ZOMERVROUW
Op de valreep van het jaar.... 30-12-2021
Tja, bijna 3 maanden niets meer geplaatst, terwijl ik best nog wel wat foto's heb gemaakt in de afgelopen maanden.
Hieronder de foto's van oktober en soms zie ik aan het eind van de middag een prachtige zonsondergang aan de achterkant van het huis....
Hieronder de foto's van oktober en soms zie ik aan het eind van de middag een prachtige zonsondergang aan de achterkant van het huis....
In oktober dus nog wat bloeiende planten en van links naar rechts: de mooie herfstverkleuring van de bosbes, de laatste bloemetjes in het parelkruid en nog een allerlaatste bloemtros in de flox.
Van links naar rechts: nog een allerlaatste bloem in de vlinderstruik, de bloemstengel van de ananassalie, waarvan de bloei wat tegenviel, al bloeide de plant rijkelijk, maar was toch geen blikvanger en tot slot het heksenstruikje, het is nog klein, maar sterk en erg benieuwd naar de bloei in het voorjaar.
Van links naar rechts: Een wit astertje in een betonbak, al weet ik niet meer, waarom ik deze witte gekocht heb en het is ook maar een heel ielig plantje. de tweede foto is van de spoorbloem, die mooi en rijkelijk gebloeid heeft en de laatste is van de brunnera, die blijkbaar in de winter afsterft, want nu is het maar een zielig hoopje blad.
Van links naar rechts: De uitgebloeide bloemknop van de zonnehoed in het zonnetje, nog een laatste bloemetje van de salie Royal Bumble en het bloemetje van de gaura Whirling Butterfly.
Van links naar rechts: Overzicht van het moestuintje en al is het nog niet geworden, wat ik voor ogen had, heb ik toch wat kleine oogsten kunnen plukken en komend jaar weer met frisse moed opnieuw beginnen, ernaast nog een laatste bloemetje van de fuchsia in een betonbak en helemaal recht de mooie bloemetjes van de moerasgladiool in het vijvertje. Vorig jaar nog niet gebloeid, maar dit jaar maar liefst 6 bloemstengels.
Ik vind het leuk om naar de vogeltjes in de achtertuin te kijken en er is dan ook voor elk vogeltje wat wils: gewone zaden, zonnebloempitten, netje pindadoppen, net met pinda's en zonnebloempitten en een potje vet met zonnebloempitten.
Natuurlijk leuk om vanachter het glas te fotograferen....
Het roodborstje zie ik maar heel af en toe en zo met sneeuw is het wel het bijna perfecte plaatje, de Vlaamse gaai kwam af op de pindadoppen, maar het is een luie rakker, want hoewel er nog volle doppen in zitten, moet hij daar meer moeite voor doen, waar hij blijkbaar geen zin in heeft, want al even niet meer gezien.
Het is me opgevallen, dat pimpelmeesjes meer durf hebben dan de koolmeesjes.
Natuurlijk leuk om vanachter het glas te fotograferen....
Het roodborstje zie ik maar heel af en toe en zo met sneeuw is het wel het bijna perfecte plaatje, de Vlaamse gaai kwam af op de pindadoppen, maar het is een luie rakker, want hoewel er nog volle doppen in zitten, moet hij daar meer moeite voor doen, waar hij blijkbaar geen zin in heeft, want al even niet meer gezien.
Het is me opgevallen, dat pimpelmeesjes meer durf hebben dan de koolmeesjes.
Het jaar is weer voorbij en het is te koud en te nat geweest om van een echt mooi tuinjaar te spreken, al heb ik genoeg bloeiende planten gehad, maar het was kort of het verregende snel.
Een heel nieuw jaar in het vooruitzicht en het plezier in tuinieren is gebleven.
Een heel nieuw jaar in het vooruitzicht en het plezier in tuinieren is gebleven.
Vroege herfst.... 3-10-2021
Lang niets geschreven, maar er viel ook niet zoveel te schrijven nu de tuin wel zo'n beetje "af" is.
Wat planten weggedaan, zoals de bergkorenbloem, waarvan de bloemen zeker mooi zijn, maar de stengels vallen makkelijk om en het blad wordt snel lelijk. Daarbij stonden de vaste roze korenbloem en de bergkorenbloem elkaar wat in de weg. De roze korenbloem blijkt een veel grotere plant te zijn geworden dan verwacht en deze ook wat verplaatst.
Een nieuwkomer is een kleine anemoon, waarvan ik vermoed, dat ik er spijt van ga krijgen, omdat anemonen nogal kunnen woekeren, maar ik kijk het nog wel een jaartje aan, want het is wel een herfstbloeier.
Ik probeer zoveel mogelijk door het jaar heen iets bloeiends te hebben staan en hoewel niet bloeiend, is ook het nieuwe siergras een mooie blikvanger in de tuin, carex Prairie Fire, welke in de herfst vlammend oranje wordt, helaas nog geen foto van gemaakt.
Ik mag dit jaar niet klagen over de voortuin, alles is goed aangeslagen, de bloei is allang over het toppunt heen en bij sommige planten is er helemaal geen bloei meer.
De salie Hot Lips is een monsterplant geworden, veel groter dan verwacht, ruim een meter hoog en zo'n 1,5 meter breed, iets te groot naar mijn zin, maar tegelijkertijd blijft deze plant tot aan de vorst bloeien.
In de zijtuin heb ik de vrouwenmantel en de sedum weggehaald, ze moesten plaats maken voor de 2 rozemarijnstruikjes, die het op de plek bijzonder goed doen, maar te dicht tegen de hortensia aan.
Beiden hebben nu voldoende ruimte om uit te groeien tot mooie struiken.
Afgelopen maanden nog wel wat foto's gemaakt, zoals van deze atalanta, ietwat beschadigd...
Wat planten weggedaan, zoals de bergkorenbloem, waarvan de bloemen zeker mooi zijn, maar de stengels vallen makkelijk om en het blad wordt snel lelijk. Daarbij stonden de vaste roze korenbloem en de bergkorenbloem elkaar wat in de weg. De roze korenbloem blijkt een veel grotere plant te zijn geworden dan verwacht en deze ook wat verplaatst.
Een nieuwkomer is een kleine anemoon, waarvan ik vermoed, dat ik er spijt van ga krijgen, omdat anemonen nogal kunnen woekeren, maar ik kijk het nog wel een jaartje aan, want het is wel een herfstbloeier.
Ik probeer zoveel mogelijk door het jaar heen iets bloeiends te hebben staan en hoewel niet bloeiend, is ook het nieuwe siergras een mooie blikvanger in de tuin, carex Prairie Fire, welke in de herfst vlammend oranje wordt, helaas nog geen foto van gemaakt.
Ik mag dit jaar niet klagen over de voortuin, alles is goed aangeslagen, de bloei is allang over het toppunt heen en bij sommige planten is er helemaal geen bloei meer.
De salie Hot Lips is een monsterplant geworden, veel groter dan verwacht, ruim een meter hoog en zo'n 1,5 meter breed, iets te groot naar mijn zin, maar tegelijkertijd blijft deze plant tot aan de vorst bloeien.
In de zijtuin heb ik de vrouwenmantel en de sedum weggehaald, ze moesten plaats maken voor de 2 rozemarijnstruikjes, die het op de plek bijzonder goed doen, maar te dicht tegen de hortensia aan.
Beiden hebben nu voldoende ruimte om uit te groeien tot mooie struiken.
Afgelopen maanden nog wel wat foto's gemaakt, zoals van deze atalanta, ietwat beschadigd...
De bijen...
Ik hoef ze niet in huis te hebben, maar sommige vliegen zijn wel heel mooi!
Libelles en in close-up lijken de vleugels wel op glas in lood met die kleurtjes...
In het voorjaar slangenkruid in een pot gezaaid om dit vervolgens in de zijtuin te zetten.
De plant groeit goed en de stengels buigen zich net als slangen naar de grond om daar verder te kronkelen. Een wat vage plant, maar ik vind de bloemetjes wel erg mooi....
De plant groeit goed en de stengels buigen zich net als slangen naar de grond om daar verder te kronkelen. Een wat vage plant, maar ik vind de bloemetjes wel erg mooi....
De roodbloeiende planten in de voortuin, van links naar rechts de zonnehoed, de lobelia en de agastache Rosie Posie, die meer roze dan rood bloeit
De andere kleuren: de agastache Apricot Sprite, die oranje bloeit, de salvia Ostfriesland, die paars bloeit en de zonnehoed Green Envy, die zowel rood als groen bloeit met afgeronde bloemblaadjes.
De tuin is "klaar".... 1-8-2021
Een tuin is natuurlijk nooit klaar, want na aanleg volgt de verzorging om het ook mooi te houden, maar het grote werk is gebeurd!
De zakken tuinaarde 23 stuks zijn over de voortuin gegaan en ik heb nog 9 zakken liggen, die ik in het najaar als ik toch wat planten wil verplaatsen nog ga verspreiden.
Advies gevraagd bij het tuincentrum vlakbij of ik na die zakken tuinaarde het kunstje nog eens moet herhalen om een gezonde bodem te krijgen. Advies was om er volgend jaar nog een aantal zakken siertuincompost op te verspreiden en dan zou het genoeg moeten zijn.
Het valt op, dat ik sinds die tuinaarde erover een stuk minder last heb van onkruid, wat daarvoor onbeheersbaar leek.
Alles wat geplant is, is goed aangeslagen en ik krijg steeds meer complimenten over hoe de tuin opgeknapt en mooi is geworden. Dit tuinieren doe ik vooral voor mijn eigen plezier, maar het natuurlijk wel leuk om te horen!
Toch waren er nog wat dorens in mijn ogen, zoals de uit de krachten gegroeide coniferen in zowel de voortuin als in de achtertuin. Grote donkere verwaarloosde muren, een rijtje coniferen aan de zijkant van het huis, de vijg, die ik meer dan beu was zo dicht tegen het huis en nog een boompje in de achtertuin, wat stevig inkort mocht worden.
Om een lang verhaal kort te maken, de buurvrouw had een tuinman, die ook wel eens bij mij wilde kijken en na de prijsafspraak werd er voortvarend te werk gegaan....
Achter begonnen aan de grote coniferen-muur, helaas geen "voor foto", wel een "na-foto"
De zakken tuinaarde 23 stuks zijn over de voortuin gegaan en ik heb nog 9 zakken liggen, die ik in het najaar als ik toch wat planten wil verplaatsen nog ga verspreiden.
Advies gevraagd bij het tuincentrum vlakbij of ik na die zakken tuinaarde het kunstje nog eens moet herhalen om een gezonde bodem te krijgen. Advies was om er volgend jaar nog een aantal zakken siertuincompost op te verspreiden en dan zou het genoeg moeten zijn.
Het valt op, dat ik sinds die tuinaarde erover een stuk minder last heb van onkruid, wat daarvoor onbeheersbaar leek.
Alles wat geplant is, is goed aangeslagen en ik krijg steeds meer complimenten over hoe de tuin opgeknapt en mooi is geworden. Dit tuinieren doe ik vooral voor mijn eigen plezier, maar het natuurlijk wel leuk om te horen!
Toch waren er nog wat dorens in mijn ogen, zoals de uit de krachten gegroeide coniferen in zowel de voortuin als in de achtertuin. Grote donkere verwaarloosde muren, een rijtje coniferen aan de zijkant van het huis, de vijg, die ik meer dan beu was zo dicht tegen het huis en nog een boompje in de achtertuin, wat stevig inkort mocht worden.
Om een lang verhaal kort te maken, de buurvrouw had een tuinman, die ook wel eens bij mij wilde kijken en na de prijsafspraak werd er voortvarend te werk gegaan....
Achter begonnen aan de grote coniferen-muur, helaas geen "voor foto", wel een "na-foto"
Nee, echt mooi oogt het niet, maar wat een licht in de achtertuin en ik heb er al wat planten neergezet om de aandacht wat af te leiden. In geen 20 jaar zijn die coniferen gesnoeid, waardoor totale wildgroei is ontstaan en als je goed kijkt, zie je rechts een stuk stam wat slap ineen gezakt is om vervolgens weer omhoog te gaan.
Het liefst had ik die bomen en schuttinkje en rijtje patio-stenen (niet zichtbaar op de foto) helemaal weg, maar dat gaat me een geld kosten en was ik 20 jaar jonger zou ik het misschien ook laten doen, maar dat is iets voor de volgende bewoners ter zijner tijd.
Ook in de achtertuin het boompje, waarover ik wat getwijfeld heb, wel of niet helemaal weg, maar wilde ik toch wel behouden, alleen dan fors ingekort.
Het liefst had ik die bomen en schuttinkje en rijtje patio-stenen (niet zichtbaar op de foto) helemaal weg, maar dat gaat me een geld kosten en was ik 20 jaar jonger zou ik het misschien ook laten doen, maar dat is iets voor de volgende bewoners ter zijner tijd.
Ook in de achtertuin het boompje, waarover ik wat getwijfeld heb, wel of niet helemaal weg, maar wilde ik toch wel behouden, alleen dan fors ingekort.
Langs het tuinpad langs het huis is het rijtje coniferen weer netjes gesnoeid, ik kan het zelf in principe wel doen, maar mijn armen kunnen het zware apparaat niet meer bedienen en ik heb nu weer meer tuinpad.
De vijg eruit, al vonden sommige mensen dat jammer, maar nee, echt veel te dicht bij het huis, hij was al wat aan het kwijnen, vijgen worden niet rijp en ik heb er alleen maar overlast van, dus weg!
Ik kijk wel zorgvuldig of hij niet meer gaat uitlopen, want een gesnoeide, afgezaagde vijg wil nog wel eens aan de wandel gaan om ergens anders weer boven de grond te komen.
Tot slot de coniferen in de voortuin, wat er iets minder miserabel uitziet dan in de achtertuin, maar ook hier scheelt het veel licht aan de voorkant, vooral aan het eind van de middag als de zon van de andere kant komt.
Tot slot de coniferen in de voortuin, wat er iets minder miserabel uitziet dan in de achtertuin, maar ook hier scheelt het veel licht aan de voorkant, vooral aan het eind van de middag als de zon van de andere kant komt.
Hoewel ik wel meer foto's van bloemen heb gemaakt, haal ik er slechts een paar naar voren, zoals de korenbloem-aster, dit jaar voor het eerst bloeiend en ik kende de plant niet en was dus heel nieuwsgierig naar de bloei...
De plant wordt wel hoger dan gedacht en kan ook niet op die plek blijven staan, na de bloei verplaats ik hem naar de voortuin.
Foto's op Internet lieten zowel roze als blauwe bloemen zien, maar het blijken dus blauwe bloemen te zijn en ik vind ze echt heel mooi!
De plant wordt wel hoger dan gedacht en kan ook niet op die plek blijven staan, na de bloei verplaats ik hem naar de voortuin.
Foto's op Internet lieten zowel roze als blauwe bloemen zien, maar het blijken dus blauwe bloemen te zijn en ik vind ze echt heel mooi!
Op de foto lijkt de kleur wat meer naar roze te neigen en ben nog even buiten gaan kijken, maar de bloemen zijn toch echt meer blauw dan roze.
In de achtertuin bloeit of heeft gebloeid, de blauwe strobloem, de zonnehoed samen met de gaura, wat samen een mooi plaatje vormt en de clematis heeft gebloeid, maar inmiddels is de bloei voorbij.
Van de laatste niet veel plezier gehad door eindeloze slakkenvraat, het is al bijna een wonder, dat ik een foto heb kunnen maken van 2 gave bloemen...
In de achtertuin bloeit of heeft gebloeid, de blauwe strobloem, de zonnehoed samen met de gaura, wat samen een mooi plaatje vormt en de clematis heeft gebloeid, maar inmiddels is de bloei voorbij.
Van de laatste niet veel plezier gehad door eindeloze slakkenvraat, het is al bijna een wonder, dat ik een foto heb kunnen maken van 2 gave bloemen...
Het was al in het nieuws, dat het een goed vlinderjaar is, maar de vraag is natuurlijk of die vlinders ook naar mijn tuin komen en ik ben niet teleurgesteld, want mijn tuin zowel voor als achter is geliefd bij de vlinders en voor het eerst sinds jaren weer op vlinderjacht kunnen gaan met de camera :D
Dat vind ik toch ook leuk van tuinieren om mooie insecten aan te trekken, wat het geheel compleet maakt.
Dat vind ik toch ook leuk van tuinieren om mooie insecten aan te trekken, wat het geheel compleet maakt.
Het grote werk is dus klaar, alleen is dit jaar het weer nogal teleurstellend door regen en wind, waardoor ik een aantal planten rechtop moet houden door middel van stokken en touwtjes, zodat ze niet tegen de grond liggen. De stokken zijn een goed hulpmiddel, maar zonder vind ik de planten wat mooier en natuurlijker ogen, het is niet anders.
Ook de moestuin is een teleurstelling na een enthousiast begin met de tuinbonen en sugarsnaps, maar verder wil het niet echt groeien. Andijvie is doorgeschoten en vol met zwarte luis, spruiten kan ik ook wel vergeten, want volledig aangevreten door slakken, de bietjes groeien nauwelijks en van oogsten is voorlopig nog geen sprake als het zelfs zover komt.
De tomatenplanten bloeien wel, maar ook hiervoor is het te fris en te nat en ik verwacht er dan ook niet veel van, teleurstellend, maar het is niet anders.
Ook de moestuin is een teleurstelling na een enthousiast begin met de tuinbonen en sugarsnaps, maar verder wil het niet echt groeien. Andijvie is doorgeschoten en vol met zwarte luis, spruiten kan ik ook wel vergeten, want volledig aangevreten door slakken, de bietjes groeien nauwelijks en van oogsten is voorlopig nog geen sprake als het zelfs zover komt.
De tomatenplanten bloeien wel, maar ook hiervoor is het te fris en te nat en ik verwacht er dan ook niet veel van, teleurstellend, maar het is niet anders.
Zomerse dagen.... 21-6-2021
Plotseling waren er de zomerse, warme dagen, te warme dagen en ging alles vooral om water geven.
Onlangs 20 zakken tuinaarde en 4 zakken siertuincompost bestelt en die moesten nog over de voortuin verspreid worden, maar dat gesjouw met de zakken en aarde verdelen in de hete zon was me iets te veel.
Jammer, want nu zijn de zomerse dagen voorbij en is er weer de bekende regen en de nieuwe aarde had zo mooi ingeregend kunnen worden.
Nu is het wachten op het juiste weer om met de aarde aan de slag te gaan....
Het mooie weer heeft wel voor een groei- en bloei-spurt gezorgd.
Een overzicht van mijn achtertuin:
Onlangs 20 zakken tuinaarde en 4 zakken siertuincompost bestelt en die moesten nog over de voortuin verspreid worden, maar dat gesjouw met de zakken en aarde verdelen in de hete zon was me iets te veel.
Jammer, want nu zijn de zomerse dagen voorbij en is er weer de bekende regen en de nieuwe aarde had zo mooi ingeregend kunnen worden.
Nu is het wachten op het juiste weer om met de aarde aan de slag te gaan....
Het mooie weer heeft wel voor een groei- en bloei-spurt gezorgd.
Een overzicht van mijn achtertuin:
Er is steeds meer bloei te zien en zoals ieder jaar bloeien de orchissen weer prachtig, al heb ik de indruk, dat de bloemstengels dit jaar wat smaller zijn dan vorig jaar.
Een nieuwkomer in de achtertuin is de salie Royal Bumble, een plant, die al een tijd op mijn verlanglijstje stond vanwege de prachtige rode kleur, ik lijk dit jaar erg op zuiver rode kleuren te vallen...
Ook een nieuwkomer is een andere salvia, die de salvia Hot Lips had moeten zijn, maar een totaal andere kleur heeft, meer paarsachtig, maar sinds een paar dagen zie ik toch enkele bloemetjes met de bekende lipjes, maar welke soort het nu is?
In de achtertuin zitten de oleander en de mandeville ook vol met knoppen, nog even en dan wordt het weer een prachtig bloeiende plant.
De clematis Cardinal Rouge bloeit mooier dan ooit, maar vorig jaar nog een zelfde clematis erbij gezet, maar vreemd genoeg is de kleur niet hetzelfde...
In de pot bij de Hellonias bullata bloeit nu een ander plantje, waar je zo aan voorbij zou lopen, want het is klein en nauwelijks opvallend te noemen, pas als het van heel dichtbij bekijkt, vind ik het een erg mooi bloemetje.
Het valt niet mee om van mijn voortuin een mooie overzichtsfoto te maken, maar vooruit maar:
De tuin begint wel steeds groener te worden en mijn favoriet blijft toch wel de salie Hot Lips, al is de eerste bloei al wat over de top, maar hij blijft tot ver in de herfst bloeien.
Iedere keer als ik naar deze plant kijk, moet ik glimlachen...
Iedere keer als ik naar deze plant kijk, moet ik glimlachen...
In de voortuin bloeien ook de Knautzia en de roze korenbloem, beiden zeer geliefd door bijen in allerlei soorten en maten...
Drie soorten korenbloem, de bergkorenbloem, de centaurea dealbata en de korenbloem amberboa desert star, de laatste staat nog in knop en zal beginnen met bloeien, zodra de centaurea dealbata uitgebloeid is.
In de moestuin zijn de tuinbonen, sugar snaps en knoflook geoogst.
De oogst van de tuinbonen was minder dan dat het zich liet aanzien, want plotseling ging de groei achteruit en veel bonen kwamen niet meer tot ontwikkeling, maar ik heb er toch 2 maaltjes aan overgehouden.
Sugar snaps heeft wel aardig wat oogst gegeven voor meerdere maaltijden en de knoflook viel weer tegen, het zijn kleine bollen gebleven, waarvan een paar ook met teentjes, maar ik geef niet op en ga eind dit jaar weer op herhaling.
In de leeggekomen bakken staat nu andijvie en paksoi.
De oogst van de tuinbonen was minder dan dat het zich liet aanzien, want plotseling ging de groei achteruit en veel bonen kwamen niet meer tot ontwikkeling, maar ik heb er toch 2 maaltjes aan overgehouden.
Sugar snaps heeft wel aardig wat oogst gegeven voor meerdere maaltijden en de knoflook viel weer tegen, het zijn kleine bollen gebleven, waarvan een paar ook met teentjes, maar ik geef niet op en ga eind dit jaar weer op herhaling.
In de leeggekomen bakken staat nu andijvie en paksoi.
Het randje voortuin is wat te dicht opeen beplant, maar dat is vooral om katten te weren, die in deze omgeving mijn tuin soms zien als openbare kattenbak :(
Sinds het zo vol beplant is, komen daar in ieder geval geen katten meer en op de lange duur kijk ik wel of ik hier en daar iets zal moeten weghalen, als de planten elkaar in de weg gaan zitten, want het zijn merendeels bodembedekkers.
Wat ik een erg leuk plantje vind, is de orchidee primula met hun aparte bloei:
Sinds het zo vol beplant is, komen daar in ieder geval geen katten meer en op de lange duur kijk ik wel of ik hier en daar iets zal moeten weghalen, als de planten elkaar in de weg gaan zitten, want het zijn merendeels bodembedekkers.
Wat ik een erg leuk plantje vind, is de orchidee primula met hun aparte bloei:
De brunel bloeit nu voor het tweede jaar en een stuk mooier en groter dan vorig jaar, mooie kleur en de bloemetjes lijken fluwelig te zijn.
Hoewel vastbesloten om nooit violen te kopen, ben ik wel gezwicht voor deze kleine viola cornuta en vooral om de mooie tekening op de bloemetjes.
Tot slot nog een foto van de gaura Whirling butterfly, wat ik een erg mooie gaura vind, hij is op de plek gekomen van de wit bloeiende papaver, waarvan de bladstengels tegen de grond gingen en kort daarop ook de bloemstengels, dus die is eruit gegaan en stond eerlijk gezegd ook niet mooi in de voortuin.
De gaura bloeit ook wit, maar luchtig en bloeit een zomerlang door.
De gaura bloeit ook wit, maar luchtig en bloeit een zomerlang door.
Verder heb ik veel gesnoeid en de enige grote klus, die me nog te wachten staat, is de 20 zakken aarde over de tuin verdelen en hoop ik eindelijk eens gewoon te kunnen genieten van groei en bloei in deze zo verwaarloosde tuin, waar nog maar weinig van is te zien.
Vorig jaar wel moedig aan begonnen om de voortuin op te knappen, maar inmiddels begin ik het wel wat moe te worden, het gewroet en gesjouw met alles begint me zwaar te vallen.
Zit de aarde er eenmaal overheen, is het vooral onderhoud aan de tuin om het ook mooi te houden en dat vind ik wel leuk, dus nog even doorbijten.....
Vorig jaar wel moedig aan begonnen om de voortuin op te knappen, maar inmiddels begin ik het wel wat moe te worden, het gewroet en gesjouw met alles begint me zwaar te vallen.
Zit de aarde er eenmaal overheen, is het vooral onderhoud aan de tuin om het ook mooi te houden en dat vind ik wel leuk, dus nog even doorbijten.....
Wat een koele, natte lente!.... 22-5-2021
Afgezien van een enkele plotseling zomerse dag, warm en zonnig, blijft het dit jaar aan de kille en natte kant. Goed voor de grondwaterstand heb ik al begrepen, die is weer normaal, maar eerlijk gezegd begin ik wel wat genoeg te krijgen van dit weer...
Het groeit allemaal wel, maar heel traag en in de achtertuin heb ik afscheid moeten nemen van 4 planten, die de strenge vorst in de potten niet overleefd hebben, de agastache, de passiebloem Snow Queen, de chocolade cosmea en de Toscaanse jasmijn zijn dus uit de tuin verdwenen en hebben plaats gemaakt voor andere planten, nu nog kleine plantjes in de hoop, dat het snel mooie planten worden.
De salie Hot Lips heeft het ook moeilijk gehad en of de plant nog mag blijven, is nog maar de vraag, want hij loopt wel weer iets uit, maar de algemene aanblik is toch wel heel doods.
Niet helemaal getreurd, want de stekken van deze plant in de voortuin hebben iets vorstschade gehad, maar inmiddels een mooi groen struikje met al vele bloemknopjes.
Op een wat zonniger dag wat foto's in de tuin gemaakt en allereerst de Dictamnus, die dit jaar mooi en sterk uitloopt, maar helaas dit jaar nog geen bloemstengels.
Het groeit allemaal wel, maar heel traag en in de achtertuin heb ik afscheid moeten nemen van 4 planten, die de strenge vorst in de potten niet overleefd hebben, de agastache, de passiebloem Snow Queen, de chocolade cosmea en de Toscaanse jasmijn zijn dus uit de tuin verdwenen en hebben plaats gemaakt voor andere planten, nu nog kleine plantjes in de hoop, dat het snel mooie planten worden.
De salie Hot Lips heeft het ook moeilijk gehad en of de plant nog mag blijven, is nog maar de vraag, want hij loopt wel weer iets uit, maar de algemene aanblik is toch wel heel doods.
Niet helemaal getreurd, want de stekken van deze plant in de voortuin hebben iets vorstschade gehad, maar inmiddels een mooi groen struikje met al vele bloemknopjes.
Op een wat zonniger dag wat foto's in de tuin gemaakt en allereerst de Dictamnus, die dit jaar mooi en sterk uitloopt, maar helaas dit jaar nog geen bloemstengels.
In de achtertuin bloeit nu de ereprijs en dat is misschien wel het voordeel van dit matige voorjaar, want dit keer gaat de bloei langzaam en is het lang genieten van de bloei
Ook in de achtertuin de bieslook en de orchissen, waarbij ik nog nooit, maar dan ook echt nooit zoveel bloemknoppen in de bieslook heb gezien. De orchissen groeien goed, alleen wat jammer, dat de gevlekte rietorchis de bosorchis lijkt te verdringen.
Het verschil in bloei is vrij klein, alleen heel dichtbij is te zien, dat de bloemetjes net iets anders zijn, maar op een afstandje lijken alle bloemstengels hetzelfde van kleur te zijn.
Het verschil in bloei is vrij klein, alleen heel dichtbij is te zien, dat de bloemetjes net iets anders zijn, maar op een afstandje lijken alle bloemstengels hetzelfde van kleur te zijn.
In het vijvertje bloeit nu het waterdrieblad, wat echt mooie bloemetjes zijn, maar het is echter kort genieten door het regenachtige weer :(
Onder het zij-raam van de keuken heb ik ook een reepje tuin, waar de Helonias bullata gebloeid heeft, het was kort met dit weer, maar toch een paar foto's kunnen maken, al viel de bloei dit jaar dus wat tegen. Het duurde lang voordat de bloemen mooi op de stengels kwam te staan en toen het eenmaal zover was, was het mooie er eigenlijk al vanaf. Maar goed, dit jaar dus wel weer bloei!
Op de middelste foto is nog wel te zien, dat de meeldraadjes mooi naar zachtblauw verkleuren.
Verder staat er een bak met aardbeien, staat er al jaren en geeft al jaren lekkere aardbeitjes, echt groot worden ze niet meer, maar de smaak is er niet minder om en de bloemetjes beloven weer lekkere aardbeitjes, al zag ik, dat zich zowel in deze bak als in de bak met aardbeien in de achtertuin dat er zich weer een mierenkolonie gevestigd heeft, waar ik wat aan wil doen, zodra het weer iets opknapt, want ze zorgen voor beschadiging aan de wortels.
Verder staat er een bak met aardbeien, staat er al jaren en geeft al jaren lekkere aardbeitjes, echt groot worden ze niet meer, maar de smaak is er niet minder om en de bloemetjes beloven weer lekkere aardbeitjes, al zag ik, dat zich zowel in deze bak als in de bak met aardbeien in de achtertuin dat er zich weer een mierenkolonie gevestigd heeft, waar ik wat aan wil doen, zodra het weer iets opknapt, want ze zorgen voor beschadiging aan de wortels.
Op het zijpad langs het huis staat een pot met een bosbes, die goed gebloeid heeft en de eerste bosbesjes zijn al goed te zien, op de foto nog niet, daar zitten de bloemetjes er nog aan...
Vlakbij deze pot heb ik nog een 4-kant stukje tuin, waar het muurleeuwebekje een mooi tapijtje heeft gevormd. Eigenlijk het enige plekje, waar ik dit plantje echt mooi vind, want verder is het een plantje, wat je nooit meer kwijt raakt.
Het is, dat het heel makkelijk weg te trekken is als het echt even hier en daar teveel wordt, maar dan heeft het zich allang uitgezaaid, dus komt weer net zo hard terug!
Inmiddels is het door de hele tuin te vinden: achter, voor en opzij, het is een kwestie van tijd, dat de hele straat ervan kan meegenieten...
Het is, dat het heel makkelijk weg te trekken is als het echt even hier en daar teveel wordt, maar dan heeft het zich allang uitgezaaid, dus komt weer net zo hard terug!
Inmiddels is het door de hele tuin te vinden: achter, voor en opzij, het is een kwestie van tijd, dat de hele straat ervan kan meegenieten...
De passiebloem tegen de voorkant van het huis had het bovengronds al snel opgegeven met de vorst en ik kon niet anders dan alles afknippen en hopen, dat hij weer zou uitlopen.
Hij loopt uit, maar gezond ziet het er niet uit met gelig blad, het oogt wat troosteloos en om dat kleine stukje tuin toch wat op te fleuren heb ik een brunnera ernaast gezet, aardige vergeetmenietjes met mooi blad.
Hij loopt uit, maar gezond ziet het er niet uit met gelig blad, het oogt wat troosteloos en om dat kleine stukje tuin toch wat op te fleuren heb ik een brunnera ernaast gezet, aardige vergeetmenietjes met mooi blad.
Ik had het niet verwacht na de forse snoei van vorig jaar, maar alle seringen bloeien uitbundig met meer bloemen dan ooit, maar helaas, ook hier is door de regen de pret snel voorbij, want ze worden in rap tempo bruin :(
Achter de seringen is een stukje tuin, waar ik redelijk tevreden over ben, het groeit er rustig en ik vind het wel een mooi evenwichtig hoekje.
De planten lijken het er naar de zin te hebben en de astilbe, die voorgaandje jaren in pot stond, lijkt wel heel erg blij te zijn op zijn nieuwe plek, zo goed als hij nu uitloopt, heb ik niet eerder van deze plant gezien en inmiddels meen ik de eerste bloemstengels tussen het blad te zien.
Ik had voorheen wel gezien, dat er wat longkruid tussen de hoge bodembedekkers stond, maar dat was maar een klein struikje, wat ik ook heb laten staan. Ook deze plant vindt het erg prettig, dat het niet meer weggedrukt wordt door de vorige planten en breidt zich in rap tempo uit tot een flinke plant.
Wat op de foto niet te zien is en wat minder blij is met de nieuwe plek is een leuk en mooi bodembedekkertje. Stond eerst in de voortuin, waar hij mij te snel zich verspreidde en het leek me wel leuk om het in dat hoekje te zien, maar te zien aan de groei gaat dit toch niet van harte.
Vermoedelijk houdt het van wat meer zon...
De spirea op de foto lijkt nog klein, maar inmiddels is er meer groei te zien en ik vind het een perfecte plant voor dat donkerder stukje tuin, het licht dat stukje wat op.
De planten lijken het er naar de zin te hebben en de astilbe, die voorgaandje jaren in pot stond, lijkt wel heel erg blij te zijn op zijn nieuwe plek, zo goed als hij nu uitloopt, heb ik niet eerder van deze plant gezien en inmiddels meen ik de eerste bloemstengels tussen het blad te zien.
Ik had voorheen wel gezien, dat er wat longkruid tussen de hoge bodembedekkers stond, maar dat was maar een klein struikje, wat ik ook heb laten staan. Ook deze plant vindt het erg prettig, dat het niet meer weggedrukt wordt door de vorige planten en breidt zich in rap tempo uit tot een flinke plant.
Wat op de foto niet te zien is en wat minder blij is met de nieuwe plek is een leuk en mooi bodembedekkertje. Stond eerst in de voortuin, waar hij mij te snel zich verspreidde en het leek me wel leuk om het in dat hoekje te zien, maar te zien aan de groei gaat dit toch niet van harte.
Vermoedelijk houdt het van wat meer zon...
De spirea op de foto lijkt nog klein, maar inmiddels is er meer groei te zien en ik vind het een perfecte plant voor dat donkerder stukje tuin, het licht dat stukje wat op.
Mijn aandacht gaat de laatste tijd vooral naar het kleine randje voortuin, een rij verhoogde betonbakken met daarvoor een opgehoogd stukje tuin.
Ik vind het leuk om daar een aardig bloemenrandje van te maken, waar steeds iets bloeiends te zien is, deels ook om de katten er weg te houden, want die blijven toch wel wat een probleem en ik vind het smerig.
Op onderstaande foto de kruipflox, die wel eens mooier gebloeid heeft, maar nu door de regen ook wat minder mooi oogt, maar hij heeft het er wel naar de zin en breidt zich over de voortuin uit, waarbij ik het kleine struikje tijm vrij houdt. De andere foto is van het Marokkaans margrietje, een plantje wat me wat verbaast. Het lijkt een plantje te zijn, wat het allemaal wel best vindt, het bloeit uitbundig in het voorjaar om daarna te gaan groeien met grijsgroen blad, wat ook in de winter vrij mooi blijft.
Ik vind het leuk om daar een aardig bloemenrandje van te maken, waar steeds iets bloeiends te zien is, deels ook om de katten er weg te houden, want die blijven toch wel wat een probleem en ik vind het smerig.
Op onderstaande foto de kruipflox, die wel eens mooier gebloeid heeft, maar nu door de regen ook wat minder mooi oogt, maar hij heeft het er wel naar de zin en breidt zich over de voortuin uit, waarbij ik het kleine struikje tijm vrij houdt. De andere foto is van het Marokkaans margrietje, een plantje wat me wat verbaast. Het lijkt een plantje te zijn, wat het allemaal wel best vindt, het bloeit uitbundig in het voorjaar om daarna te gaan groeien met grijsgroen blad, wat ook in de winter vrij mooi blijft.
Een paar foto's van het randje tuin, het is lastig om dat randje mooi op de foto te krijgen.
Op de linkerfoto de heuchera, de armeria, die wit bloeit. De tweede foto is ook van een armeria, maar die bloeit rozerood en helemaal rechts is het parelkruid wat in de laatste betonbak groeit en bloeit en het daar zeer naar de zin heeft, want het breidt zich erg uit, maar wel mooi en op de foto nog maar een paar bloemetjes, maar inmiddels bloeit er veel meer.
Op de linkerfoto de heuchera, de armeria, die wit bloeit. De tweede foto is ook van een armeria, maar die bloeit rozerood en helemaal rechts is het parelkruid wat in de laatste betonbak groeit en bloeit en het daar zeer naar de zin heeft, want het breidt zich erg uit, maar wel mooi en op de foto nog maar een paar bloemetjes, maar inmiddels bloeit er veel meer.
In het vroege voorjaar alle lege moestuinbakken vermengd met vermiculiet en voedingskorrels en het lijkt erop, dat dit zijn vruchten afwerpt. De tuinbonen had ik al vroeg geplant, net als de sugar snaps en ze groeien op tot mooie strakke planten met veel bloemen. Helaas gisteren weer veel wind geweest, waardoor ik er nog een stok bij zal moeten zetten om weer mooi recht te groeien, maar ik ben niet ontevreden over hoe het tot nu toe gaat.
In de voortuin hebben eigenlijk alle planten de winter overleefd, zelf de planten, waarvan ik het niet verwacht had zoals de rode lobelia en de ananassalie. De groei is nog niet spectaculair, maar er zit duidelijk groei in. Slechts 1 plantje heeft het niet gered, maar daar had ik bij voorbaat al twijfels over.
Vorig heb ik de muurbloem, die in pot stond in de voortuin gezet en tja, dan kan ik niets anders zeggen, dat planten toch liever in de volle grond staan, want de plant is in een jaar tijd 2x zo groot geworden en bloeit uitbundiger dan ooit...
Vorig heb ik de muurbloem, die in pot stond in de voortuin gezet en tja, dan kan ik niets anders zeggen, dat planten toch liever in de volle grond staan, want de plant is in een jaar tijd 2x zo groot geworden en bloeit uitbundiger dan ooit...
In de voortuin staan 3 soorten korenbloem, een leuk struikje, wat roze gaat bloeien, de bergkorenbloem en een korenbloem, die is aan komen waaien. Ik zie het verschil vooral enigszins in het blad, de een is wat grijsgroen, de ander helder groen, maar de bloemen lijken gelijk te zijn.
Wel mooi....
Wel mooi....
Er was toen ik hier kwam wonen een mooi "plakkaat" van lievevrouwebedstro, wat echter de hete zomer van 2018 niet overleefd heeft, maar een paar plantjes wisten te ontsnappen aan de hitte en groeiden verder onder de hortensia in de buurt. Ik vind lievevrouwebedstro wel mooi en het breidt zich wel wat uit, maar niet hinderlijk, dus van mij mag het blijven staan.
Verder is het afwachten, wat het weer gaat worden, een beetje zomer zou wel prettig zijn...
Lente is traag.... 15-4-2021
Het wil niet echt met de lente, de temperaturen blijven laag en nog regelmatig nachtvorst, wat ook te merken is aan de plantgroei: waar vorig jaar rond deze tijd al veel in bloei stond, is er nu nauwelijks iets van bloei te zien en ook de plantgroei gaat langzaam.
Maar goed, het meeste is tot nu toe opgekomen en slechts van enkele planten is het nog niet zeker zoals bv de ananassalie, daarvan is nog niets te zien en de plant is ook niet helemaal winterhard, maar het is nog vroeg, dus ik wacht af...
Gisteren eens met de camera door de tuin gegaan en vorige keer plaatste ik een foto van de ereprijs, die al aardig aan het bijtrekken was, maar nu weer massaal uitgelopen is en iedere rozet een stevige bloemknop heeft.
Maar goed, het meeste is tot nu toe opgekomen en slechts van enkele planten is het nog niet zeker zoals bv de ananassalie, daarvan is nog niets te zien en de plant is ook niet helemaal winterhard, maar het is nog vroeg, dus ik wacht af...
Gisteren eens met de camera door de tuin gegaan en vorige keer plaatste ik een foto van de ereprijs, die al aardig aan het bijtrekken was, maar nu weer massaal uitgelopen is en iedere rozet een stevige bloemknop heeft.
Naast de ereprijs staat de pot met de orchideeën Gevlekte orchis en bosorchis, beide orchissen heb ik al bijna 17 jaar en zijn meerdere keren van plek verhuisd, maar sinds ik hier woon, staan ze allemaal bij elkaar in een grote pot en ze lijken het daar goed naar de zin te hebben, want ieder jaar komen er nieuwe orchissen bij.
Vorig jaar een nieuwe zonnehoed gekocht met een bijzondere bloem "Green Envy", een rood met groene bloem met aparte bloembladen. Er was mij gezegd, dat hij niet geheel winterhard was en daarbij stond hij in een relatief kleine pot tijdens de strenge vorst, maar tot mijn grote opluchting loopt hij weer uit en nog mooier, hij zaait zich blijkbaar heel makkelijk uit.
Links onder zijn de rode puntjes van de uitlopers de rest zijn zaailingen.
Zoals ieder jaar komt de kleine geitenbaard ook altijd vroeg op.
Zoals ieder jaar komt de kleine geitenbaard ook altijd vroeg op.
Zelf vind ik deze plant het mooist in de herfst als het blad naar felrood verkleurt.
De blauwe strobloem komt is ook weer keurig opgekomen en vorig jaar het zaad verzameld, want ik wil deze vaste plant ook graag in de voortuin, dus binnenkort voorzaaien in pot en zodra het voldoende uitgelopen is, verhuist de plant naar de voortuin.
De blauwe strobloem komt is ook weer keurig opgekomen en vorig jaar het zaad verzameld, want ik wil deze vaste plant ook graag in de voortuin, dus binnenkort voorzaaien in pot en zodra het voldoende uitgelopen is, verhuist de plant naar de voortuin.
Onlangs mogen winkelen op afspraak bij het tuincentrum en natuurlijk wat nieuwe planten gekocht, waaronder deze spirea, waarvan ik de bladkleur in het voorjaar zo mooi vind en wat later verkleurd naar lichtgeel.
De bedoeling is, dat hij naar de voortuin gaat.
Vorig jaar weer de snoeiklus aan de mini-sering gedaan, echt een saai werkje om de vele takjes goed te snoeien, maar dan heb je ook wat, want hij zit weer vol mooie bloemstengels.
Vorig jaar weer de snoeiklus aan de mini-sering gedaan, echt een saai werkje om de vele takjes goed te snoeien, maar dan heb je ook wat, want hij zit weer vol mooie bloemstengels.
Op het zijmuurtje loopt ook de lijsterbesspirea weer prachtig uit, ik vind het uitlopen van deze plant eigenlijk het mooiste van deze plant, na de lente verdwijnt de mooie schakering tussen lichtgroen en rood en wordt de plant gewoon groen, maar dit uitlopen blijft prachtig!
In het stukje tuin onder het keukenraam opzij bloeit nu de aubretia, een wintergroene plant, die lang en mooi bloeit, er zijn meerdere kleuren, maar deze dieppaarse vind ik zelf het mooist!
In dat zelfde randje tuin staat ook de pot met Hellonias bullata en hoera, die jaar weer bloemen!
Aan de zijkant van het huis staat ook een grote pot met Amerikaanse bosbes, die mooi uitloopt, maar ook meerdere bloemtrosjes heeft.
In de voortuin is ruim 90% van de sneeuwklokjes en krokussen weggehaald, wat een stevige klus was en ik ben er nog lang niet, want er moet nog een lastig stukje gedaan worden.
Nadeel is, dat het daardoor weer de buurtkattenbak is geworden, maar ook het randje voortuin was doelwit van een kat tot ik er saté-prikkers met een schijfje citroen eraan in de grond gestoken had.
Mooi is anders, dus heb ik bij het tuincentrum 2 plantjes aubrieta en 2 plantjes armeria gekocht, beiden enigszins bodembedekkend en wintergroen.
Nadeel is, dat het daardoor weer de buurtkattenbak is geworden, maar ook het randje voortuin was doelwit van een kat tot ik er saté-prikkers met een schijfje citroen eraan in de grond gestoken had.
Mooi is anders, dus heb ik bij het tuincentrum 2 plantjes aubrieta en 2 plantjes armeria gekocht, beiden enigszins bodembedekkend en wintergroen.
Het randje tuin oogt nog rommelig en het is de bedoeling, dat als de voortuin enigszins op orde is, ik dat dat randje ga opknappen met een soort van muurtje ervoor.
In de betonbak komt ook de kruipflox tot leven en voor de bak kruipflox staat het Marokkaans margrietje volop in knop en het is wachten op warmere dagen en de knopjes open gaan.
De moestuin in bakken gaat niet onaardig, de tuinbonen en sugar snaps groeien langzaam, maar gestaag, al hoop ik, dat binnenkort de echte groei erin komt.
In de betonbak komt ook de kruipflox tot leven en voor de bak kruipflox staat het Marokkaans margrietje volop in knop en het is wachten op warmere dagen en de knopjes open gaan.
De moestuin in bakken gaat niet onaardig, de tuinbonen en sugar snaps groeien langzaam, maar gestaag, al hoop ik, dat binnenkort de echte groei erin komt.
In een klein hoekje links voor in de moestuin bloeit de forsythia, wat ook een zwaar verwaarloosd struikje was, maar inmiddels al mooi compact in bloei komt.
In de grote voortuin groeit en bloeit nu rechts achteraan de daslook, het longkruid en ook de astilbe, die ik in het najaar uit de pot in de tuin heb gezet, loopt nu goed uit, beter dan toen hij nog in pot stond.
In de grote voortuin groeit en bloeit nu rechts achteraan de daslook, het longkruid en ook de astilbe, die ik in het najaar uit de pot in de tuin heb gezet, loopt nu goed uit, beter dan toen hij nog in pot stond.
Het speenkruid onder het longkruid heb ik weggehaald, nadat ik gelezen had, dat het een snelle en hardnekkige bodembedekker is, geen behoefte meer aan, nadat ik vorig jaar zoveel hardnekkige bodembedekkers heb weggehaald.
Het geldt eigenlijk ook voor de daslook, want ook die schijnt zich snel te vermeerderen, dus die ga ik verhuizen naar de kruidenbak in het moestuingedeelte.
Waar ik heel blij mee ben, is dat de kleine ridderspoor Blauer Zwerg de winter prima overleefd heeft en enthousiast uitloopt. Voorlopig hoef ik nog niet bang te zijn voor slakken, daar is het nog te fris voor, maar ik kan er op wachten, dat ze dit plantje uiteindelijk zullen vinden, dus bijtijds slakkenkorrels er rondom strooien, want dit is echt een lekkernij voor slakken en zo'n klein plantje kan in 1 of 2 nachten volledig kaalgevreten zijn.
Het geldt eigenlijk ook voor de daslook, want ook die schijnt zich snel te vermeerderen, dus die ga ik verhuizen naar de kruidenbak in het moestuingedeelte.
Waar ik heel blij mee ben, is dat de kleine ridderspoor Blauer Zwerg de winter prima overleefd heeft en enthousiast uitloopt. Voorlopig hoef ik nog niet bang te zijn voor slakken, daar is het nog te fris voor, maar ik kan er op wachten, dat ze dit plantje uiteindelijk zullen vinden, dus bijtijds slakkenkorrels er rondom strooien, want dit is echt een lekkernij voor slakken en zo'n klein plantje kan in 1 of 2 nachten volledig kaalgevreten zijn.
Tot slot nog een paar losse foto's.
Hierboven de eerste foto links is een waterplant, veenpluis, die dit jaar heel wat van die knopjes heeft, die later als witte pluisjes aan de plant komt. Ooit deze plant eerder in een vijver gehad, maar het is voor het eerst, dat ik zoveel bloempluisjes zie.
De dictamnus ernaast groeit gestaag en nu maar hopen, dat ik dit jaar de eerste bloemen zal zien..
Links onder is een nieuwe Epimedium grandiflorum, ofwel elfenbloem, die rood met wit bloeit en zo te zien zal de bloei rijkelijk zijn.
De laatste foto is natuurlijk van een vergeetmenietje, het enige "onkruid" in de tuin, wat ik niet weghaal.
De dictamnus ernaast groeit gestaag en nu maar hopen, dat ik dit jaar de eerste bloemen zal zien..
Links onder is een nieuwe Epimedium grandiflorum, ofwel elfenbloem, die rood met wit bloeit en zo te zien zal de bloei rijkelijk zijn.
De laatste foto is natuurlijk van een vergeetmenietje, het enige "onkruid" in de tuin, wat ik niet weghaal.
Sneeuw, vorst en korte lente.... 7-3-2021
In een korte tijd 2 totaal verschillende weertypen: eerst een pak sneeuw, wat we in jaren niet meer gezien hebben en waar ik ook niet helemaal gelukkig van werd, hoe mooi de eerste en tweede dag met sneeuw ook is, maar toen had ik het ook wel weer gezien!
Dat niet alleen, ik heb dus dat folie-kasje en folie is buigzaam met als gevolg, dat de bovenkant meer en meer ging inzakken met als gevolg, dat het kasje, het frame, ontwricht werd.
De folie houdt het dan wel bij elkaar, maar geen situatie, die je blijvend wil hebben, maar inmiddels hebben 2 sterke mannen de buizen weer in elkaar gedrukt, al blijf je zien, dat het hier en daar wat verbogen is.
Ik kijk het even aan en anders mogelijk een nieuw kasje kopen, duur zijn ze niet en ze gaan best lang mee, althans het frame, want het bijgeleverde folie is niet veel waard, na een jaar begint dat al irritant te slijten, irritant, omdat het folie tussen de gewapende draden als een regen naar beneden dwarrelt en alles onder de kleine folie-stukjes komt.
Wat wel heel leuk met de sneeuw was, zeker die eerste dag, dat het zoveel sneeuwde, dat er vele vogeltjes kwamen snoepen van de zaadsilo en zonnebloempitten.
En ik heb de camera er maar eens bij gepakt:
Dat niet alleen, ik heb dus dat folie-kasje en folie is buigzaam met als gevolg, dat de bovenkant meer en meer ging inzakken met als gevolg, dat het kasje, het frame, ontwricht werd.
De folie houdt het dan wel bij elkaar, maar geen situatie, die je blijvend wil hebben, maar inmiddels hebben 2 sterke mannen de buizen weer in elkaar gedrukt, al blijf je zien, dat het hier en daar wat verbogen is.
Ik kijk het even aan en anders mogelijk een nieuw kasje kopen, duur zijn ze niet en ze gaan best lang mee, althans het frame, want het bijgeleverde folie is niet veel waard, na een jaar begint dat al irritant te slijten, irritant, omdat het folie tussen de gewapende draden als een regen naar beneden dwarrelt en alles onder de kleine folie-stukjes komt.
Wat wel heel leuk met de sneeuw was, zeker die eerste dag, dat het zoveel sneeuwde, dat er vele vogeltjes kwamen snoepen van de zaadsilo en zonnebloempitten.
En ik heb de camera er maar eens bij gepakt:
En dan de vorst, ook die was dit jaar strenger dan in jaren, welke planten zouden die kou overleven, veel jonge planten in de voortuin, al werkt sneeuw als een isolerende laag...
Het is nog te vroeg om te zeggen, welke planten het overleefd hebben, de echte groei moet nog beginnen.
De sneeuw smolt weg en van bijna de ene op de andere dag werd het volop lente met heerlijke, verwarmende temperaturen, tijd om in actie te komen!
De moestuin in de speciekuipen was vorig jaar niet echt een succes te noemen, wel iets kunnen oogsten, maar zeer teleurstellend weinig.
Ik hoef ook geen grote oogsten, zou ook niet weten, waar ik die zou moeten laten, maar ik vind het gewoon leuk om zelf wat te kweken en wat uit eigen tuin te eten.
Deels is een beetje de zon het probleem of liever het gemis aan zon op dat stukje tuin. Er komt wel zon, maar te weinig, zeker in voor- en najaar, als de zon 's morgens nog laag staat en na 2, 3 uurtjes weer uit dat stukje tuin verdwijnt.
Helaas iets waar ik weinig aan kan veranderen, want een andere plek is niet mogelijk.
Toch wilde ik dan iets anders proberen om in ieder geval de aarde te verbeteren, waardoor het beter groeit, wat ik zaai.
Een grote zak vermiculiet gekocht en op de eerste mooie dag heb ik alle bakken deels leeggeschept, vermiculiet, koemest korrels en voedingskorrels door de aarde geschept en dan laag voor laag de aarde met de vermiculiet en voeding terug in de bak gedaan. Het was even wat werk, maar ik moet toegeven, dat door het vermiculiet de aarde toch luchtiger is geworden.
Ik moest dit wel zo snel mogelijk doen, want ik had tuinbonen, sugarsnaps en spruiten gezaaid en zeker de eerste 2 moesten zo snel mogelijk de grond in, gezien het wortelstelsel wat ze al hadden.
Vroeg gezaaid dus, maar alles kan wat vorst verdragen, maar het voorzaaien heb ik dit jaar eens anders aangepakt, want ik heb een bevloeiingsmat gekocht, een dikkere mat van geperste stoffen, die je onder de zaaitray legt en nat houdt.
Ik had daarover gelezen en de gedachte erachter leek me plausibel: wortels moeten goed de grond ingroeien door van onderaf naar water te zoeken. Geef je van bovenaf water, hoeven planten niet te zoeken en worden de wortels minder krachtig.
Het werkt, want ik heb nog nooit zoveel wortels in korte tijd zien ontstaan bij zaailingen, het was al bijna een volwaardig wortelstelsel.
Het is nog te vroeg om te zeggen, welke planten het overleefd hebben, de echte groei moet nog beginnen.
De sneeuw smolt weg en van bijna de ene op de andere dag werd het volop lente met heerlijke, verwarmende temperaturen, tijd om in actie te komen!
De moestuin in de speciekuipen was vorig jaar niet echt een succes te noemen, wel iets kunnen oogsten, maar zeer teleurstellend weinig.
Ik hoef ook geen grote oogsten, zou ook niet weten, waar ik die zou moeten laten, maar ik vind het gewoon leuk om zelf wat te kweken en wat uit eigen tuin te eten.
Deels is een beetje de zon het probleem of liever het gemis aan zon op dat stukje tuin. Er komt wel zon, maar te weinig, zeker in voor- en najaar, als de zon 's morgens nog laag staat en na 2, 3 uurtjes weer uit dat stukje tuin verdwijnt.
Helaas iets waar ik weinig aan kan veranderen, want een andere plek is niet mogelijk.
Toch wilde ik dan iets anders proberen om in ieder geval de aarde te verbeteren, waardoor het beter groeit, wat ik zaai.
Een grote zak vermiculiet gekocht en op de eerste mooie dag heb ik alle bakken deels leeggeschept, vermiculiet, koemest korrels en voedingskorrels door de aarde geschept en dan laag voor laag de aarde met de vermiculiet en voeding terug in de bak gedaan. Het was even wat werk, maar ik moet toegeven, dat door het vermiculiet de aarde toch luchtiger is geworden.
Ik moest dit wel zo snel mogelijk doen, want ik had tuinbonen, sugarsnaps en spruiten gezaaid en zeker de eerste 2 moesten zo snel mogelijk de grond in, gezien het wortelstelsel wat ze al hadden.
Vroeg gezaaid dus, maar alles kan wat vorst verdragen, maar het voorzaaien heb ik dit jaar eens anders aangepakt, want ik heb een bevloeiingsmat gekocht, een dikkere mat van geperste stoffen, die je onder de zaaitray legt en nat houdt.
Ik had daarover gelezen en de gedachte erachter leek me plausibel: wortels moeten goed de grond ingroeien door van onderaf naar water te zoeken. Geef je van bovenaf water, hoeven planten niet te zoeken en worden de wortels minder krachtig.
Het werkt, want ik heb nog nooit zoveel wortels in korte tijd zien ontstaan bij zaailingen, het was al bijna een volwaardig wortelstelsel.
Hierboven de tuinbonen en ze staan er mooi stevig bij!
Iets minder vind ik dat folie, het leek me wel handig, zaaifolie om op de juiste afstand te planten of te zaaien, maar nee, ik had toch iets anders voor ogen...
Het folie is werkelijk vliesdun en door de grote gaten erin, heeft de wind er vat op, maar ook is het niet mooi strak te krijgen, omdat het zo dun is.
Overigens is dit composteerbaar folie en dient als bodemverbeteraar, dus niet iets van plastic!
Daarna ben ik verder gegaan met de voortuin, waar dus tot mijn schrik toch weer heel veel krokussen en sneeuwklokjes staan, die er deels uit zullen gaan, het zijn er teveel en dat niet alleen, ertussen was veel onkruid gaan groeien en dan bedoel ik ook veel en dat eerst allemaal maar zoveel mogelijk weggehaald.
Het volgende project was om alle zaailingen van de Noorse esdoorns voor het huis uit de tuin te halen, wat er honderden zijn en ieder jaar vervloek ik die boom, al ben ik in hete zomers ook blij met die bomen om de zon er wat weg te houden, maar die zaden....
Wegharken is geen optie heb ik gemerkt, ook weer mede door de vele krokusjes en sneeuwklokjes, dus het ouderwetse handwerk, gehurkt of gebukt met de hand weghalen, goed om er een hele dag mee bezig te zijn, want ik heb het grondig aangepakt!
Dat moet ook wel, want deze zaden ontkiemen vroeg en gaan razendsnel met een penwortel de grond in, zodat je dat weer mag gaan uittrekken.
Het volgende project was een rabarber verplaatsen, die het vorig jaar prachtig heeft gedaan, maar veel te dicht bij wat andere planten stond, dus een stukje opgeschoven.
Wist ik veel, dat rabarber zo'n gigantische wortel zou maken, een hoofdwortel van zeker 8, 9 cm doorsnede en ik heb hem dan ook maar voor de helft uit de grond gekregen.
Ik weet niet zo goed of ik nog wel rabarber in de tuin wil, al is de verplaatsing geslaagd....
Als ik dan toch met de schop aan het graven ben, ook de 2 oer-oude en zwaar verwaarloosde rozen uit de grond gehaald. Ze waren op, al wil dat niet zeggen, dat ze dan ook makkelijk uit de grond te halen waren.
En toen was de koek wel op met tuinwerkzaamheden, na een winter lang weinig fysieke activiteit protesteerde de rug luid en duidelijk, dus weer even pas op de plaats om wat foto's te maken van wat al begint uit te lopen.
Iets minder vind ik dat folie, het leek me wel handig, zaaifolie om op de juiste afstand te planten of te zaaien, maar nee, ik had toch iets anders voor ogen...
Het folie is werkelijk vliesdun en door de grote gaten erin, heeft de wind er vat op, maar ook is het niet mooi strak te krijgen, omdat het zo dun is.
Overigens is dit composteerbaar folie en dient als bodemverbeteraar, dus niet iets van plastic!
Daarna ben ik verder gegaan met de voortuin, waar dus tot mijn schrik toch weer heel veel krokussen en sneeuwklokjes staan, die er deels uit zullen gaan, het zijn er teveel en dat niet alleen, ertussen was veel onkruid gaan groeien en dan bedoel ik ook veel en dat eerst allemaal maar zoveel mogelijk weggehaald.
Het volgende project was om alle zaailingen van de Noorse esdoorns voor het huis uit de tuin te halen, wat er honderden zijn en ieder jaar vervloek ik die boom, al ben ik in hete zomers ook blij met die bomen om de zon er wat weg te houden, maar die zaden....
Wegharken is geen optie heb ik gemerkt, ook weer mede door de vele krokusjes en sneeuwklokjes, dus het ouderwetse handwerk, gehurkt of gebukt met de hand weghalen, goed om er een hele dag mee bezig te zijn, want ik heb het grondig aangepakt!
Dat moet ook wel, want deze zaden ontkiemen vroeg en gaan razendsnel met een penwortel de grond in, zodat je dat weer mag gaan uittrekken.
Het volgende project was een rabarber verplaatsen, die het vorig jaar prachtig heeft gedaan, maar veel te dicht bij wat andere planten stond, dus een stukje opgeschoven.
Wist ik veel, dat rabarber zo'n gigantische wortel zou maken, een hoofdwortel van zeker 8, 9 cm doorsnede en ik heb hem dan ook maar voor de helft uit de grond gekregen.
Ik weet niet zo goed of ik nog wel rabarber in de tuin wil, al is de verplaatsing geslaagd....
Als ik dan toch met de schop aan het graven ben, ook de 2 oer-oude en zwaar verwaarloosde rozen uit de grond gehaald. Ze waren op, al wil dat niet zeggen, dat ze dan ook makkelijk uit de grond te halen waren.
En toen was de koek wel op met tuinwerkzaamheden, na een winter lang weinig fysieke activiteit protesteerde de rug luid en duidelijk, dus weer even pas op de plaats om wat foto's te maken van wat al begint uit te lopen.
Eerst een rondje langs de potten in de achtertuin, waar de agastache Rosie Posie al uitloopt.
Afgelopen jaar heel tevreden geweest over de lange, mooie roze bloei, dus fijn, dat hij weer uitloopt.
Afgelopen jaar heel tevreden geweest over de lange, mooie roze bloei, dus fijn, dat hij weer uitloopt.
Bovenstaande is een ereprijs, waarvan ik helaas het naamkaartje kwijt ben, ik weet alleen, dat hij witbloeiend is en lang bloeit. In de winter geef je geen stuiver voor deze plant, maar zodra het maar iets zachter worden, lopen alle rozetten weer mooi groen uit en zie je de plant bijna groeien.
De Dictmanus leeft nog steeds en zie ik nu echt, dat de groeipuntjes wat groter zijn dan een maand geleden of is dat vooral de wens... ;)
In een betonbak in de voortuin staat dit plantje, wat al mooi uitloopt, alleen weet ik de naam niet meer en zal ik moeten wachten tot het gaat bloeien en een "o ja" oproept....
Vorig jaar zoveel nieuwe plantjes gekocht en niet bij ieder plantje zat ook een kaartje, slechts een sticker op de pot. Kaartjes zijn handiger te bewaren om nog eens na te kijken.
Vorig jaar zoveel nieuwe plantjes gekocht en niet bij ieder plantje zat ook een kaartje, slechts een sticker op de pot. Kaartjes zijn handiger te bewaren om nog eens na te kijken.
Vorig jaar wat mini-irisjes gekocht voor in huis om ze later in het randje voortuin te zetten en inmiddels bloeien ze, beduidend langer dan vorig jaar binnen. Mooie kleur en tekening!
De bakken in de moestuin en de opstelling is dus veranderd, want het ornament met het vrouwtje stond me daar echt in de weg, dus die is verhuisd naar het hoekje achterin, waar het nooit meer in de weg zal staan.
Rechtsvoor staat de knoflook, die daar nog wel een tijdje zal staan, veel groei zie ik er nog niet in...
Rechtsvoor staat de knoflook, die daar nog wel een tijdje zal staan, veel groei zie ik er nog niet in...
Een stukje voortuin, echt vrolijk word ik er niet van als ik het zo zie, de dichtgeslagen grond en sneeuwklokjes en krokussen. Ik heb mezelf een grondwoeler aangeschaft, waarmee ik uiteindelijk regenmatig door de tuin wil gaan, heel het jaar door, zodat de grond niet meer zo ernstig kan dichtslaan.
Zodra het weer het weer wat toelaat, wil ik de voortuin tussen de planten door omspitten, eruit halen, wat ik niet wil en vermengen met tuinaarde en siertuincompost om een gezondere bodem te krijgen.
Zodra het weer het weer wat toelaat, wil ik de voortuin tussen de planten door omspitten, eruit halen, wat ik niet wil en vermengen met tuinaarde en siertuincompost om een gezondere bodem te krijgen.
Heel apart, ik dacht, dat dit plantje, het duifkruid het niet echt naar de zin had in mijn voortuin, het plantje is net zo groot gebleven als bij aankoop. Toch ontdekte ik een paar maanden geleden al, dat hij bloemknoppen had en inmiddels dus ook is gaan bloeien.
Alleen heel vreemd, dat het zo klein blijft, want volgens de beschrijving zou hij 35 cm hoog worden, terwijl het nu hooguit 15 cm is en dan ook niet opvalt in de tuin
Alleen heel vreemd, dat het zo klein blijft, want volgens de beschrijving zou hij 35 cm hoog worden, terwijl het nu hooguit 15 cm is en dan ook niet opvalt in de tuin
Krokusjes met hier en daar vleugelzaadje van de Noorse esdoorn, maar wat me wel heel vrolijk maakt op de rechterfoto is dat de kleine ridderspoor weer uitgelopen is en nu maar hopen, dat de slakken dit plantje niet te snel zullen vinden, want in pot wil ik dit plantje toch niet meer, het lukt niet mooi.
Ik vraag me af wat de reden is en mogelijk ook de reden, dat het nergens meer te koop is, terwijl ik er soms toch prachtige en langdurig bloeiende bloemen van gehad heb.
Ik vraag me af wat de reden is en mogelijk ook de reden, dat het nergens meer te koop is, terwijl ik er soms toch prachtige en langdurig bloeiende bloemen van gehad heb.
Mijn mooie roos stond vorig jaar steeds meer te kwijnen in pot, veel moois was er niet meer aan te zien en aangezien ik al merkte, dat meer planten in pot, die in de volle grond waren gezet, toch wel flink bijtrokken, gaf ik ook deze roos een kans...
Veel beter werd het niet, maar nog maar afwachten en nu na de winter lijkt de plant erover nagedacht te hebben om nu heel mooi uit te lopen en ik heb goede hoop, dat hij dan ook weer zo mooi gaat bloeien.
De kleur vind ik moeilijk te definiëren, het is geen rood en het is geen oranje, wel heel mooi met grote bloemen!
Veel beter werd het niet, maar nog maar afwachten en nu na de winter lijkt de plant erover nagedacht te hebben om nu heel mooi uit te lopen en ik heb goede hoop, dat hij dan ook weer zo mooi gaat bloeien.
De kleur vind ik moeilijk te definiëren, het is geen rood en het is geen oranje, wel heel mooi met grote bloemen!
Helemaal rechts in de voortuin staat deze plant en ik weet, dat het een bekende naam heeft, maar ik weet niet zo goed, wat ik ermee moet. Hij bleek er te staan, nadat ik alle bodembedekkers weggehaald had, maar ik weet niet..., al bloeit hij zeker niet onaardig met de wisselende kleuren.
Nog maar wat krokusjes, het oogt aardig...
De verplante rabarber lijkt binnenin licht te geven, maar of ik hem laat staan, is een andere vraag.
De verplante rabarber lijkt binnenin licht te geven, maar of ik hem laat staan, is een andere vraag.
De lijsterbesspirea vind ik in het vroege voorjaar het mooist, loopt zo mooi fris groen met rood uit en geleidelijk aan wordt het blad groener en zodra er bloemknoppen verschijnen, verdwijnt de roze-rode kleur en eerlijk gezegd vind ik er dan niet zoveel meer aan.
Verder valt het nog niet zo heel veel te beleven in voor- en achtertuin, het is nog maar net maart, dus het meeste moet nog op gang komen.
Net zoals vorig jaar wil ik wat planten in potten nieuwe aarde geven, want het gaat een tijdje goed in een pot, maar op een gegeven moment zie ik de planten achteruit gaan en de wortels eens wat loskloppen van de kluit en dan nieuwe aarde geven, maakt toch wel verschil.
Inmiddels heb ik wat meer grote potten over van planten, die naar de voortuin verhuisd zijn en dan met het verpotten gelijk in een grotere pot zetten.
Nog werk genoeg te doen, maar eerst maar eens echt lenteweer om vaker buiten bezig te kunnen zijn!
Verder valt het nog niet zo heel veel te beleven in voor- en achtertuin, het is nog maar net maart, dus het meeste moet nog op gang komen.
Net zoals vorig jaar wil ik wat planten in potten nieuwe aarde geven, want het gaat een tijdje goed in een pot, maar op een gegeven moment zie ik de planten achteruit gaan en de wortels eens wat loskloppen van de kluit en dan nieuwe aarde geven, maakt toch wel verschil.
Inmiddels heb ik wat meer grote potten over van planten, die naar de voortuin verhuisd zijn en dan met het verpotten gelijk in een grotere pot zetten.
Nog werk genoeg te doen, maar eerst maar eens echt lenteweer om vaker buiten bezig te kunnen zijn!
Het wordt Lente.... 7-1-2021
Op 1 januari werd ik wakker en dacht: Hoera, 1 januari, ik mag gaan aftellen naar de lente :D
De winter is al niet mijn meest favoriete seizoen, maar met corona erbij wordt het wel een gevangenis, zij het een comfortabele gevangenis.
Ik mis het buiten kunnen zijn, frisse lucht en wroeten in de aarde...
Ik zou natuurlijk mijn website eindelijk eens in orde kunnen maken, maar ik loop tegen een onderdeel aan, waarin ik veranderingen wil aanbrengen, maar het is me nog niet echt vertrouwd om dat te wijzigen.
Het is alweer lang geleden, dat ik me verdiept heb in HTML en CSS en nu is er ook nog LESS bijgekomen, wat ik nog niet helemaal begrijp.
Maar goed, 1 januari dus, aftellen naar de lente en kijk ik dan zo rond hier en daar, zie ik de eerste bolletjes al uitlopen om te beginnen de Dictamnus, mijn meest favoriete plant:
De winter is al niet mijn meest favoriete seizoen, maar met corona erbij wordt het wel een gevangenis, zij het een comfortabele gevangenis.
Ik mis het buiten kunnen zijn, frisse lucht en wroeten in de aarde...
Ik zou natuurlijk mijn website eindelijk eens in orde kunnen maken, maar ik loop tegen een onderdeel aan, waarin ik veranderingen wil aanbrengen, maar het is me nog niet echt vertrouwd om dat te wijzigen.
Het is alweer lang geleden, dat ik me verdiept heb in HTML en CSS en nu is er ook nog LESS bijgekomen, wat ik nog niet helemaal begrijp.
Maar goed, 1 januari dus, aftellen naar de lente en kijk ik dan zo rond hier en daar, zie ik de eerste bolletjes al uitlopen om te beginnen de Dictamnus, mijn meest favoriete plant:
Ik weet eigenlijk nooit of zoveel uitlopertjes op 1 kluitje wel goed zijn, want ik heb deze plant eerder gehad met veel succes en prachtige bloei, maar daarbij nooit dit verschijnsel gezien.
Maar toch, er zit leven in!
Kijk ik in de pot met meerdere soorten akelei, zie ik ook daar het eerste teken van leven:
Maar toch, er zit leven in!
Kijk ik in de pot met meerdere soorten akelei, zie ik ook daar het eerste teken van leven:
In het randje zijtuin onder het keukenraam staat de Hellonias bullata, een moerasplant, die ik al zeker 15 jaar heb en mooi, ach nee, daarom staat hij daar ook in het hoekje, waar ik hem trouw voldoende water geef, maar meer aandacht ook niet tot het voorjaar wordt en te zien is of de plant dit jaar gaat bloeien, want hij bloeit zeker niet ieder jaar.
Afgelopen jaar in ieder geval niet, maar dit keer zie ik tussen de bladrozetten mooie knoppen zitten en daar doe ik het voor. De bloei is echt prachtig en het wachten waard, helaas maar kort...
Afgelopen jaar in ieder geval niet, maar dit keer zie ik tussen de bladrozetten mooie knoppen zitten en daar doe ik het voor. De bloei is echt prachtig en het wachten waard, helaas maar kort...
In de zijtuin komen weer grote pollen sneeuwklokjes op en ik kijk er met wat gemengde gedachten naar...
Ja, zeker leuk en mooi en in het voorjaar, maar nu ik weet, dat ze zich zo massaal kunnen uitzaaien, ben ik er toch wat minder gecharmeerd van.
Ja, zeker leuk en mooi en in het voorjaar, maar nu ik weet, dat ze zich zo massaal kunnen uitzaaien, ben ik er toch wat minder gecharmeerd van.
In het randje voortuin heb ik vorig voorjaar wat uitgebloeide mini-irisjes geplaatst, die nu mooi opkomen met meer plantjes dan ik geplant heb. Ik weet de kleur niet zeker meer, blauw of paars en een mix van beiden.
Leuk als die straks gaan bloeien!
Leuk als die straks gaan bloeien!
Vorig voorjaar ook een daslookplantje gekocht, wat al vrij snel na de bloei ondergronds verdween, maar trouw water gegeven en rustig laten staan tot ik een paar weken geleden de eerste groene puntjes boven de grond zag verschijnen en inmiddels staat het in de voortuin.
Ook van bolletje vraag ik me af of ik er altijd blij mee zal blijven, want wel al gelezen, dat het zich, net als zoveel bolletjes, heel snel verspreidt en uitzaait.
Tegelijkertijd is het ook een keukenkruid met de milde smaak van knoflook, dus maar eens kijken of ik het binnen de perken kan houden.
Ook van bolletje vraag ik me af of ik er altijd blij mee zal blijven, want wel al gelezen, dat het zich, net als zoveel bolletjes, heel snel verspreidt en uitzaait.
Tegelijkertijd is het ook een keukenkruid met de milde smaak van knoflook, dus maar eens kijken of ik het binnen de perken kan houden.
In de stengels zijn al de bloemknoppen zichtbaar:
Verder is de voortuin een beetje een drama aan het worden, want de grond is grotendeels weer dichtgeslagen met veel onkruid en mosvorming, wat ik niet verwacht had en zo ook nog wel een paar jaar zal blijven, eer het een tuin met gezonde grond is.
Tegelijkertijd lijken de planten er wat minder last van hebben dan ik, want tot nu toe blijft alles redelijk levend en als er geen vorst met -10 meer komt, denk ik dat de meeste planten het wel overleven.
Het doet me goed om de eerste tekenen van lente te zien, ik heb weer zin om in de tuin te werken.
Nog een goede maand te gaan en gaat ook het zaaien weer beginnen, waar ik dit jaar wat vroeger mee wil beginnen, zeker met de tomaten, zodat ik bijtijds een mooie plant buiten kan zetten.
Maar eerst ga ik volgende week een grote zak vermiculiet online kopen, want ik wil de aarde in de moestuinbakken luchtiger maken, zodat het allemaal wat beter kan groeien en vermiculiet houdt ook water en voeding vast, wat dan langzaam afgegeven wordt.
Een nieuw jaar, dus ook weer een nieuwe pagina....
Tegelijkertijd lijken de planten er wat minder last van hebben dan ik, want tot nu toe blijft alles redelijk levend en als er geen vorst met -10 meer komt, denk ik dat de meeste planten het wel overleven.
Het doet me goed om de eerste tekenen van lente te zien, ik heb weer zin om in de tuin te werken.
Nog een goede maand te gaan en gaat ook het zaaien weer beginnen, waar ik dit jaar wat vroeger mee wil beginnen, zeker met de tomaten, zodat ik bijtijds een mooie plant buiten kan zetten.
Maar eerst ga ik volgende week een grote zak vermiculiet online kopen, want ik wil de aarde in de moestuinbakken luchtiger maken, zodat het allemaal wat beter kan groeien en vermiculiet houdt ook water en voeding vast, wat dan langzaam afgegeven wordt.
Een nieuw jaar, dus ook weer een nieuwe pagina....