 grote potten met vooral zwarte aarde en wat knoflook en weerspiegelt niet het werk, wat ik eraan gehad heb ;)
Toch nog maar eens door de tuin gelopen, fris, grijs en wat miezerig om te kijken of er nu echt niets te fotograferen valt en ik ben blij met wat ik zie opkomen en groeien, maar geen enkele intentie om binnen de camera te pakken.
De narcissen bloeien in de voortuin en aangezien ik ze steeds in zaad laat schieten om dat zaad dan door de tuin te verspreiden, worden het er steeds meer, wat hetzelfde geldt voor de tulpen, ook die laat ik in zaad schieten en er dan ook steeds meer verschijnen, maar of de jonge zaailingen dit jaar al gaan bloeien, betwijfel ik, maar het zijn wel bloemen, die mogen blijven, tenzij ik het er genoeg vind en dan laat ik ze ook niet meer in zaad schieten.
Ze zijn in ieder geval niet zo invasief als sneeuwklokjes, krokussen en lelietjes van dalen.
In het strookje voortuin bij het moestuintje staat het Marokkaans margrietje, wat deze winter gewoon doorgegroeid is tot een klein struikje en aardig wat bloemknopjes heeft, maar zolang ze nog niet bloeien, is er nog weinig bijzonders aan te zien.
Wel bijzonder, dat het doorgegroeid is, aangezien het als niet geheel winterhard bekend staat, maar ja, het is dan ook geen winter geweest.
Blij, dat in het kasje de kleine ridderspoor zo mooi opkomt, een lievelingsplant voor mij en ik wil binnenkort het nog kleine plantje in een grote pot zetten en dan het zaad, wat vorig jaar verzameld heb, erbij strooien, zodat ik weer een grote bos met veel bloemetjes krijg. Ik houd van de kleur blauw van bloemen en om die reden laat ik voorlopig (!) nog alle vergeet-me-nietjes in de voortuin staan. Voorlopig, want ook die zaaien zich erg uit en genoeg is genoeg.
Voordeel is, dat deze zich makkelijk laten weghalen, wat niet van alles gezegd kan worden.
In de achtertuin zie ik de deutzia, die ik vorig jaar als armetierig plantje heb gekocht, vol met bloemknopjes zit, wat ik leuk vind, want lang dacht ik, dat het niet veel zou worden, wat soms het geval is als ik een plantje in de koopjeshoek koop, al overleven de meesten wel als ze eenmaal overgezet zijn in een grotere pot, maar soms is iets een miskoop.
De gaura Butterfly, die met witte bloemetjes bloeit, is deze herfstige winter ook goed doorgekomen, al moet ik deze nog wat verder terug snoeien. Een dankbare plant, die heel lang bloeit door van tijd tot tijd de uitgebloeide stengels weg te knippen.
De akelei-ruit komt weer op, al hoop ik, dat deze dit jaar geen last krijgt van grijze luis zoals vorig jaar en ik de plant tot aan de grond moest afknippen, terwijl hij zo mooi kan bloeien met mimosa-achtige lila bloemetjes.
Ieder jaar glimlach ik om mijn kleine eikenboompje, hoe lang heb ik dat al, ik weet het niet meer.
Ik vond eens een ontkiemd eikeltje en voor de aardigheid in een heel klein potje gezet en niet echt naar omgekeken.
Het eerste jaar had het heel groot blad en ik vond het wel aardig, dat het blad kreeg, maar na de winter zou het wel dood zijn, want ik liet het gewoon buiten staan, maar nee, het liep weer gewoon uit.
Het mini-potje stond me niet in de weg en het is meegegaan tijdens de 2 verhuizingen en ieder jaar werden de blaadjes kleiner en kleiner, maar nog steeds duidelijk een eikenboompje, wel heb ik het een keer overgezet naar een iets groter, maar nog steeds een mini-potje. Zomer of winter, het lijkt dit boompje niets uit te maken, ieder voorjaar komt hij weer in blad.
Het heeft een keer last gehad van een soort zwam, wat bekend is bij eikenbomen en die zwam goed weggehaald en het groeit nog steeds door. Ik vind dat bijzonder, hoe een boom zich aanpast aan een potje en dan gewoon klein blijft met klein blad.
Daarbij kan het veel mishandeling hebben, want op een bonsai-site las ik, dat om het klein te houden je de stam moest kortwieken, wat ik ook gedaan heb en geen probleem, het maakt gewoon lagere zijtakken, die ieder jaar uitlopen.
Nee, ik denk niet, dat er ooit ook eikeltjes aan komen, maar dat het blijft leven in een heel klein potje vind ik al bijzonder genoeg!
Ach, over bijna iedere plant, die ik al lang heb, valt wel iets te vertellen, maar hier laat ik het maar bij, de lap tekst is weer lang genoeg geworden :P
Het weer is echter nog steeds herfst met veel regen en ik begin het echt wat beu te worden, alles kriebelt om in de tuin aan de slag te gaan, waar meer dan genoeg te doen is en misschien ben ik een watje, maar met regen heb ik geen zin om in de tuin te werken.
De sneeuwklokjes hebben gebloeid, maar kort, want met regen zijn de bloemetjes snel lelijk en ik heb besloten, dat ik voor 3/4 alle sneeuwklokjes uit de voortuin ga verwijderen. Het zijn er echt teveel geworden en in de ruim 3 jaar, bijna 4 jaar, dat ik hier woon, hebben ze zich explosief vermeerderd.
Ze zijn maar even mooi en ik geniet er graag in andermans tuin van of in een groot grasveld, maar niet in mijn voortuin!
Een bijkomende reden om ze weg te halen, is ook, dat na de bloei het blad gaat groeien, wat heel lang blijft staan, waardoor er nauwelijks iets anders kan groeien, laat staan bloeien.
In het voorjaar is het even mooi om te zien, maar na de voorjaarsbloeiers kijk ik tegen een saaie, bijna kale tuin aan, waar vooral bodembedekkers zich vermeerderen en zeker niet de meest decoratieve bodembedekkers, waar ik verandering in wil brengen.
Kortom, de sneeuwklokjes gaan eruit en ik twijfel nog wat over de vele krokussen, die zich ook fors verspreid hebben, maar daarvan is het blad na de bloei minder hinderlijk, maar mogelijk wordt me dat op een gegeven moment ook teveel.
Ik vermoed, dat ik wel commentaar ga krijgen als ik veel sneeuwklokjes weghaal, maar het is mijn tuin en ik wil er ook in de rest van het jaar wat mooie bloei zien!
Overigens gaan ook de lelietjes van dalen eruit, waar ik vorig jaar al een begin mee heb gemaakt, want ook dat zijn woekeraars, wat ieder jaar meer wordt, al zijn die veel en veel lastiger te verwijderen, omdat ze zich met worteluitlopers vermeerderen en sommige zitten diep in de aarde verankerd.
Het is een grote voortuin, heel groot en ik ben altijd blij met een tuin, die best wat groter mag zijn, maar een zwaar verwaarloosde tuin zoals deze had ik mezelf toch anders gewenst...
Maar goed, het moet wel een beetje weer zijn om de tuin wat meer naar mijn zin te krijgen en natuurlijk is er af en toe een mooie dag, die ik dan ook meteen gebruik om bezig te zijn, maar zo'n enkele dag is te weinig om eens goed door te pakken!
De vooruitzichten blijven wisselvallig, af en toe een mooie dag, maar verder bijna dagelijks regen en relatief lage temperaturen en wat te denken van de stormen...
Mijn oude tuinhuisje is gammel, heel gammel en nadat 2 jaar geleden er een stoeptegel van het bouwsel van de vorige buurvrouw door een storm op het dak van mijn tuinhuisje gezwiept was, is dat dak steeds verder uit balans gegaan, stukje bij beetje werd er met een storm een stuk afgewaaid.
Het was bijna wachten tot het dak er definitief zou afwaaien bij een stevige storm...
De vorige buurvrouw had een bouwsel in haar tuin staan, wat overdekt was met dik vijverfolie en toen ze dat van de woningbouw tijdens haar verhuizing moest weghalen, haar vriendelijk en beleefd gevraagd of ik dat mocht hebben, maar nee, ze legde dat bij grof vuil en al ben ik niet iemand om grof vuil af te struinen naar handige zaken, heb ik dit keer dat folie daar weggehaald, netjes opgevouwen om te gebruiken voor het dak van mijn tuinhuisje.
Alleen, hoe krijg ik dat folie goed over het dak van het tuinhuisje heen???
Storm na storm en weer vloog er een dakdeel van het tuinhuisje af en ik begon nerveus te worden, want niet alleen staat mijn scootmobiel erin met elektriciteit, maar ook al mijn tuinspulletjes staan er, wat veel is.
Mijn andere buurvrouw vriendelijk aangekeken, evenals een overbuurman en zij hebben samen het folie over het dak gedaan en rondom vastgezet met een nietpistool.
Nee, een schoonheidsprijs krijgt dat folie niet, maar het dak is nu dicht en kan niet meer verder afbrokkelen dan wel wegwaaien en soms gaat het om het resultaat en minder om het uiterlijk, dus ik ben er blij mee.
Eindelijk blijft het ook droog in het tuinhuisje en konden de verschillende emmertjes en bakken leeggegooid worden ;)
Hopelijk heb ik dan ook geen last meer van wespennesten in het tuinhuisje zoals afgelopen jaren, al zitten er nog steeds kieren tussen de planken en al nagedacht, hoe ik dat kan oplossen en ik heb wel wat ideeën, zoals bv tafelzeil, wat met houtpatronen verkrijgbaar is, maar daar moet ik nog naar op zoek voor de juiste maten en dat komt nog wel.
Het is geen winter en het zal ook geen winter meer worden, niet meer dan af en toe een vorst "prikje", wat mijn planten in potten geen kwaad zal doen en alles loopt dan ook veel vroeger dan anders uit.
Leuk natuurlijk om dit al zo vroeg te zien, maar het gaat niet zo goed met de planten in de potten, omdat in de meeste potten een dikke laag mos begint te ontstaan, wat de aarde dicht slaat en niet eerder heb ik dat zo meegemaakt.
Nu heb ik de meeste potten\planten al vrij lang en mogelijk wordt het tijd om alle planten eens uit de potten te halen en van nieuwe aarde voorzien, maar help, ik heb ook nog de voortuin en de moestuin en waar begin ik?
Met de moestuin dus!
Dat is iets, wat ik wat makkelijker in de hand heb, evenals het kleine randje tuin wat voor de moestuin staat en wat er vrij aardig begint uit te zien.
Vorige week alle bakken leeggehaald van groenten, die er nog in stonden, maar niets meer zouden geven met uitzondering van de vele knoflook, die het prima doet en al aan omringende buren gevraagd of zij van knoflook houden, wat positief beantwoord werd en aangezien knoflook door corona schaars, dus duur schijnt te worden, zou ik bijna een handeltje in knoflook kunnen beginnen ;)
Ik heb echt plezier in dit moestuintje, maar vond toch, dat mijn mogelijkheden wat te beperkt waren, dus afgelopen week nog 4 bakken bijbesteld, die netjes afgeleverd werden, compleet met afwateringsgaatjes en gisteren bezig geweest, het was een bijzonder mooie en bijna warme dag, om die bakken tussen de andere in te passen...
Iedereen, inclusief mezelf, vindt het witte grind tussen de zwarte bakken mooi, maar het was nogal wat werk om dat grind weg te halen om plaats te maken voor de nieuwe bakken en de oudere bakken wat te verplaatsen om ruimte te creëren.
Er was ook een actie van een plaatselijke muziekvereniging om Pokon potgrond voor een nette prijs te kopen, dus ook daarvan gebruik gemaakt, wat vrijdag werd geleverd.
Die bakken hebben echter een inhoud van 65 liter aarde, dus dat zou ik niet gaan redden met 4 zakken van 40 liter...
Ik gooi echter nooit oude aarde weg, maar verzamel deze in verschillende grote potten en dit onderin de bakken gedaan om een eerste bodem te leggen, daarnaast had ik nog goedkope aarde van de Aldi, 4 zakken van 20 liter, dus die ook gebruikt en dan als toplaag de Pokon aarde, waarvan ik maar 2 zakken hoefde te gebruiken, zodat ik nog aarde over heb om sommige planten in potten in de achtertuin, waarvan ik de aarde wil vernieuwen om weer mooier bloeiende planten te krijgen.
Ik ben wel tevreden over het resultaat en er zouden zelfs nog 2 bakken bij kunnen, maar laat ik eerst maar eens kijken of dit niet voldoende is, soms wil ik teveel... :P
Eind februari ben ik met mijn oudste dochter naar Dordrecht geweest, waar de winkel van Vreekens zaden is, wat een gezellige dag is geweest!
Zo'n zadenwinkel is een Walhalla voor moestuin liefhebbers, maar wel met een "maar"...
Het is zo'n klein winkeltje met zoveel zaden, wat druk bezocht wordt en het was dan ook druk, te druk, wat toch niet helemaal prettig was om op je gemak de gewenste zaden te zoeken en vinden, een doolhof, waarbij je steeds tegen andere bezoekers op botste. Een beetje jammer, al zal het zeker meegespeeld hebben, dat we op zaterdag gegaan waren, waar het in bijna iedere winkel doorgaans wel drukker is.
Wil natuurlijk niet zeggen, dat ik niet met veel zaden thuisgekomen ben, al was ik goed voorbereid en van tevoren een lijstje gemaakt van zaden, die ik echt wilde hebben en mijn oudste dochter en ik hebben ook wat zaden gedeeld.
De bakken staan klaar om ingezaaid te worden, maar nu het weer nog om buiten te zaaien en dan begin ik met tuinbonen, wat ik meer dan lekker vind.
Er vallen ook wat groenten af, zoals bv boerenkool, wat vooral te maken heeft met een "luie" keukenprinses, want ik heb wel wat boerenkool kunnen oogsten, maar wat een werk om schoon te maken en klein te snijden!
Die koop ik dan liever al mooi klein gesneden in de winkel :P
Binnen al bezig geweest met voorzaaien van kleinbladige basilicum, heel benieuwd of dit echt de soort is, die ik zo graag wil, want vorig jaar wel kleinbladige basilicum gekocht, maar toch niet de soort, die ik voor ogen had, nadat ik in 2017 een echte kleinbladige basilicum bij Lidl had gekocht, die niet alleen prima in de keuken gebruikt kan worden, maar waarvan de groei in bolvorm ook heel decoratief is, het oog wil ook wat!
Verder bonenkruid, wat voor mij onlosmakelijk verbonden is met tuinbonen!
In mijn jonge jaren kreeg je bij de groenteboer bijna standaard een bosje bonenkruid bij de tuinbonen, die je kocht, wat nu nergens meer te krijgen is en zelfs tuinbonen worden nog maar zelden aangeboden.
Afgelopen week was ik even op de markt en zag tuinbonen liggen, maar zonder prijsvermelding, wat al een teken aan de wand was, want toen ik ernaar vroeg, bleken ze 5 euro de kilo te kosten en ik vind tuinbonen echt heerlijk, maar niet voor die prijs!
Ook tomaatjes voorgezaaid, dille om tussen de tuinbonen te zetten, want dat is wel een probleem met tuinbonen, dat die snel last hebben van zwarte luis en dille zou zwarte luis tegen houden, dus maar hopen, dat dille inderdaad helpt.
Verder de planten in het kasje, ik ben er aan toe om ze buiten zetten, alles loopt uit en ik verwacht geen strenge vorst meer en ze kunnen allemaal wel een graadje vorst verdragen. Ik wil mijn inloopkasje weer terug, al zie ik, dat ik het folie moet vervangen.
Geen idee, hoe het kan, maar bovenop zie ik gaatjes, die door een vogel, wat ik niet denk of door een forse hagelbui van een paar weken geleden zijn ontstaan.
Vorig jaar een grote rol folie van asbestverwijderaars gekregen, waar ik wel een aantal jaar mee toe kan, dus zodra het weer een beetje wil meewerken, wil ik dat folie eroverheen doen, wat me duurzamer lijkt dan het goedkope folie, wat ik tot nu toe heb gekocht.
De planten in de berging hebben het dit keer ook redelijk gedaan, maar het wordt tijd, dat ze naar buiten gaan en ik heb zitten denken om ze in het kasje te zetten als ik de andere planten buiten heb gezet, staan ze net iets beschutter dan buiten.
Nog na zitten denken over foto's bij wat ik vertel, maar ik merk, dat ik nog maar weinig fotografeer, het is wat naar de achtergrond verdwenen en ik weet niet goed, wat de reden is.
Het weer zal zeker een rol spelen, want de afgelopen 2 jaar waren de zomers te warm en als iets bloeide, was het weer heel snel uitgebloeid of verregende het, maar naar mijn idee wordt het ook veel van hetzelfde, ieder jaar weer dezelfde foto's...
Het is niet zo, dat ik er niet meer van geniet als na de winter alles weer uitloopt, dat is iets wat blijft, maar wel veel van hetzelfde als in voorgaande jaren om voor de zoveelste keer te fotograferen.
Mogelijk ben ik ook wat lyrischer als na een strenge winter de planten weer opkomen, opgelucht en blij, als het dan toch weer opkomt. Voorheen kwamen er ook nog wel eens nieuwe planten bij, maar de achtertuin staat vol met al wat jaar dezelfde planten en ik ben er tevreden mee, maar om te fotograferen is het enthousiasme wat verdwenen.
Waar ik wel heel benieuwd naar ben, is de akelei, die ik eerverleden jaar gezaaid heb en waarvan ik het zaad langs de kant van de weg verzameld heb, net iets anders dan wat in de voortuin groeit en bloeit en de akelei in pot, die ik al jaren heb, waar zeker foto's van zullen verschijnen. Vorig jaar is het niet veel geworden, maar dit jaar lopen ze heel mooi uit en als het goed is, worden het roze, lichtblauwe en donkerrode bloemen.
Ook zal het de reden zijn om de voortuin wat meer naar mijn zin te krijgen met meer bloeiende planten, al dan niet 1-jarig, want ik wil er ook wat vaste planten in zetten om dat dan enthousiast te fotograferen.
En ja, ik zou de nieuwe bakken in de moestuin kunnen fotograferen, maar eerlijk gezegd zijn het 10 bakken en 2 grote potten met vooral zwarte aarde en wat knoflook en weerspiegelt niet het werk, wat ik eraan gehad heb ;)
Toch nog maar eens door de tuin gelopen, fris, grijs en wat miezerig om te kijken of er nu echt niets te fotograferen valt en ik ben blij met wat ik zie opkomen en groeien, maar geen enkele intentie om binnen de camera te pakken.
De narcissen bloeien in de voortuin en aangezien ik ze steeds in zaad laat schieten om dat zaad dan door de tuin te verspreiden, worden het er steeds meer, wat hetzelfde geldt voor de tulpen, ook die laat ik in zaad schieten en er dan ook steeds meer verschijnen, maar of de jonge zaailingen dit jaar al gaan bloeien, betwijfel ik, maar het zijn wel bloemen, die mogen blijven, tenzij ik het er genoeg vind en dan laat ik ze ook niet meer in zaad schieten.
Ze zijn in ieder geval niet zo invasief als sneeuwklokjes, krokussen en lelietjes van dalen.
In het strookje voortuin bij het moestuintje staat het Marokkaans margrietje, wat deze winter gewoon doorgegroeid is tot een klein struikje en aardig wat bloemknopjes heeft, maar zolang ze nog niet bloeien, is er nog weinig bijzonders aan te zien.
Wel bijzonder, dat het doorgegroeid is, aangezien het als niet geheel winterhard bekend staat, maar ja, het is dan ook geen winter geweest.
Blij, dat in het kasje de kleine ridderspoor zo mooi opkomt, een lievelingsplant voor mij en ik wil binnenkort het nog kleine plantje in een grote pot zetten en dan het zaad, wat vorig jaar verzameld heb, erbij strooien, zodat ik weer een grote bos met veel bloemetjes krijg. Ik houd van de kleur blauw van bloemen en om die reden laat ik voorlopig (!) nog alle vergeet-me-nietjes in de voortuin staan. Voorlopig, want ook die zaaien zich erg uit en genoeg is genoeg.
Voordeel is, dat deze zich makkelijk laten weghalen, wat niet van alles gezegd kan worden.
In de achtertuin zie ik de deutzia, die ik vorig jaar als armetierig plantje heb gekocht, vol met bloemknopjes zit, wat ik leuk vind, want lang dacht ik, dat het niet veel zou worden, wat soms het geval is als ik een plantje in de koopjeshoek koop, al overleven de meesten wel als ze eenmaal overgezet zijn in een grotere pot, maar soms is iets een miskoop.
De gaura Butterfly, die met witte bloemetjes bloeit, is deze herfstige winter ook goed doorgekomen, al moet ik deze nog wat verder terug snoeien. Een dankbare plant, die heel lang bloeit door van tijd tot tijd de uitgebloeide stengels weg te knippen.
De akelei-ruit komt weer op, al hoop ik, dat deze dit jaar geen last krijgt van grijze luis zoals vorig jaar en ik de plant tot aan de grond moest afknippen, terwijl hij zo mooi kan bloeien met mimosa-achtige lila bloemetjes.
Ieder jaar glimlach ik om mijn kleine eikenboompje, hoe lang heb ik dat al, ik weet het niet meer.
Ik vond eens een ontkiemd eikeltje en voor de aardigheid in een heel klein potje gezet en niet echt naar omgekeken.
Het eerste jaar had het heel groot blad en ik vond het wel aardig, dat het blad kreeg, maar na de winter zou het wel dood zijn, want ik liet het gewoon buiten staan, maar nee, het liep weer gewoon uit.
Het mini-potje stond me niet in de weg en het is meegegaan tijdens de 2 verhuizingen en ieder jaar werden de blaadjes kleiner en kleiner, maar nog steeds duidelijk een eikenboompje, wel heb ik het een keer overgezet naar een iets groter, maar nog steeds een mini-potje. Zomer of winter, het lijkt dit boompje niets uit te maken, ieder voorjaar komt hij weer in blad.
Het heeft een keer last gehad van een soort zwam, wat bekend is bij eikenbomen en die zwam goed weggehaald en het groeit nog steeds door. Ik vind dat bijzonder, hoe een boom zich aanpast aan een potje en dan gewoon klein blijft met klein blad.
Daarbij kan het veel mishandeling hebben, want op een bonsai-site las ik, dat om het klein te houden je de stam moest kortwieken, wat ik ook gedaan heb en geen probleem, het maakt gewoon lagere zijtakken, die ieder jaar uitlopen.
Nee, ik denk niet, dat er ooit ook eikeltjes aan komen, maar dat het blijft leven in een heel klein potje vind ik al bijzonder genoeg!
Ach, over bijna iedere plant, die ik al lang heb, valt wel iets te vertellen, maar hier laat ik het maar bij, de lap tekst is weer lang genoeg geworden :P
Regen.... 2-2-2020
Okee, de droogte van de afgelopen 2 jaar was zeker niet goed voor de natuur, maar ik heb zo langzaamaan het gevoel, dat het alleen maar regent, wat natuurlijk niet zo is, maar de droge en wat zonniger dagen zijn bijna op 2 handen te tellen...
Nog steeds is de regen goed voor de natuur om de grondwaterstand aan te vullen, maar van mij mag het toch wel een wat langere tijd droog blijven om tuinklusjes te kunnen doen, al pak ik wel iedere droge dag aan om die klusjes te doen.
Zo heb ik onlangs een hulstboom afgezaagd, die pal tegen de voorkant van het huis geplant was en al is hulst een mooie boom met mooie besjes in het najaar, zo pal tegen het huis was het een noodlijdende boom, dus weg ermee!
Ook een hibiscus-struik moest eraan geloven, weg ermee, niet dat ik een hibiscus niet mooi bloeiend vind, integendeel, ik heb hem zelf ook in een tuin gehad, maar ook deze struik was onhandig geplant in het verhoogde deel van de achtertuin, waar ik last van had als hij vol in blad stond, te dicht langs het tuinpad, waar ik dagelijks wel een aantal keer langs loop en niet getreurd, want in de voortuin staat nog een jong hibiscusstruikje, ook weer wat vreemd geplant, namelijk dicht tegen de verwaarloosde coniferen aan, maar vooruit, het valt in toom te houden en vooralsnog geen last van.
Verder een druif bijna tot aan de grond weggehaald, afgelopen jaar heeft hij wel aardig wat trossen gegeven, maar geen enkele tros is rijp geworden en ik wil ook geen druif in de tuin, al is alleen het blad al heel decoratief, maar rijpe druiven krijg je er zelden van. Het is wel mogelijk, anders zouden er geen druivenkwekerijen in Nederland zijn, maar dan vragen ze de juiste grond en verzorging en niet in een lullig klein tuinhoekje...
De zachte winter laat alles wel veel vroeger uitlopen en toen er weer een mooie dag was om in de tuin te werken, ben ik bezig geweest met snoeien. In de zijtuin staat een prachtige fuchsia, die mooi en lang bloeit en tot bijna aan de grond gesnoeid moet worden, dus die dan ook gesnoeid, het oogt nu wat kaal, maar zodra het warmer wordt, gaat deze struik snel uitlopen tot een forse struik. Ook die struik was zo verwaarloosd, toen ik hier kwam wonen, dat het vooral lange kale stammetjes waren, waarin hoog wat toefjes bloeiende takken te zien waren. Inmiddels wordt het ieder jaar een mooie struik, die van onder tot boven mooi bloeit.
Ik ben geabonneerd op enkele nieuwsbrieven van tuinsites en in 1 nieuwsbrief las ik de waarschuwing, dat siergrassen bijtijds afgeknipt moeten worden om later niet ook de jong opgekomen scheuten weg te knippen, dus ook mijn 4 siergrassen gekortwiekt.
Deze siergrassen worden wat oud en ze doen het niet meer zo mooi als in het begin, wat ook te maken zal hebben, dat ze in pot staan, de ruimte is beperkt en na verloop van tijd slaat de aarde ook dicht, maar goed, ze doen het nog en ik blijf het mooi vinden als ze tussen de andere planten staan.
Achterin de achtertuin staat een struik, geen idee, wat het is, maar ik heb op geen enkele manier de sierwaarde kunnen ontdekken.
Het blad heeft geen sierwaarde en bloei of mogelijke bloeiresten heb ik ook niet gezien.
Toen ik hier kwam wonen, was die struik volgens mij iets van 5 meter hoog, ben niet zo goed in het schatten van hoogte, maar hij was heel hoog. Beetje bij beetje ieder jaar ingekort, maar eerlijk gezegd zou ik hem helemaal weg willen hebben, wat never nooit gaat lukken. De stammetjes zijn met elkaar vergroeid en daar wil ik binnenkort ook de zaag op zetten, zodat hij wat beter in toom te houden is, want het blijft vooralsnog een snelle groeier.
De uitgebloeide bloemstengels van de astilbe weggehaald, evenals van de agastache en de oude ranken van de clematis teruggeknipt. Kortom, zoveel mogelijk gesnoeid, wat vroeg gaat uitlopen.
Als ik de berichten moet geloven, wordt vorst niet meer verwacht en ik wil nog even wachten tot we een goede week verder zijn, maar dan gaan ook de planten in het kasje terug te achtertuin in.
Ze zijn opvallend mooi gebleven, althans voor een winterperiode, maar er zit nog veel groen blad aan en de blauwe strobloem begint al uit te lopen en alle planten in het kasje zullen eveneens gesnoeid moeten worden, kortom, er valt nog veel te doen, maar dan moet het wel droog zijn...
De paar planten in de berging heb ik dit keer wat beter verzorgd en ze zien er nog redelijk goed uit, er zit groei in en ze zijn nog groen, wat ik van vorige winter niet kan zeggen. Toen had ik ernstige twijfels of dat nog wel goed zou komen en het heeft ook lang geduurd, eer ze wat hersteld waren
In de voortuin is weer een zee van sneeuwklokjes te zien, die bijna bloeien, wat ik enigszins apart vind, want voorgaande jaren waren eerst de krokussen opgekomen voor de sneeuwklokjes opkwamen, maar die zijn nu ver in de minderheid, iets wat een andere tuin-blogster ook al opviel.
De tulpen, narcissen, boshyacintje, alles komt dit jaar veel vroeger op en wat ik misschien het meest opvallend vind, is dat een duizendschoon in een betonbak de hele winter is blijven bloeien en nog steeds bloeit, niet overdadig zoals in de zomerperiode, maar toch, het blijft bijzonder om te zien.
En dan het moestuintje, tja....
De knoflook doet het goed, maar zoveel knoflook planten was toch geen goed idee als straks de zaaitijd aanbreekt en ik ruimtegebrek heb om te zaaien, maar wist ik veel, dat het zo'n zachte winter zou worden en ik hield ook rekening met een strenge winter, waarin je wat verlies hebt. Ach, al doende leert men en ik heb al gelezen, dat jonge knoflook ook erg lekker is in salade, dus dan maar wat vroeger oogsten.
Laat ik het zo zeggen, ik heb in ieder geval wat zien groeien in de winter :P
Van de spruiten heb ik 2 maaltjes kunnen eten en er zal nog wel een 3-de keer zijn, maar het zijn wat miezerige planten gebleven, wat ik aan mezelf wijt. Te laat begonnen, meermalen overgeplant, dus vooruit maar.
De boerenkool leeft nog, maar daar is alles mee gezegd, want om volstrekt onduidelijke reden zit er geen enkele groei in.
Ik heb in de vorige tijdelijke woning ook boerenkool in potten gehad, veel kleinere potten, waar ik wel wat maaltjes vanaf kon halen, dus waarom deze het nu niet goed gedaan heeft, geen idee!
Naar het schijnt, hebben koolplanten veel voedingsstoffen nodig, wat mogelijk het probleem is, want ik heb nog wel koemestkorrels door de aarde verwerkt, maar mogelijk te laat?
Ook hier geldt: al doende leert men en het is toch wat anders of je in de volle grond kweekt of in kuipen, waarin de ruimte beperkt is. Nog steeds van plan om nog 2 langwerpige speciekuipen erbij te plaatsen, zodat ik iets meer ruimte creëer om te kunnen kweken.
Het duurt nog wel even, eer het echt zaai-tijd wordt ;)
De gember, die ik een paar maanden geleden heb laten ontkiemen, groeit tegen de klippen op en de langste stengel is al ruim een meter hoog en wat ik misschien eerder had moeten doen, is even lezen, hoe hoog gember wordt, maar ik ging af op een andere blog, hoe makkelijk het was om gember te kweken, maar daar stond niet bij hoe hoog gember kan worden.
Vanmorgen maar eens opgezocht en gember wordt dus minstens 2 meter hoog...
Als ik dat geweten had, had ik de gember in een grotere bak gezet, maar ik las alleen dat gember niet diep wortelt en een lage bak voldoet. Ik heb 2 formaten, die aan een lage bak voldoen, maar ik vermoed, dat de kleinste bak, die ik gekozen heb, toch niet echt zal voldoen, dus binnenkort toch maar overzetten naar het andere formaat.
Ook hier geldt: al doende leert men en vooral, ik heb er plezier in!
Ik weet het, foto's zeggen meer dan 1000 woorden, maar het is geen weer om op het gemak foto's te maken en is het weer, werk ik liever in de tuin, genoeg te doen....
Nog steeds is de regen goed voor de natuur om de grondwaterstand aan te vullen, maar van mij mag het toch wel een wat langere tijd droog blijven om tuinklusjes te kunnen doen, al pak ik wel iedere droge dag aan om die klusjes te doen.
Zo heb ik onlangs een hulstboom afgezaagd, die pal tegen de voorkant van het huis geplant was en al is hulst een mooie boom met mooie besjes in het najaar, zo pal tegen het huis was het een noodlijdende boom, dus weg ermee!
Ook een hibiscus-struik moest eraan geloven, weg ermee, niet dat ik een hibiscus niet mooi bloeiend vind, integendeel, ik heb hem zelf ook in een tuin gehad, maar ook deze struik was onhandig geplant in het verhoogde deel van de achtertuin, waar ik last van had als hij vol in blad stond, te dicht langs het tuinpad, waar ik dagelijks wel een aantal keer langs loop en niet getreurd, want in de voortuin staat nog een jong hibiscusstruikje, ook weer wat vreemd geplant, namelijk dicht tegen de verwaarloosde coniferen aan, maar vooruit, het valt in toom te houden en vooralsnog geen last van.
Verder een druif bijna tot aan de grond weggehaald, afgelopen jaar heeft hij wel aardig wat trossen gegeven, maar geen enkele tros is rijp geworden en ik wil ook geen druif in de tuin, al is alleen het blad al heel decoratief, maar rijpe druiven krijg je er zelden van. Het is wel mogelijk, anders zouden er geen druivenkwekerijen in Nederland zijn, maar dan vragen ze de juiste grond en verzorging en niet in een lullig klein tuinhoekje...
De zachte winter laat alles wel veel vroeger uitlopen en toen er weer een mooie dag was om in de tuin te werken, ben ik bezig geweest met snoeien. In de zijtuin staat een prachtige fuchsia, die mooi en lang bloeit en tot bijna aan de grond gesnoeid moet worden, dus die dan ook gesnoeid, het oogt nu wat kaal, maar zodra het warmer wordt, gaat deze struik snel uitlopen tot een forse struik. Ook die struik was zo verwaarloosd, toen ik hier kwam wonen, dat het vooral lange kale stammetjes waren, waarin hoog wat toefjes bloeiende takken te zien waren. Inmiddels wordt het ieder jaar een mooie struik, die van onder tot boven mooi bloeit.
Ik ben geabonneerd op enkele nieuwsbrieven van tuinsites en in 1 nieuwsbrief las ik de waarschuwing, dat siergrassen bijtijds afgeknipt moeten worden om later niet ook de jong opgekomen scheuten weg te knippen, dus ook mijn 4 siergrassen gekortwiekt.
Deze siergrassen worden wat oud en ze doen het niet meer zo mooi als in het begin, wat ook te maken zal hebben, dat ze in pot staan, de ruimte is beperkt en na verloop van tijd slaat de aarde ook dicht, maar goed, ze doen het nog en ik blijf het mooi vinden als ze tussen de andere planten staan.
Achterin de achtertuin staat een struik, geen idee, wat het is, maar ik heb op geen enkele manier de sierwaarde kunnen ontdekken.
Het blad heeft geen sierwaarde en bloei of mogelijke bloeiresten heb ik ook niet gezien.
Toen ik hier kwam wonen, was die struik volgens mij iets van 5 meter hoog, ben niet zo goed in het schatten van hoogte, maar hij was heel hoog. Beetje bij beetje ieder jaar ingekort, maar eerlijk gezegd zou ik hem helemaal weg willen hebben, wat never nooit gaat lukken. De stammetjes zijn met elkaar vergroeid en daar wil ik binnenkort ook de zaag op zetten, zodat hij wat beter in toom te houden is, want het blijft vooralsnog een snelle groeier.
De uitgebloeide bloemstengels van de astilbe weggehaald, evenals van de agastache en de oude ranken van de clematis teruggeknipt. Kortom, zoveel mogelijk gesnoeid, wat vroeg gaat uitlopen.
Als ik de berichten moet geloven, wordt vorst niet meer verwacht en ik wil nog even wachten tot we een goede week verder zijn, maar dan gaan ook de planten in het kasje terug te achtertuin in.
Ze zijn opvallend mooi gebleven, althans voor een winterperiode, maar er zit nog veel groen blad aan en de blauwe strobloem begint al uit te lopen en alle planten in het kasje zullen eveneens gesnoeid moeten worden, kortom, er valt nog veel te doen, maar dan moet het wel droog zijn...
De paar planten in de berging heb ik dit keer wat beter verzorgd en ze zien er nog redelijk goed uit, er zit groei in en ze zijn nog groen, wat ik van vorige winter niet kan zeggen. Toen had ik ernstige twijfels of dat nog wel goed zou komen en het heeft ook lang geduurd, eer ze wat hersteld waren
In de voortuin is weer een zee van sneeuwklokjes te zien, die bijna bloeien, wat ik enigszins apart vind, want voorgaande jaren waren eerst de krokussen opgekomen voor de sneeuwklokjes opkwamen, maar die zijn nu ver in de minderheid, iets wat een andere tuin-blogster ook al opviel.
De tulpen, narcissen, boshyacintje, alles komt dit jaar veel vroeger op en wat ik misschien het meest opvallend vind, is dat een duizendschoon in een betonbak de hele winter is blijven bloeien en nog steeds bloeit, niet overdadig zoals in de zomerperiode, maar toch, het blijft bijzonder om te zien.
En dan het moestuintje, tja....
De knoflook doet het goed, maar zoveel knoflook planten was toch geen goed idee als straks de zaaitijd aanbreekt en ik ruimtegebrek heb om te zaaien, maar wist ik veel, dat het zo'n zachte winter zou worden en ik hield ook rekening met een strenge winter, waarin je wat verlies hebt. Ach, al doende leert men en ik heb al gelezen, dat jonge knoflook ook erg lekker is in salade, dus dan maar wat vroeger oogsten.
Laat ik het zo zeggen, ik heb in ieder geval wat zien groeien in de winter :P
Van de spruiten heb ik 2 maaltjes kunnen eten en er zal nog wel een 3-de keer zijn, maar het zijn wat miezerige planten gebleven, wat ik aan mezelf wijt. Te laat begonnen, meermalen overgeplant, dus vooruit maar.
De boerenkool leeft nog, maar daar is alles mee gezegd, want om volstrekt onduidelijke reden zit er geen enkele groei in.
Ik heb in de vorige tijdelijke woning ook boerenkool in potten gehad, veel kleinere potten, waar ik wel wat maaltjes vanaf kon halen, dus waarom deze het nu niet goed gedaan heeft, geen idee!
Naar het schijnt, hebben koolplanten veel voedingsstoffen nodig, wat mogelijk het probleem is, want ik heb nog wel koemestkorrels door de aarde verwerkt, maar mogelijk te laat?
Ook hier geldt: al doende leert men en het is toch wat anders of je in de volle grond kweekt of in kuipen, waarin de ruimte beperkt is. Nog steeds van plan om nog 2 langwerpige speciekuipen erbij te plaatsen, zodat ik iets meer ruimte creëer om te kunnen kweken.
Het duurt nog wel even, eer het echt zaai-tijd wordt ;)
De gember, die ik een paar maanden geleden heb laten ontkiemen, groeit tegen de klippen op en de langste stengel is al ruim een meter hoog en wat ik misschien eerder had moeten doen, is even lezen, hoe hoog gember wordt, maar ik ging af op een andere blog, hoe makkelijk het was om gember te kweken, maar daar stond niet bij hoe hoog gember kan worden.
Vanmorgen maar eens opgezocht en gember wordt dus minstens 2 meter hoog...
Als ik dat geweten had, had ik de gember in een grotere bak gezet, maar ik las alleen dat gember niet diep wortelt en een lage bak voldoet. Ik heb 2 formaten, die aan een lage bak voldoen, maar ik vermoed, dat de kleinste bak, die ik gekozen heb, toch niet echt zal voldoen, dus binnenkort toch maar overzetten naar het andere formaat.
Ook hier geldt: al doende leert men en vooral, ik heb er plezier in!
Ik weet het, foto's zeggen meer dan 1000 woorden, maar het is geen weer om op het gemak foto's te maken en is het weer, werk ik liever in de tuin, genoeg te doen....
Een nieuw jaar, een nieuwe pagina.... 14-1-2020
Het jaar 2019 ligt weer achter ons, dus ook maar weer een nieuwe pagina voor de tuinverhalen in dit nieuwe jaar.
Het is winter, al is het wintergevoel ver weg, want het zacht met veel regen, teveel naar mijn zin en het helpt allang niet meer om te bedenken, dat het goed is voor de natuur en de grondwaterstand. Ik ben gewoon een buitenmens, wat scharrelen in de tuin, wat snoeiklusjes doen en regelmatig een zonnetje zien.
Ik heb er echter niets over te vertellen, wat ook wel goed is, want zoveel hoofden, zoveel zinnen en ieder heeft zo een voorkeur voor wat de favoriete weersomstandigheden zijn, wat niet altijd mijn wensen zijn ;)
De laatste keer, dat ik nog onder Tuinverhalen 2019 schreef, ging over knoflook kweken, die ik eind oktober geplant had.
Alles is prima opgekomen en door het zachte weer groeit het ook goed, maar ik heb wel wat overdreven met de hoeveelheid teentjes, die ik geplant heb...
Geprobeerd te tellen en dan kom ik zeker op 60 teentjes, maar mogelijk zijn het er nog meer en als dat allemaal mooie bollen worden, kan ik er wel een handeltje in beginnen :P
Tegelijkertijd is het leuk om in de winter iets te zien groeien, maar het gaat wel wat lastig worden als eenmaal het zaai-seizoen begint en enkele bakken dan vol staan met knoflook en deze pas eind juni oogstklaar is. Ik zie wel...
Ik ben toch ook van plan om nog 2 grote langwerpige speciekuipen bij te kopen om sommige groenten in mooie rijtjes te kweken.
Maar goed, dat is voor later, in maart of zo als het zaai-seizoen wat begint te komen.
Het verlangen om toch in de winter iets te kweken was groot en ik ben een maandje geleden begonnen met gember kweken, want naar het schijnt, zou zelfgekweekte gember lekkerder en zoeter zijn, maar eerlijk gezegd vind ik het in de winter gewoon leuk om toch met kweken bezig te zijn en gember schijnt zich daar prima voor te lenen.
Bij de super een paar mooie stukjes gember uitgezocht, die wat redelijke knoppen leken te hebben, deze in bakjes met nat vermiculiet gelegd en in een verwarmde propagator gelegd, waarna het wachten was tot de stukjes gember gingen uitlopen, waar nogal een tijdje overheen gaat.
Inmiddels zit er aan ieder stukje wel een uitloper en de eerste 2 stukjes zitten al in een lage bak aarde, want gember hoeft niet diep geplant te worden en ze groeien goed, al zal het nog lang duren, eer die gember ook oogstbaar is, maar in de zomer mag die bak met gember naar buiten en mogelijk gaat deze ook bloeien, al weet ik niet of dit ten koste gaat van de gemberknollen gaat, maar zo in de winter is het een leuke bezigheid :D
Helaas ging de verwarmde propagator vrij snel kapot in die zin, dat de verwarming niet meer werkte, geen idee, waardoor het niet meer verwarmde, maar ik was wel teleurgesteld.
Besloten om een nieuw verwarmd kasje te kopen, maar dan anders.
De nieuwe bestaat uit een onderbak, die verwarmd wordt met daarop 4 kleine kasjes, waarin de verschillende zaden ontkiemd kunnen worden. Leuk idee en natuurlijk enthousiast gezaaid, wat ook vrij snel op kwam, maar helaas, het is nog veel te vroeg in het jaar om te zaaien, zeker als het ook nog eens zo grijs is, dus allemaal sprieterige zaailingen, waar ik nog geen kant mee op kan.
Maar goed, het kasje werkt dus goed en zodra de laatste 2 stukjes gember overgezet kunnen worden bij de andere gember, schakel ik het kasje uit en wacht ik geduldig af tot het wel zinvol is om te zaaien.
Nou ja, geduldig.....
Wat kan ik verder vertellen over de tuin, dat het zacht is, waardoor mijn tuin er ook nog behoorlijk groen uitziet, zowel in de voortuin als een aantal planten in de potten?
Hier en daar zie ik al wat groei, maar het is nog steeds winter, al mag dat niet zo voelen en tot en met maart kan nog stevige vorst verwacht worden, wat niet geweldig zal zijn voor de planten, die al wat uitlopen...
In de achtertuin tussen de potten ben ik wel eindelijk alle struikelobjecten kwijt, want ook de laatste grote stronk heeft het opgegeven en kon ik vermolmd weghalen. Ik ben er blij mee, want met water geven en verzorgen van de planten in potten moest ik er regelmatig tussendoor lopen en meer dan eens struikelde ik er bijna over. Ook is het nu makkelijker om de potten beter te rangschikken, wat eerst nogal lastig was.
Stapje voor stapje gaat het nog wat worden met deze grote tuin om het huis heen ;)
Zo, de kop is eraf op deze nieuwe pagina voor 2020 en nu maar hopen, dat het een mooi tuinjaar wordt!
Het is winter, al is het wintergevoel ver weg, want het zacht met veel regen, teveel naar mijn zin en het helpt allang niet meer om te bedenken, dat het goed is voor de natuur en de grondwaterstand. Ik ben gewoon een buitenmens, wat scharrelen in de tuin, wat snoeiklusjes doen en regelmatig een zonnetje zien.
Ik heb er echter niets over te vertellen, wat ook wel goed is, want zoveel hoofden, zoveel zinnen en ieder heeft zo een voorkeur voor wat de favoriete weersomstandigheden zijn, wat niet altijd mijn wensen zijn ;)
De laatste keer, dat ik nog onder Tuinverhalen 2019 schreef, ging over knoflook kweken, die ik eind oktober geplant had.
Alles is prima opgekomen en door het zachte weer groeit het ook goed, maar ik heb wel wat overdreven met de hoeveelheid teentjes, die ik geplant heb...
Geprobeerd te tellen en dan kom ik zeker op 60 teentjes, maar mogelijk zijn het er nog meer en als dat allemaal mooie bollen worden, kan ik er wel een handeltje in beginnen :P
Tegelijkertijd is het leuk om in de winter iets te zien groeien, maar het gaat wel wat lastig worden als eenmaal het zaai-seizoen begint en enkele bakken dan vol staan met knoflook en deze pas eind juni oogstklaar is. Ik zie wel...
Ik ben toch ook van plan om nog 2 grote langwerpige speciekuipen bij te kopen om sommige groenten in mooie rijtjes te kweken.
Maar goed, dat is voor later, in maart of zo als het zaai-seizoen wat begint te komen.
Het verlangen om toch in de winter iets te kweken was groot en ik ben een maandje geleden begonnen met gember kweken, want naar het schijnt, zou zelfgekweekte gember lekkerder en zoeter zijn, maar eerlijk gezegd vind ik het in de winter gewoon leuk om toch met kweken bezig te zijn en gember schijnt zich daar prima voor te lenen.
Bij de super een paar mooie stukjes gember uitgezocht, die wat redelijke knoppen leken te hebben, deze in bakjes met nat vermiculiet gelegd en in een verwarmde propagator gelegd, waarna het wachten was tot de stukjes gember gingen uitlopen, waar nogal een tijdje overheen gaat.
Inmiddels zit er aan ieder stukje wel een uitloper en de eerste 2 stukjes zitten al in een lage bak aarde, want gember hoeft niet diep geplant te worden en ze groeien goed, al zal het nog lang duren, eer die gember ook oogstbaar is, maar in de zomer mag die bak met gember naar buiten en mogelijk gaat deze ook bloeien, al weet ik niet of dit ten koste gaat van de gemberknollen gaat, maar zo in de winter is het een leuke bezigheid :D
Helaas ging de verwarmde propagator vrij snel kapot in die zin, dat de verwarming niet meer werkte, geen idee, waardoor het niet meer verwarmde, maar ik was wel teleurgesteld.
Besloten om een nieuw verwarmd kasje te kopen, maar dan anders.
De nieuwe bestaat uit een onderbak, die verwarmd wordt met daarop 4 kleine kasjes, waarin de verschillende zaden ontkiemd kunnen worden. Leuk idee en natuurlijk enthousiast gezaaid, wat ook vrij snel op kwam, maar helaas, het is nog veel te vroeg in het jaar om te zaaien, zeker als het ook nog eens zo grijs is, dus allemaal sprieterige zaailingen, waar ik nog geen kant mee op kan.
Maar goed, het kasje werkt dus goed en zodra de laatste 2 stukjes gember overgezet kunnen worden bij de andere gember, schakel ik het kasje uit en wacht ik geduldig af tot het wel zinvol is om te zaaien.
Nou ja, geduldig.....
Wat kan ik verder vertellen over de tuin, dat het zacht is, waardoor mijn tuin er ook nog behoorlijk groen uitziet, zowel in de voortuin als een aantal planten in de potten?
Hier en daar zie ik al wat groei, maar het is nog steeds winter, al mag dat niet zo voelen en tot en met maart kan nog stevige vorst verwacht worden, wat niet geweldig zal zijn voor de planten, die al wat uitlopen...
In de achtertuin tussen de potten ben ik wel eindelijk alle struikelobjecten kwijt, want ook de laatste grote stronk heeft het opgegeven en kon ik vermolmd weghalen. Ik ben er blij mee, want met water geven en verzorgen van de planten in potten moest ik er regelmatig tussendoor lopen en meer dan eens struikelde ik er bijna over. Ook is het nu makkelijker om de potten beter te rangschikken, wat eerst nogal lastig was.
Stapje voor stapje gaat het nog wat worden met deze grote tuin om het huis heen ;)
Zo, de kop is eraf op deze nieuwe pagina voor 2020 en nu maar hopen, dat het een mooi tuinjaar wordt!